Έθνος Νεωτερικότητα Εθνότητα

 Όσοι , όπως εγώ, επιμένουμε για την Νεωτερικοτητα του Έθνους και των εθνικών ταυτοτήτων δεν παραβλέπουμε φυσικά την ύπαρξη εθνοτήτων  εθνικών ομάδων ,κ.οκ ανά τους αιώνες..Εκεινο που λέμε είναι ότι α. οι  ομαδοποιήσεις αυτές  δεν θεωρούνταν οι πιο σημαντικές   ούτε συνδέονταν με τον Πατριωτισμό  ως υπεράσπιση της Πατρίδας .Ο Πατριωτισμός στην Αρχαία Ελλάδα είχε κυρίως Τοπικό χαρακτήρα ( πλην των Μηδικών πολέμων όπου είχαμε μια πρόσκαιρη  συμμαχία πολέων κρατών ) και στις Αυτοκρατορίες κυρίαρχη ήταν η Δυναστική αρχή και η Υπακοή σ,' αυτήν  όπως και η θρησκευτική πίστη. .. Η Εθνότητα αρχίζει να αναδεικνύεται  ως κάτι σημαντικό  κατά  την  εποχή της Τυπογραφίας και του Προτεσταντισμού : Το ότι παύει η Μεσολάβηση του ιερατείου που χρησιμοποιούσε στη Δύση τουλάχιστον μία Νεκρή γλώσσα ως Ιερή  ( η χρήση της Ελληνικής  από την ορθόδοξη εκκλησία του Πατριαρχείου είναι άλλη τεράστια συζήτηση )  στον προτεσταντισμό και η ανάγνωση της Γραφής από κάθε οικογένεια πέρα από την γενίκευση του Αλφαβητισμού ανέδειξε και ορισμένες μέχρι τότε παραμερισμενες διαλέκτους σε έγκυρες τυπωμένες γλώσσες.Ο Έντυπος λόγος  προσέδιδε κύρος στις γλώσσες που, σιγά σιγά θεωρήθηκαν η ψυχή του έθνους. ... Έτσι σιγά σιγά αναδεικνύεται η Γλώσσα ως το συμπυκνωμένο πνεύμα του Έθνους. ..Φυσικά δεν είναι μόνο αυτό.( εδώ να πούμε ότι στην περίπτωση του Πατριαρχείου η χρήση των ελληνικών ως Ιερής Γλώσσας έδινε στην Ελληνική εθνότητα ένα τεράστιο πλεονεκτημα όταν το σύστημα των Μιλλετ άρχισε να καταρρέει και άρχισαν οι αντιπαλοτητες και συγκρούσεις των εθνοτήτων Στο πλεονέκτημα αυτό ήρθε  να προστεθεί η  ελληνολατρεια  των τότε Ευρωπαίων  και η χρήση των Ελληνικών ως,lingua franca του ενδο Βαλκανικού και Οθωμανικού  εμπορίου ) .)                                  Τώρα για να καταλάβουμε την νεωτερική σημασία του έθνους πρέπει για λίγο να σταθούμε σε μερικές επιμέρους έννοιες  που άλλαξαν ριζικά  από την προνεωτερικη στη νεωτερική εποχή. Μια από αυτές  ήταν η έννοια του Κράτους . Είναι εντελώς διαφορετική η έννοια του Κράτους  κατά τον Δυτικό Μεσαίωνα                        ( αφήνοντας φυσικά κατά μέρος την Αρχαιότητα  όπου επίσης είναι εντελώς διαφορετικό αυτό που λέμε κράτος ) από το Νεωτερικό κράτος , αρχής γενομένης από το Απολυταρχικό κράτος ( π.χ Λουδοβίκος 14ος ) Το μεσαιωνικό κράτος είχε όρια χαλαρά αόριστα.Το Νεωτερικό έχει αυστηρά καθορισμένα Σύνορα . Στο παλιό νεωτερικό κράτος η εξουσία  π.χ η Φορολογική ασκείται Έμμεσα  π.χ στην Οθωμανική αυτοκρατορία μεσολαβούν οι τοπικές κοινότητες και η  μεσολάβηση των ενοικιαστών των φόρων .Στα σύγχρονα κράτη η τριχοειδής διείσδυση του κράτους σε κάθε πτυχή της Κοινωνικής ζωής είναι εκπληκτική .....Συνεχίζεται