Αναγνώστες

Σάββατο 1 Αυγούστου 2009

Max Horkheimer, Οι Εβραίοι και η Ευρώπη, Εισαγωγή ΄Μτφρ Φώτη Τερζάκη, Επίμετρο Στέφανου Ροζάνη, Χριστόφορου Αργυρόπουλου ,εκδ Έρασμος (οι ιδέες )


το άρθρο του Max Horkheimer Οι Εβραίοι και η Ευρώπη, γράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 1939 και δημοσιεύτηκε την ίδια χρονιά στο περιοδικό του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας το Zeitschrift Fur Sozialforschung,που ο εξόριστος τότε στη Νέα Υόρκη κύκλος της Φραγκφούρτης, συνέχιζε να εκδίδει στα γερμανικά. Σύμφωνα με την εισαγωγή του μεταφραστή (Φ.Τερζάκης),στον κύκλο του Ινστιτούτου της Φραγκφούρτης, εμφανίζονται τότε δυο αντιτιθέμενες αναλύσεις γα τον φασισμό:Ο νομικός Franz Neumann και οι μαρξιστές της προηγούμενης γενιάς A.R.l Gurland και Otto Kirchheimer θεωρούσαν ότι ο φασισμός είναι η μορφή της πολιτικής οργάνωσης που ιδιάζει στο ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού, με την απορύθμιση όλων των ορθολογικών διαμεσολαβήσεων που χαρακτήριζαν τη φιλελεύθερη πολιτική σφαίρα. Ο εσωτερικός όμως πυρήνας του Ινστιτούτου, με πρώτο τον Φρήντριχ Πόλλοκ, τον οποίο ακολούθησαν οι Χορκχάϊμερ και Αντόρνο, διείδε ότι το γνώρισμα το φασισμού δεν ήταν ένα έλλειμμα ορθολογικότητας αλλά μάλλον η υπερβολή του εργαλειακού ορθολογισμού που χαρακτήριζε ανέκαθεν την κεφαλαιοκρατική οικονομία και την αστική κοινωνία ως κοινωνία της αγοράς
.Για τον Horkheimer, ο νεωτερικός αντισημιτισμός υπήρξε ο προάγγελος της ολοκληρωτικής τάξης πραγμάτων που αναδύθηκε μες από τη φιλελεύθερη Ευρώπη. Το ολοκληρωτικό καθεστώς δεν είναι παρά το προηγούμενο αστικό καθεστώς, χωρίς τις αναστολές του. Ο φασισμός ,είναι η αλήθεια της σύγχρονης κοινωνίας ,που «στερεοποιεί»τις ακραίες ταξικές διακρίσεις που παράγει αναπότρεπτα ο νόμος της υπεραξίας. Η «ίση και δίκαιη ανταλλαγή »οδηγήθηκε ως τον παραλογισμό, δηλαδή στο ολοκληρωτικό καθεστώς.
Ετσι ,ακόμα κι η βιτρίνα της οικονομίας της αγοράς προδίδει την χρεοκοπία της. Οι διαφημιστικές ταμπέλες σ όλες τις χώρες είναι τα λαμπρά της μνημεία:Τα πλήθη ,σαν τα παιδιά, ξεγελιούνται ,πιστεύουν ότι, σαν ανεξάρτητα υποκείμενα, έχουν την ελευθερία να διαλέξουν ο,τι οι ίδιοι θέλουν. Αλλά η εκλογή τους είναι, ήδη ,σε μεγάλο βαθμό υπαγορευμένη. Καθώς ο αγοραστής έχει ήδη μάθει να ερμηνεύει τη διαφήμιση ως γενικά συνθήματα στα οποία δεν πρέπει κάποιος να τους εναντιώνεται ,εθίζεται στην .πειθαρχία
Για τον Horkheimer, η διαφήμιση βρίσκει το αληθινό της πρόσωπο στις φασιστικές χώρες. Στις αφίσες οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τι πραγματικά είναι: «Στρατιώτες ».Ετσι η διακυβέρνηση αποκτά ένα νέο νόημα:Αντί για υπάλληλους ρουτίνας, χρειάζονται οργανωτές με φαντασία και ανελέητους επόπτες.«Στον όψιμο καπιταλισμό -λέει ο Horkheimer- όλοι μεταμορφώνονται πρώτα σε αποδέκτες κοινωνικών παροχών και ύστερα σε πειθαρχημένους οπαδούς» Η επιδίωξη του κέρδους καταλήγει σε αυτό που ανέκαθεν ήταν: επιδίωξη κοινωνικής ισχύος. Η αληθινή ταυτότητα του νόμιμου ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής, αντανακλάται στο πρόσωπο του φασίστα αρχηγού των ταγμάτων εργασίας.Στις φασιστικές χώρες, ο οικονομικός συγκεντρωτισμός προχωρά ταχύτατα και ενσωματώνεται στην πρακτική μας μεθοδικής βίας. Η οικονομία εκχωρεί τη δύναμη ης στους οικονομικά ισχυρούς. Με την εξάλειψη της ανεργίας δεν διαλύθηκε η απομόνωση των ανθρώπινων πλασμάτων ,καθώς «ο φόβος της ανεργίας έχει μεταμορφωθεί σε φόβο του κράτους».Ετσι τα εθνικιστικά ξεσπάσματα έγιναν το επιτρεπόμενο υποκατάστατο της επανάστασης. Για τον Horkheimer του 1939, ο πιο βασικός λόγος της απάθειας με την οποία ανέχονται οι μάζες τον φασισμό ,είναι η κυνική ελπίδα ότι μπορεί αυτός να αποσπάσει κάτι από τα γύρω ανίσχυρα κράτη. , κάτι από το οποίο θα μπορούσε να επωφεληθεί ακόμα και ο ασήμαντος ανθρωπάκος. Ετσι η σύγκρουση ανάμεσα στο φιλελεύθερο και στο ολοκληρωτικό κράτος δεν εκτυλισσόταν πλέον-μόνο- κατά μήκος των εθνικών συνόρων:«Ο φασισμός επιτίθεται ταυτόχρονα προς τα μέσα και προς τα έξω.» .Για τον Horkheimer οι Εβραίοι χύνουν πολλά δάκρυα για το παρελθόν. Το ότι η ζωή τους ήταν καλύτερη στον φιλελευθερισμό ,δεν εγγυάται τίποτε για την δικαιοσύνη του τελευταίου. Πολιτική ελευθερία γι όλους, η ισότητα για τους Εβραίους όπως και όλες οι άλλες ανθρωπιστικές θεσμίσεις, έγιναν δεκτές ως μέσα παραγωγικής αξιοποίησης του πλούτου. Με την αλλαγή των συνθηκών, οι θεσμοί έχασαν τον ωφελιμιστικό τους χαρακτήρα στον οποίον όφειλαν την ύπαρξη τους. Η ηθική της οικονομικής ισχύος- ήταν εγγενής στην πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούσαν τη ζωή τους οι Εβραίοι. Η ίδια η ορθολογικότητα του οικονομικού συμφέροντος ,σύμφωνα με την οποία οι ηττημένοι ανταγωνιστές βούλιαζαν στις τάξεις του προλεταριάτου και πλήρωναν την αδυναμία τους με τη ζωή τους, εξήγγειλε τώρα(εννοεί το 1939) την καταδίκη των Εβραίων.Στο φασιστικό κράτος ,το ποιοι θα ζήσουν και το ποιοι είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν, έχει αποφασισθεί εκ των πρότερων και φανερά .Οι Εβραίο έχουν χάσει την δύναμη τους ως παράγοντες της εμπορευματικής κυκλοφορίας ,επειδή η σύγχρονη(1939) δομή της οικονομίας θέτει εκτός παιχνιδιού ολόκληρη την εν λόγω σφαίρα. Είναι τα πρώτα θύματα των διαταγών των νέων εξουσιαστών, οι οποίοι αναλαμβάνουν να φέρουν μόνοι τους εις πέρας αυτή τη λειτουργία.Ο κρατικός χειρισμός του χρήματος, μετατρέπεται σε ωμό χειρισμό των εκπροσώπων του χρήματος Το σλόγκαν «ανοίξτε τον δρόμο γα τον ικανό» μπορεί κάλλιστα να το χρησιμοποιήσει για λογαριασμό του, ο νικητής. Από την στιγμή που οι Εβραίοι εξευτελιστούν θα χάσουν ακόμα και τα τελευταίο παροδικό αίσθημα αστικής ταξικής αλληλεγγύης:Θα νιώσουν «τον τρόμο οτι ούτε οι πλούσιοι δεν είναι πλέον ασφαλείς ».
Η ελπίδα των Εβραίων που εναποτίθεται στον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ,θεωρείται από τον Horkheimer του 1939, θλιβερή. Όποια κι αν είναι η έκβαση ,ο συνεχόμενος μιλιταρισμός θα συνεχίσει να οδηγεί τον κόσμο σε αυταρχικές μορφές ζωής. Η γερμανική οικονομία στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ήταν ο προάγγελος των σύγχρονων μακρόπνοων προγραμμάτων:η υποχρεωτική στρατολόγηση στη διάρκεια εκείνου του πολέμου συνιστά- το 1939-κεφαλαιώδες μέρος της ολοκληρωτικής τεχνικής. Για τις στρατιές των εργαζόμενων στην πολεμική βιομηχανία ,στην κατασκευή οδικών δικτύων, υπόγειων σιδηρόδρομων και δημόσιων κτηρίων ,η κινητοποίηση δεν προοιωνίζεται τίποτα νέο εκτός από έναν μαζικό τάφο. Η συνεχής εκσκαφή της γης σε καιρό ειρήνης, ένα ήδη ένας πόλεμος χαρακωμάτων. Το αν βρισκόμαστε σε πόλεμο ή όχι παραμένει ασαφές ακόμα και στους ίδιους τους μαχητές. Οι έννοιες δεν είναι πλέον διακριτές με την σαφήνεια που ήταν στον δέκατο ένατο αιώνα. Ίσως –έλεγε ο Horkheimer -μέσα στον τελικό πανικό οι Εβραίοι διαφύγουν απαρατήρητοι, μακροπρόθεσμα όμως πρέπει να τρέμουν όπως όλος ο κόσμος μπροστά σε αυτό που απλώνεται σε ολόκληρη τη γη. Ίσως μετά από έναν μεγάλο πόλεμο να δούμε να αποκαθίστανται σε ορισμένες περιοχές οι παλαιές οικονομικές συνθήκες γα μια σύντομη περίοδο. Αλλά τότε θα ξαναρχίσει η ίδια διαδικασία. Μετά την κατάρρευση της φιλελεύθερης οικονομίας οι άνθρωποι βρέθηκαν μια για πάντα μπροστά στο δίλημμα:ελευθερία η φασιστική δικτατορία.;Το μίσος προς τους εβραίους ανήκει –κατά Horkheimer -στην περίοδο ανόδου του φασισμού. Στη Γερμανία, ο αντισημιτισμός υπήρξε μια βαλβίδα ασφαλείας για τα νεαρά μέλη των S. AΧρησίμευε για να τρομοκρατεί τον πληθυσμό δείχνοντας ότι το σύστημα δεν ορρωδεί προ ουδενός. Τα πογκρόμ είχαν από πολιτική άποψη στόχο περισσότερο τους θεατές παρά ΄τους ίδιους τους Εβραίους.«Σε ηπείρους από των οποίων την παραγωγή θα μπορούσε να ζήσει ολόκληρη η ανθρωπότητα, ο κάθε ζητιάνος φοβάται ότι ο εβραίος πρόσφυγας θα του πάρει το ψωμί.» Εφεδρικές στρατιές ανέργων και μικροαστοί σε ολόκληρο τον κόσμο,- έγραφε ο Horkheimer --αγαπούν τον Χίτλερ για τον αντισημιτισμό του ,και ο πυρήνας της άρχουσας τάξης συμμερίζεται αυτή την αγάπη. «Όταν η απανθρωπιά αυξάνεται πέραν κάθε λογικού ορίου, οι τρόμοι που την ακολουθούν καταπραΰνονται »Για τον Horkheimer όποιος συμμετέχει σε μια υπό όρους ανθρώπινη τάξη ,δεν πρέπει να εκπλήσσεται όταν τύχει κάποια στιγμή να πέσει και ο ίδιος θύμα των όρων της:Ετσι, κάποιος ο οποίος δεν ανήκει πουθενά ο οποιος δεν προστατεύεται απ τις συνθήκες που δεν υποστηρίζεται από καμία δύναμη ,ένας ξένος, ένα απλό ανθρώπινο ον ,είναι απολύτως εγκαταλελειμμένος«Υπάρχουν περίοδοι που το υπάρχον με όλη του την ισχύ και την αποτελεσματικότητα του είναι το ίδιο το κακό» .Οι Εβραίοι κάποτε ήταν υπερήφανοι για τον αφηρημένο τους μονοθεϊσμό, την απόρριψη των ειδώλων και την άρνηση τους να απολυτοποίησουν οτιδήποτε το πεπερασμένο.Η σημερινή τους αγωνία (του 1939)τους ξαναδείχνει τον δρόμο:« Η άρνηση να λατρέψει κάποιος οτιδήποτε το φθαρτό που έχει υπερυψωθεί σε θέση θεού, ακόμα και σε μια Ευρώπη κάτω από τη σιδερένια μπότα είναι η θρησκεία όσων αποδέχονται να αφιερώσουν τη ζωή τους στην προετοιμασία ενός καλύτερου μέλλοντος Οι Εβραίοι, καταλήγει ο Horkheimer «δεν θα μπορέσουν να ζήσουν σαν άνθρωποι ,έως ότου οι άνθρωποι δώσουν οριστικά τέλος στην προϊστορία.»


τμημα βιβλιοπαρουσιασης
βλ και:

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η βλακεία της Αυριανής είναι ότι πιστεύει ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε μικρός και αδύνατος Ομπάμα να ανατρέψει την εξουσία των πραγματικών εξουσιαστών του πλανἠτη. Βλακεία δεν είναι να αναφέρεις το προφανές (αλλά για τα γλοιώδη δεξιά και αριστερά τσιράκια απαγορευμένο να ειπωθεί στην σιωνοκρατούμενη Ελλάδα). Ή μήπως και οι καθηγητές John Mearsheimer and Stephen Walt («The Israel Lobby») είναι... βλάκες και αγράμματοι αυριανιστές; (Λες και πρέπει να είσαι διεθνολόγος για να ανατιληφθείς την παντοδυναμία του διεθνούς σιωνισμού. Δεν αρκεί να είσαι απλός Παλαιστίνιος, Λιβανέζος ή άνεργος και χρεωκοπημένος Αμερικανός ή Ευρωπαίος για να την νιώσεις με σφαίρες στο κορμί σου...)

Ανώνυμος είπε...

Αντί να διαμαρτύρονται οι Σιωνιστές εξουσιαστές του πλανήτη για τον αντισημιτισμό των θυμάτων τους, θα έπρεπε όλοι μας να καταγγέλουμε την μισανθρωπία των Σιωνιστών.

Όπως έχει εξηγήσει και ο Εβραίος Μπερνάρ Λαζάρ στο εργό του: «Αντισημιτισμός - Η ιστορία του και οι αιτίες του», ο αντισημιτισμός είναι παράγωγο της εβραϊκής φύσης. Δηλαδή, η συμπεριφορά, η νοοτροπία και ο χαρακτήρας των Εβραίων είναι αυτά που προκαλούν τα εχθρικά συναισθήματα των άλλων λαών προς αυτούς.
Αυτό έχει αποδειχθεί πολλάκις. Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι, Έλληνες, Ρωμαίοι, Ισπανοί, Γάλλοι, Ρώσσοι, Γερμανοί, Ούγγροι, Ρουμάνοι, Άραβες έχουν εκφράσει εμπράκτως την απέχθειά τους για τους Εβραίους. Δεν μπορεί τόσοι διαφορετικοί λαοί, σε τόσες διαφορετικές χώρες, σε τόσες διαφορετικές χρονικές περιόδους να ήταν όλοι τους τρελοί ή εμπαθείς… έτσι δεν είναι;
Όταν κάποιος λαός προκαλεί παντού αντιπάθειες, ε τότε μάλλον κάπου φταίει ο ίδιος. Απλή λογική, ούτε συνωμοσιολογίες, ούτε τίποτα.

Νοσφεράτος είπε...

φιλισταιε Αυτο που γραφεις ''προκαλεί παντού αντιπάθειες, ε τότε μάλλον κάπου φταίει ο ίδιος. Απλή λογική, ούτε συνωμοσιολογίες, ούτε ..''



Το λενε και οι απανταχου Βιαστες και τα διαφορα Κτηνη που θεωρουν οτι π.χ Για να την Βιασει εκεινη τον προκαλεσε π.χ ..


