εφηβική φωτογραφία

 Ένας φίλος μου στειλε μια εφηβική φωτογραφία που βρήκε ξεθωριασμένη , ασπρόμαυρη , από τα χρόνια της ΑΚΜΕ,( Αγωνιστική κίνηση μαθητών Ελλάδας ) το ' 75. Ήμασταν 4 στην φώτο , εγώ , o φίλος μου ο Θ. ο Μ και ένα πανέμορφο ψηλόλιγνο κορίτσι η Σ Από τη φωτο έλειπε ο Σ. που αργότερα μας ελειψε κι από τη ζωή .Σας έχω μιλήσει για τον Σ που ήταν παλαιστής και χάρη σαυτόν δεν φοβόμασταν φασίστες. Βλέποντας την φωτογραφία αισθάνθηκα παράξενα :αυτό το αδύνατο παιδί ήμουν εγώ; Κι αυτοί οι φίλοι , δεν θύμιζαν εκείνους τους άλλους τρεις φίλους που είχα στα παιδικά μου χρόνια στη Τζουμαγια,τον Φ,,τον Γ , τον Κ που αγκαλιαζομασταν και τραγουδαγαμε ρυθμικά το .." εμείς οι τρεις οι φίλοι που τρώμε το σταφύλι , ...ενώ ήμασταν τέσσερις ;Από που έρχονται αυτές οι μνημες από που έρχονται οι. φίλοι , παλιοί θαμμένοι εαυτοί , αιώνες παιδικής και εφηβικής ηλικίας , αγνή αλλά και αδίστακτη και σίγουρη νεότητα , αδιάλλακτη , φορώντας παντελόνια καμπάνα και ανοιχτά πουκάμισα , θέλαμε τον κόσμο και τον θέλαμε τώρα , πανέμορφα δυστυχισμένα χρόνια πιστεύαμε ότι θα γίνουμε σκληροί και πως θα αλλάζαμε τον κόσμο, από που ερχονται αυτες οι ξεθωριασμένες ασπρόμαυρες εικόνες , οι αδυσώπητες μνήμες , σε ποια πτυχή του σώματός μου είναι κρυμμένος ο πεθαμένος Σ , τι ήταν για μένα η ΑΚΜΕ , ποια ελπίδα συμπυκνωμένη ,γιατί κλαίω ρε γμτ γιατί κλαίω ...; π.Θ