τώρα τον Αύγουστο που λιώνει η Άσφαλτος

 , τώρα τον Αύγουστο που λιώνει η Άσφαλτος , μπαίνω σιγά σιγά σε μιαν κατάσταση ύπαρξης μοναχική , πικρή αλλά και πληρη • η πληρότητα της έγκειται στη συνειδητοποίηση της αλήθειας μου.Σπανια βγάζω την αλήθεια μου προς τα έξω .Μάλλον από τότε που μικρός επηρεάστηκα από εκείνο το παραμύθι ,τον Βροντοφωνη .Φοβάμαι ότι αν πω την αλήθεια μου το σύμπαν θα κλονιστεί συθέμελα .Έτσι ,προσπαθώ να περάσω απαρατήρητος και στη σιωπή...Π. θ