το λέγανε και οι Ναζι .''σας κανουμε χαρη που απαλλασουμε τον κόσμο απο τον ''Αιωνιο Εβραιο ''

Καθε ξιπασμενος Καθυστερημενος Βλακας φυσικά Νιωθει ενα Μισος απενατι σε Διαννοουμενους , Αλλους λαους , αλλές ''ραστες και ..Εβραιους ...



Και επειδή ειναι Βλακας
Χρησιμοποιει και το επιχειρημα .. ''Για να τον αντιπαθώ .. Αυτος θα φταιει ''

Ειναι το κλασσικο ΒΛΑΚΩΔΕς επιχειρημα ταυτολογιας του καθε βλακα


Κοιταξε ειμαι ενημερος για την Υπουλη Ναζιστική προπαγανδα που εμφανιζεται ως ''αντικειμενική -επιστημονική παρατηρηση κλπ''


Δημοσιευω τα δυο Γεματα Ανοησιες σχολια σου για να μπορεσω να σχολιασω καλυτερα την Σημερινη Υπουλη και βρωμερη Αντισημιτικη Ναζιστική προπαγαναδα που εμφανιζεται με το προσχημα του Αντισιωνισμου ..''

Στειλε κι αλλα αν θελεις .Να ξερεις ομως οτι αν περιεχουν αναλογες Βρωμερες Χυδαιοτητες θα τα σβησω ...


Θα σου προτεινα να συνεχισεις
το ''εργο ' σου σε κανενα φασιστικό Μπλογκ ..Υπαρχουν αρκετα στο Διαδικτυο

Ανώνυμος είπε...

Αυτο το οποιο με στεναχωρει οσον αφορα τους Εβραιους-Ισραηλιτες ειναι η σταση που κρατουν για την γενοκτονια των χριστιανικων πληθυσμων απο τον τουρκικο εθνικισμο που βρηκε τον απολυτο εκφραστη του, μετα απο χρονια, στο προσωπο του Κεμαλ.

Πως απαιτουν να κατακρινουμε την ναζιστικη βαρβαροτητα(βεβαια καλα κανουν και το ζητουν) οταν αυτοι οι ιδιοι δεν αναγνωριζουν την ποντιακη γενοκτονια μεσο του δικου τους κρατους.

Ειναι κριμα αυτο το οποιο κανουν γιατι ετσι προσβαλουν και τα δικα τους θυματα,γιατι το θυμα του εθνικισμου (ή του ναζισμου) δεν ζητα δικαιωση μονο για το προσωπικο του δραμα που περασε μεχρι να φυγει απο την ζωη με βιαιο τροπο αλλα ζητα δικαιωση και για ολους οσους περασαν τα ιδια με αυτον ανεξαρτητα σε ποιον αιωνα εζησε ή ποια εθνικοτητα του αφαιρεσε την ζωη.

ΤΑΣΟΣ

Νοσφεράτος είπε...

Τασο προφανως εισαι πολύ στεναχωρημενος ..

Παντως οταν λές
''Πως απαιτουν να κατακρινουμε την ναζιστικη βαρβαροτητα(βεβαια καλα κανουν και το ζητουν) ''


Μαλον εξαρτάς την σταση σου σε σχεση με την ν Ναζιστική βαραβαροτητα μεσααπο ενα ειδος συναλλαγής : Αναναγνωριστε Εβραιοι τηνΠοντιακή γενοκτονια (μεσω του '' Ισραήλ'' για να αναγνωρισεις εσυ το Ολοκαυτωμα '''


Ε δεν μου φαινεται και πολύ ενταξει ..Κατ' αρχήν Θα επρεπε να καταδικαστει η Ναζιστική Βαραβαροτητα και κτηνωδια - ανεξαρτητα απο οτι εκαναν οι Εβραιοι οι ,ποντιοι , κλπ κλπ


Και αναεξαρτητα κι απο το Ολοκαυτωμα ( γιατί οπως ξερεις η Ναζσιτική -Φασιστική Τερατωδια μπορει να αφορουσε κατα κύλιο λόγο τους Εβραιους Αλλά Οχι μόνο αυτους )

Εκατομμυρια λαών της Ευρώπης δοκιμασαν την Ναζιστική φασιστική Θηριωδια - Και στα στρατοπεδα των Γερμανών βρεθηκαν καιποολοι Ελληνες- Μη εβραιοι ...( αριστεροι-αντιστασιακοι )...

