για την δεκαετια του 90 σημερα

Η δεκαετία του 1990 σημαδεύτηκε από την κατάρρευση των ορίων ανάμεσα στο ‘’εμείς ‘’ και το‘’αλλο’’. ….. Αυτό πού πριν φάνταζε σαν σταθερό συλλογικό εμείς σήμερα όλο και περισσότερο θυμίζει κινούμενη άμμο:Ορισμένοι από τους παράγοντες που ευθύνονται γι αυτό το΄ αίσθημα αβεβαιότητας -έγραφε ο Z Bauman στις αρχές της δεκαετίας –ήταν (και είναι):
Πρώτον

.Η νέα αταξία στον κόσμο. Ύστερα από μισό αιώνα ξεκάθαρων διαχωριστικών γραμμών ,και στρατηγικών ήρθε ένας κόσμος χωρίς ορατή δομή και χωρίς καμία΄ -έστω και απειλητική-λογική. Η πολιτική των ισχυρών πολιτικών ομάδων, που μέχρι πρόσφατα κυριαρχούσαν στον κόσμο, τρόμαζε με τις απόκοσμες δυνατότητες της. Αυτό που σήμερα την αντικατέστησε τρομάζει με την έλλειψη συνέπειας και κατεύθυνσης κι επομένως με τις απεριόριστες δυνατές εκδοχές που προμηνύει.
Δεύτερον

Η παγκόσμια απορύθμιση, ο παραλογισμός και η ηθική τύφλωση του αγοραίου ανταγωνισμού, η απεριόριστη ελευθερία που παραχωρήθηκε στο κεφαλαίο, το κομμάτιασμα των δημιουργημένων και μέχρι σήμερα πρόσφατα συντηρούμενων από την κοινωνία προστατευτικών δικτύων, καθώς και η απάρνηση όλων των λογικών επιχειρημάτων, πέραν των οικονομικών, έδωσαν μια νέα ώθηση στην αμείλικτη διαδικασία πόλωσης, που κάποτε αναχαιτίσθηκε μέσα από το νομικό πλαίσιο του κράτους πρόνοιας, καθώς και από τη διαπραγματευτική ισχύ των εργατικών σωματείων
Τρίτον :

Τα αλλά δίκτυα προστασίας, που είχαν δημιουργηθεί και συντηρηθεί από την κοινωνία, αυτές οι δεύτερες γραμμές χαρακωμάτων που προσέφερε η γειτονιά η οικογένεια, και όπου μπορούσε κανείς να αποτραβηχτεί για να επουλώσει τις πληγές του αν δεν έχουν καταρρεύσει, έχουν τουλάχιστον εξασθενίσει σε μεγάλο βαθμό Γι αυτή την εξέλιξη ευθύνονται εν μέρει οι πραγματιστικές αλλαγές στο πλαίσιο των διαπροσωπικών σχέσεων που τώρα κυριαρχείται πέρα για πέρα από το πνεύμα του καταναλωτισμού ,ορίζοντας τον άλλο ως εν δυνάμει πηγή ευχάριστων εμπειριών Οι δεσμοί που παράγονται τώρα εν αφθονία έχουν ενσωματωμένη «την μέχρι νεωτέρας ειδοποίησης διάταξη καθώς και την διάταξη της μονομερούς απόσυρσης κατά βούληση»

--------------------------
.ε ! ας θυμηθουμε με πόσες φανφαρες και θριαμβολογιες υποδεχτηκαν(με) ολοι την πτωση του υπαρκτου σοσιαλισμου….πτωση του τείχους…Τελος της Ιστοριας κ.λ.π….

Εντελει βρεθηκαμε(και κυριως βρεθηκαν αυτοι οι λαοι της Ανατολικής Ευρώπης-μαζί και οι Ρωσοι) μπροστα σε νεους ολοκληρωτισμους…π.χ τον ολοκληρωτισμό της αγοράς ,τον παλιο νεο ολοκληρωτισμό του (εθνικο)σοσιαλισμό

…καθως και εκεινο του εγληματος και της μαφιας

….Και δουλεμπόριο συν τοις αλλοις……Δυστυχώς (ή ευτυχώς )δεν υπάρχει συνταγή για την ανθρωπινη ελευθερια

Και οσοι νομίζουν οτι η δική τους συνταγή ειναι η καλύτερη (ή η μόνη) γρηγορα βλεπουν το ονειρο να γινεται εφιαλτης …..
Μάιος 6, 2007 στο 9:44 μ.μ
Νοσφεράτος