αποσπασμα
''Πρόκειται για τον τελευταίο από τους κρατουμένους για τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου, τον Θοδωρή Ηλιόπουλο, ο οποίος συμπλήρωσε οκτώ μήνες προφυλακισμένος. Περισσότερο από έναν μήνα κάνει απεργία πείνας στη φυλακή, υποστηρίζει ότι είναι αθώος και καταφεύγει στο έσχατο αυτό μέσον για να αποφυλακιστεί, έως ότου γίνει η δίκη του. Η κατάσταση της υγείας του είναι σοβαρή, οι γιατροί επιμένουν ότι μπορεί να πάθει μη αναστρέψιμες βλάβες σε ζωτικά όργανα αλλά η διεύθυνση των φυλακών Κορυδαλλού αρνείται να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Το ερώτημα είναι γιατί δεν πηγαίνουν στο νοσοκομείο. Δεν θέλει να φανεί η διεύθυνση ότι υποχωρεί στον εκβιασμό του προφυλακισμένου; Μα αυτός φαίνεται ότι ρισκάρει την ίδια τη ζωή του.
Μήπως δεν τον πηγαίνουν στο νοσοκομείο για τον ίδιο λόγο που εξακολουθεί να κρατείται προφυλακισμένος; Δηλαδή είναι το παράδειγμα της τιμωρίας, της αυστηρής τιμωρίας, για όσα έγιναν τον περασμένο Δεκέμβριο, για την εξέγερση των μαθητών, των νέων, για τις καταστροφές, για τους εμπρησμούς, για τους κουκουλοφόρους. Η συνέντευξη που έδωσε στην Ντίνα Δασκαλοπούλου και δημοσιεύεται στο «Εψιλον» του τελευταίου Σαββατοκύριακου 15-16.08.09 είναι και κατατοπιστική και αποκαλύπτει πράγματα. Είναι εξαιρετική δουλειά η συνέντευξη αυτή. Και φανερώνει, πρώτα απ' όλα, ότι ο τελευταίος κρατούμενος για τα γεγονότα του Δεκέμβρη διώκεται όχι για τις πράξεις (που δεν έκανε) αλλά για τις ιδέες, τις απόψεις του. Είναι αναρχικός αλλά δεν έχει σχέση με μολότοφ και πέτρες ούτε φοράει κουκούλα. Πιάστηκε «στο σωρό», στις 18 Δεκεμβρίου, στην οδό Ακαδημίας. Περπατούσε με φίλους του, λέει. Τους κύκλωσαν διμοιρίες των ΜΑΤ, άρχισε να τρέχει και τον έπιασαν. Τον πέταξαν κάτω και τον κλωτσούσαν στο κεφάλι. Βρέθηκε κατηγορούμενος για τρία κακουργήματα. Η ανακρίτρια τού καταλογίζει ότι πέταγε μολότοφ έξω από τη Νομική Σχολή. Μοναδική μαρτυρία είναι αυτή των δύο αστυνομικών των ΜΑΤ που τον συνέλαβαν. Οταν η ανακρίτρια τους ρώτησε αν θα τον αναγνώριζαν στον δρόμο, απάντησαν θετικά. Τον έδειξε με το δάκτυλό της και τους είπε: «Αυτός είναι;» Κι απάντησαν «ναι». Εκτοτε είναι προφυλακισμένος. Προσκόμισε αποδείξεις για την αθωότητά του αλλά αγνοήθηκαν, λέει. Και επιμένει: Είναι αναρχικός, αγωνίζεται για έναν διαφορετικό κόσμο. Οχι με μολότοφ και πέτρες αλλά με ιδέες και κείμενα. Και μοναδική κουκούλα είναι το πρόσωπό του. Οι άλλοι που συνελήφθησαν βγήκαν. Μένει μόνον αυτός, παρά το ότι δεν συμφωνεί με τη βία, αλλά επιμένει στις απόψεις του.