Και Ποντιοι

Γιάννης είπε...

τα αίτια του αντισημιτισμού είναι άλλο πράγμα από το γεγονός του ολοκαυτώματος και την ερμηνεία του.

για το πρώτο οι μεν ναζι ισχυριζονται οτι φταιει η εχθρικη συμπεριφορά των εβραιων προς τις χωρες που τους φιλοξενούσαν, ενώ οι λοιποί ότι φταίει ο φθόνος των λοιπών λαών για τον πλούτο, τα επιτεύγματα κλπ που πετύχαιναν στις χώρες τους οι φιλοξενούμενοι εβραίοι.

το ένα δεν αποκλείει το άλλο και μάλιστα αλληλομπλέκονται. η αίσθηση μοναδικότητας μπορεί άνετα να μετατραπεί σε περιφρόνηση (αυτό για το οποίο κατηγορούνται οι έλληνες, επίσης ισχύει και για τους εβραίους). και η επιτυχία των εβραίων ως τραπεζιών, διανοούμενων, κλπ, οφείλεται όχι λίγο στο ότι αυτός ήταν ο μόνος τομέας (όχι η πολιτική, η γεωργία, η θρησκεία, ο στρατός) στον οποίον μπορούσαν να αναπτύξουν τα ταλέντα τους, διότι μόνο σε αυτά τους επέτρεπαν οι λαοί που αργότερα φθονούσαν τις εβραϊκές επιτυχίες.


από τέτοιο φθόνο, σε συνδυασμό με την ιδιαιτερότητα, ξεκινά και η συνωμοσιολογία. κάθε λαός έχει τα δικά του λόμπυ κ.λπ. απλώς οι εβραίοι, ως διάσπαρτοι, ειχαν μεγαλύτερα λόμπυ. αυτό δε σημαίνει ότι κυβερνούν τον κόσμο.

αντιεβραϊσμός πάντως υπήρχε και στην αριστερά, και υπάρχει. οι μπακούνιν, προυντόν, μαρξ δεν ειχαν και τα καλλίτερα λόγια για τους εβραίους.

αν υπάρχει τέτοια επιρροή των εβραίων στη δύση, αυτό οφείλεται
1. στο παλαιότατο δίκτυο της διασποράς
2. στο ότι πάρα πολλοί μετανάστευσαν στις ηπα
3. στο ότι η δύση νοιώθει ένοχη για το ολοκαύτωμα και τον χριστιανικό αντισημιτισμό (αν και στις ηπα οι φανατικοί χριστιανοί δεν ειναι αντισημίτες, αλλά φιλοϊσραηλινοί - πράγμα που δείχνει πόσο πολύπλοκα είναι τα αίτια για τις τοποθετήσεις υπέρ ή κατά των εβραίων) και θέλει να αναπληρώσει το κακό.

τα όρια αντισιωνισμού-αντισημιτισμού είναι και θα είναι δυσδιάκριτα, κι αυτό οφείλεται τόσο στους θύτες αντιεβραίους όσο και στα θύματα τους εβραίους. αν οι τελευταίοι υποστηρίζουν την πάσει θυσία διατήρηση και εδραίωση του ισραήλ, τότε αναγκαστικά ο αντισιωνισμός είναι και αντισημιτισμός. από την άλλη οι αντισιωνιστές πολύ εύκολα περνάνε στον αντισημιτισμό, γιατί προφανώς θεωρούν a priori συνυπεύθυνους τους απανταχού εβραίους, τη θρησκεία τους κλπ, για ό,τι γίνεται στο ισραηλ. όμως η συνυπευθυνότητα αυτή ισχύει μόνον
1. στο βαθμό που οι εβραίοι είναι και σιωνιστές
2. είναι σιωνιστές σε βαθμό που δείχνει όχι απλώς θέληση για δικο τους κράτος, αλλά θέληση για μελλοντική εξαφάνιση των αράβων ως έθνους και κράτους από την παλαιστίνη.

η αυριανή βέβαια ήταν πάντοτε σιχαμερό έντυπο, καθόλου περίεργο που βάζει τέτοιους τίτλους.

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...