Ωκεανιο Συναισθημα

«. Στο ανώτατο σημείο του έρωτα- μας λέει ο Φρουντ - τείνει να εξαλειφθεί το σύνορο ανάμεσα στο Εγώ και στο αντικείμενο .Παρά τις μαρτυρίες των αισθήσεων ο ερωτευμένος ισχυρίζεται πως το Εγώ και το εσύ είναι ένα»
.Που οφείλεται αυτή η αίσθηση της απουσίας συνόρων; ο Φρουντ υπέθεσε ότι « το σημερινό μας αίσθημα του Εγώ είναι μόνο το περιορισμένο υπόλοιπο ενός γενικού αισθήματος που ανταποκρινόταν στη στενή σύνδεση του Εγώ με το περιβάλλον. Αν υποθέσουμε ότι αυτό το αρχικό αίσθημα του Εγώ έχει διατηρηθεί- στην ψυχική ζωή πολλών ανθρώπων…τα αντίστοιχα σε αυτό περιεχόμενα των παραστάσεων θα ήταν αυτά του απεριόριστου και της σύνδεσης με το σύμπαν που ερμηνεύονται ως «ωκεάνιο» αίσθημα »….και αφού γράφει τα παραπάνω τα απορρίπτει(ο Φρουντ ) ως απλώς υποθέσεις χωρίς επιστημονική βάση αλλά εικασίες


Όμως για να σκεφτουμε λίγο …αυτό το Ωκεάνιο αίσθημα …. το αίσθημα πληρότητας που (πιθανόν ) αισθάνεται το έμβρυο κολυμπώντας μέσα στην Μητρική Υγρή σπηλιά …Αυτό που χάνουμε αμέσως με την Γέννηση μαςτον ομφάλιο λώρο , το αμνιακό υγρό ,ως ομελέτα που κάτι υγρο χάνει (Homelette αποκαλεί λογοπαιζοντας τον (νεογεννητο)ανθρωπο ο Λακαν…εννοώντας την γενα)… Αυτή η πρωταρχική απώλεια με την οποία συνδέεται το Πρωταρχικό τραύμα της Γέννησης μας …δεν είναι και η πηγή της κάθε Νοσταλγίας που κινεί το συναίσθημα (E-motion) προς τον Ερωτα αλλά ταυτόχρονα και προς τον Θάνατο.;Η Νοσταλγία για μια κατάσταση(την ωκεάνια) που δεν θυμαμαστε καν και θα ηταν αδυνατον να την θυμηθουμε..Γιατί απο την φυση της ειναι (ηταν ) Προγλωσσική και αρα αρρητη …Αφατη …
Απυθμενη .
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούλιος 2, 2008 http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/03/14/14-3-2008-2/