Μήπως δεν τον πηγαίνουν στο νοσοκομείο για τον ίδιο λόγο που εξακολουθεί να κρατείται προφυλακισμένος; Δηλαδή είναι το παράδειγμα της τιμωρίας, της αυστηρής τιμωρίας, για όσα έγιναν τον περασμένο Δεκέμβριο, για την εξέγερση των μαθητών, των νέων, για τις καταστροφές, για τους εμπρησμούς, για τους κουκουλοφόρους. Η συνέντευξη που έδωσε στην Ντίνα Δασκαλοπούλου και δημοσιεύεται στο «Εψιλον» του τελευταίου Σαββατοκύριακου 15-16.08.09 είναι και κατατοπιστική και αποκαλύπτει πράγματα. Είναι εξαιρετική δουλειά η συνέντευξη αυτή. Και φανερώνει, πρώτα απ' όλα, ότι ο τελευταίος κρατούμενος για τα γεγονότα του Δεκέμβρη διώκεται όχι για τις πράξεις (που δεν έκανε) αλλά για τις ιδέες, τις απόψεις του. Είναι αναρχικός αλλά δεν έχει σχέση με μολότοφ και πέτρες ούτε φοράει κουκούλα. Πιάστηκε «στο σωρό», στις 18 Δεκεμβρίου, στην οδό Ακαδημίας. Περπατούσε με φίλους του, λέει. Τους κύκλωσαν διμοιρίες των ΜΑΤ, άρχισε να τρέχει και τον έπιασαν. Τον πέταξαν κάτω και τον κλωτσούσαν στο κεφάλι. Βρέθηκε κατηγορούμενος για τρία κακουργήματα. Η ανακρίτρια τού καταλογίζει ότι πέταγε μολότοφ έξω από τη Νομική Σχολή. Μοναδική μαρτυρία είναι αυτή των δύο αστυνομικών των ΜΑΤ που τον συνέλαβαν. Οταν η ανακρίτρια τους ρώτησε αν θα τον αναγνώριζαν στον δρόμο, απάντησαν θετικά. Τον έδειξε με το δάκτυλό της και τους είπε: «Αυτός είναι;» Κι απάντησαν «ναι». Εκτοτε είναι προφυλακισμένος. Προσκόμισε αποδείξεις για την αθωότητά του αλλά αγνοήθηκαν, λέει. Και επιμένει: Είναι αναρχικός, αγωνίζεται για έναν διαφορετικό κόσμο. Οχι με μολότοφ και πέτρες αλλά με ιδέες και κείμενα. Και μοναδική κουκούλα είναι το πρόσωπό του. Οι άλλοι που συνελήφθησαν βγήκαν. Μένει μόνον αυτός, παρά το ότι δεν συμφωνεί με τη βία, αλλά επιμένει στις απόψεις του.
Μήπως ακριβώς γι' αυτό το τελευταίο τον κρατούν και δεν τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του;
.........................................................................................................................
Και ερχόμαστε στην περίπτωση του Θοδωρή Ηλιόπουλου, ο οποίος δηλώνει αθώος αλλά ιδεολόγος αναρχικός, που είναι ο τελευταίος και μόνος από τους συλληφθέντες του Δεκεμβρίου. Δηλαδή του φορτώνουν όλα όσα έγιναν τότε. Μα αν δεν είναι εκδίκηση για τις ιδέες του αυτό, αν δεν είναι αυτός, που αποτελεί παράδειγμα προς τιμωρίαν και αποφυγήν για τους άλλους, τότε τι είναι; Είναι απλά η απάντηση στην ανάγκη να οικοδομηθούν τα μέτρα και, τελικώς, να ελέγχεται ή να καθοδηγείται το φρόνημα, συντελούντος και ενός τμήματος των μέσων επικοινωνίας, με πρώτη την τηλεόραση. Είναι το κλίμα που ανθεί και ο ΛΑ.Ο.Σ., και που κρατεί δέσμια την κυβέρνηση και πολλές άλλες πλευρές στην κοινωνία. Εύκολα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου