Όπως το Όνειρο υφίσταται - κατά Φρόιντ - πάντα μια. Δευτερογενή επεξεργασία. έτσι πάνω κάτω και η Μνήμη. Ποτέ- η σχεδόν ποτέ - δεν θυμόμαστε ένα. γεγονός χωρίς μια αφήγηση να το περιβάλλει η έστω να το μπαλωνει. Αν δεν υπάρχει αυτό το αφηγηματικό περίβλημα τότε το γεγονός παραμένει τραύμα : το απωθούμε η μας ρουφάει σαν δίνη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου