μόλις είδα αυτή την ταινία . Μια γυναίκα, αρχαιολογος ,Φιλανδή ,ερωτευμένη με μια άλλη , γυναίκα που ζει στη Μόσχα, ξεκινά ένα μακρυ ταξίδι με το τρένο προς την Αρκτική . Να μελετήσει τα πετρογλυφικά , που χαράχτηκαν πριν απο 10 χιλιάδες χρονια... Στο κουπέ του τρένου βρίσκεται να ταξιδεύει μαζί της κι ενας Ρώσος , μεθυσμένος , αδέξιος , άγαρμπος, αγενής . Την αρχική της δυσφορία διαδέχεται η συμπάθεια και μετα , καθώς ανεβαίνουν προς την αρκτική και το εκτυφλωτικο ασπρο χιόνι, ο ερωτας .....Θα μπορουσαμε να δουμε την ταινία και ως αλληγορία για την Ύπαρξη , την απλότητα της , την Βαρεμαρα της ( η πληξη στο τρενο ) την χαρά ,...
Αναγνώστες
Παρασκευή 12 Αυγούστου 2022
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου