Για την ταινία Άιφελ .

 Ο Άιφελ , ο Έρωτας  και το Μοντέρνο ...               Είδα μόλις αυτή την ταινία .Υπερπαραγωγή , Ιστορική , Μελο,από αυτες που με συγκινούν... Αλλά κυρίως μια ταινία για την Νεωτερικότητα ,το Μοντέρνο, για δύο Μύθους της νεωτερικότητας : τον Πύργο του Άιφελ από μέταλλο , και τον μύθο του Έρωτα.Στην νεωτερικότητας ο  έρωτας  είναι ο τελευταίος μύθος : Ακολουθα την φωνή της καρδιά σου , μην υπολογίζεις ούτε την παράδοση , την επιθυμία των γονέων ,την Τάξη σου ,ούτε τον / την ήδη σύζυγό σου ,η το Σκάνδαλο , την υπόληψη σου. Επιπλέον ο έρωτας ενείχε κάτι το διαρκώς Ανέφικτο, ένα μόνιμο εμπόδιο : Στην ταινία αρχικά ήταν οι Γονείς της ερωμένης του Άιφελ , μετά ο Σύζυγος της.                                                           Όμως  και το έργο του Άιφελ , ο Πύργος του συναντά διαρκώς εμπόδια , ποτέ το Βατικανό που θεωρεί βλασφημία ότι θα ξεπεράσει σε ύψος την Παναγία των Παρισίων ,ποτε τον τύπο που παρουσιάζει τον Άιφελ σαν τον Διάβολο ,ποτέ τους φόβους των εργατών .. Ο 19 ος αιώνας στο Παρίσι ( 1889 ) ήταν η εποχή που το Μοντέρνο ήταν πια ορατό και  συνυπήρχε  με το παραδοσιακό και τα πρώτα μηχανοκίνητα αμάξια με τις παραδοσιακές άμαξες με άλογα .             Ήταν μια Σκληρή , συμπαγής ,στιβαρή Νεωτερικότητα αυτή που ξεφυτρωνε  ανάμεσα στα παραδοσιακά κτήρια και έσκιζε τον ουρανό φτάνοντας στα 300 μέτρα.                                         Το μοντέρνο ξεσήκωνε Αντιδράσεις αλλά και ενθουσιασμό : Ήταν το μέλλον  το σύμβολο της Αλλαγής , το Ατσάλι και το Μπετόν ...          . Σήμερα ζούμε στην εποχή της Μεταμοντέρνας ,Ρευστής  Νεωτερικότητας ( Μπάουμαν ) η Δεύτερης Νεωτερικότητας που καταναλώνει όχι πια την παράδοση αλλά την πρώτη νεωτερικότητα  όπου  Δεν υπάρχει τίποτε πια να υπερβούμε , τίποτε να αντιστέκεται , να παρακάμπτεται , να εμποδίζει                                                                        .Γι'αυτό και το Μοντέρνο αλλά και ο Έρωτας έχουν χάσει την γοητεία τους , δεν απαιτούν προσπάθεια και η Αγάπη γίνεται πια,όπως την ονόμασε ο Μπάουμαν , ρευστή αγάπη .....Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν αριστούργημα αλλά με βοήθησε να σκεφτώ ..Άντε , καληνύχτα.