όταν ήμουν μικρός - πολύ μικρός - οι πρώτες λέξεις που διάβασα -ως πρόταση - ήταν από ένα άρθρο στο περιοδικο Ρομάντζο: ΤΑ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.
Το διάβασα στη τουαλέτα του σπιτιού μου .
Ίσως από τότε άρχισα να εξερευνώ τον εαυτό μου και τα βάθη του ασυνειδήτου. Αυτές οι λέξεις καρφωθήκαν στον ψυχισμό μου σαν καρφιά. : Θέλησα να γινώ εξερευνητής. Όμως εξερευνητής μοναχικός .Εξερευνητής της εσωτερικής Αβύσσου μου . Και μάλλον έγινα......
.. Είναι εκπληκτικό το πως οι Λέξεις γεννούν τον ψυχισμό μας . Οι Λέξεις : σπόροι που φυτρώνουν μέσα μας ... Δέντρα ελπίδων και προσδοκιών από τον εαυτό μας. Το δικό μου δεν ήταν πάρα ένας κισσός. Με τύλιξε Αχ ακόμα εξερευνώ τα Άδυτα μου. Ώρες ώρες θεωρώ την εξερεύνηση μάταιη . Μια περιπλάνηση σένα λαβύρινθο Άλλες ώρες όμως αισθάνομαι γεμάτος με εάν μαγικό υγρό. Είναι γεμάτη ουσία η Άβυσσος μου .
Και αυτή η περιπλάνησή είμαι Εγώ ..
Που έγινα ο εαυτός μου καθώς τυλίχτηκα - σαν το κισσό - γύρω από αυτές τις μυστήριες λέξεις που διάβασα μικρός πολύ μικρός στη θαλπωρή της τουαλέτας σε μια στήλη του περιοδικού Ρομάντζο που λεγόταν.... Τα Ανεξερεύνητα .. Π. Θ
το εσωτερικο μου σπιτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου