" Να είστε Άτομα , "

Έτσι , καθώς πια είμαστε στον Ύστερο καπιταλισμό της εξάρτησης ο καταναγκασμός αλλά και το Υπερεγώ , Εσωτερικεύονται και εξατομικεύονται Πλήρως : Δεν είναι καν ένα Υπερεγώ της εποχής του Φρόυντ που Απαγορεύει ' αντίθετα είναι ένα Υπερεγώ που Υπαγορεύει .Και τι Υπαγορεύει στη θέση των Απαγορεύσεων : " Να είσαι ο Εαυτός σου " Να είσαι πετυχημένος ," .. Είναι πια ένα Υπερεγώ που στη Θέση του Πρέπει βάζει το Μπορώ .... Στη Θέση της Ενοχής πια μπαίνει η Ντροπή .Η Ενοχή αφορούσε την Απαγόρευση . .Η Ντροπή αφορά πια στο ότι που δεν έγινα αυτό που προσδοκούσαν και προσδοκούσα από τον εαυτό μου να γίνω ... Σήμερα όπως σε εκείνη την Ταινία του Κεν Λοατς " το Δυστυχώς, απουσιάζετε" καλούμαστε από το Υπερεγώ : Όχι να είμαστε ίδιοι αλλά να. Διαφέρουμε, να είμαστε πρωτότυποι , απολαυστικοί γοητευτικοί , επιχειρηματίες τους εαυτού μας . .Και αυτό βέβαια είναι μια ομοιομορφία κι ένας Καταναγκασμός. : καταναγκασμός στην Απόλαυση και στην ατομικότητα . Αυτη είναι η νέα Προστακτική : Να περνάς καλά . να Απολαμβάνεις. Και πως μπορείς να απολαμβάνεις ; καταναλώνοντας . Αλλιώς γίνεσαι ο αμαρτωλός της εποχής μας ": Ελαττωματικός Καταναλωτής " .. Αυτή είναι η Μορφή της πατρικής επιταγής σήμερα : Εξατομικευμένο , εσωτερικευμένο Υπερεγώ με την εντολή της Επιτυχίας. .Στην ταινία των Μοντυ Πάιθονς " η Ζωή του Μπράιαν "ο Μπράιαν λέει στο πλήθος : " Να είστε Άτομα , " . το πλήθος επαναλαμβάνει " Ναι ! Είμαστε άτομα ." εκτός από έναν που λέει δειλά " Εγώ δεν είμαι "