το σχολιο μου αυτο γραφεταιεν θερμώ Ακουω τον Αδωνη να τσιριζει σε μια εκπομπή στο Αλτερ με το χαρακτηριστικό τσιριχτο του υφος -και να κανει τον μαγκα : ο Παπ[ανδρεου πρεπει να φυγει και διαφορα τετοια τσιριχτα Αδωνιλαοτιναρικα..
ε Ασε μας ρε Αδωνιε .. μη τσιριζεις τοσο.. Σιγα την σοφια που μας ειπες ..αιντε ...χαλαουριτα
Αναγνώστες
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011
ΣΤΗΝ ΕΡΤ 3 η σειρα ΤΟΠΟΙ ΖΩΗΣ-ΤΟΠΟΙ ΙΔΕΩΝ ΤΡΙΤΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ 00:30 ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4ο ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΕΡΤ 3
η σειρα ΤΟΠΟΙ ΖΩΗΣ-ΤΟΠΟΙ ΙΔΕΩΝ
ΤΡΙΤΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ 00:30
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4ο
ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Το
νέο επεισόδιο της σειράς Τόποι Ιδεών/Τόποι Ζωής ερευνά τη σχέση της
σύγχρονης τέχνης με το «πολιτικό», με τις κοινωνικές αλλαγές που
σημαδεύουν το νέο αιώνα. Ο θεωρητικός τέχνης Κωστής Σταφυλάκης συνομιλεί
με εικαστικούς καλλιτέχνες από την Ελλάδα
και το εξωτερικό, με θεωρητικούς τέχνης και επιμελητές εκθέσεων, σε μια
προσπάθεια χαρτογράφησης ορισμένων καλλιτεχνικών πρακτικών που
αμφισβητούν τις μαζικές αντιλήψεις για τον δημόσιο χώρο, την επίσημη
ιστορία, την πληροφόρηση, τον κοινωνικό ιστό, τις πολιτικές δομές κ.α.
Εστιάζοντας στη στροφή της τέχνης προς το ντοκουμέντο και την
τεκμηρίωση, στο νέο αιώνα, παρουσιάζονται σύντομα πορτρέτα καλλιτεχνών
όπως ο Βαγγέλης Βλάχος αλλά και σημαντικά παραδείγματα από το εξωτερικό
που συμπεριλήφθηκαν στην πρόσφατη έκθεση
«Τέχνης Πολιτική» του ΕΜΣΤ. Το ντοκυμαντέρ εστιάζει σε διάφορους
πειραματισμούς που συντελούνται στην ελληνική σκηνή, όπως η αναβίωση και
η ανανέωση της περφόρμανς, με αφορμή τις δράσεις της Μαίρης Ζυγούρη. Ο
εικαστικός Βασίλης Βλασταράς και ο θεωρητικός Γιώργος Τζιρτζιλάκης
μιλούν για τις στρατηγικές διαφόρων καλλιτεχνικών ομάδων στον ελληνικό
δημόσιο χώρο, ενώ ο Χριστόφορος Μαρίνος και η Ξένια Καλπακτσόγλου
περιγράφουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μια νεότερη γενιά Ελλήνων
καλλιτεχνών.
Στο δεύτερο μέρος του ντοκυμαντέρ, ο θεωρητικός τέχνης Τζιν Ρέι (Gene Ray)
προσδιορίζει διαφορετικούς τύπους καλλιτεχνικής πρακτικής
που λειτουργούν ως εναλλακτικές από την εποχή του Μπρεχτ μέχρι σήμερα. Η
εξερεύνηση εστιάζει σε διάφορες μορφές καλλιτεχνικού ακτιβισμού και
παρουσιάζει αναλυτικότερα το παράδειγμα της σλοβένικης κολεκτίβας NSK (Νέα
Σλοβενική Τέχνη) που στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ίδρυσε το δικό
της κράτος και εξέδωσε διαβατήρια για τους πολίτες του. Με αφορμή το
Πρώτο Συνέδριο των Πολιτών του Κράτους
του NSK, ο Σταφυλάκης συνομιλεί με τον έλληνα διπλωματικό του εκπρόσωπο Χάρη Χάραρη, τον θεωρητικό Alexei Monroe και με ιστορικά μέλη της κολεκτίβας που διαμορφώνουν και σήμερα το χαρακτήρα του κοινωνικού αυτού
πειράματος.
ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ- Γιωργος Κεραμιδιωτης
Δ/ΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ - Κριστιαν Πφαιλ- Κωστας Κουτσιαμπασακος- Γιωργος
Παπανικολαου
ΜέΛΑΙΝΑ ΧΟΛή τamistas
tamistas says:
31/10/2011 στις 8:13 πμ
ΜέΛΑΙΝΑ ΧΟΛή
Κάποιες φορές τρομάζω. Λέω: του κάκου
γυρεύω πια να ταυτιστώ με κάποιους –
με κάποια ομάδα, κάποιους σκαπανείς του λάκκου
που πέφτω μέσα, πάλι πνίγομαι στους σάπιους.
Φωνές. Ουρλιάζουν, διαμαρτύρονται – “έχουν δίκιο”.
Όλοι πιστεύουν πως το δίκιο τους το κλέψαν.
Και περιφέρουνε το δίκιο το ανοίκειο,
γύρω απ’ το τίποτα, το χώρο όπου σαλέψαν.
Άξιοι της μοίρας, δυστυχείς δημιουργοί της.
Είναι η πατρίδα τους του μίσους το γιορντάνι.
Είναι η πατρίδα μου η αγάπη κι η σιγή της.
Παίρνω τα όρη και η θάλασσα με χάνει.
Κάποιες φορές τρομάζω. Λέω: του κάκου
γυρεύω πια να ταυτιστώ με κάποιους –
με κάποια ομάδα, κάποιους σκαπανείς του λάκκου
που πέφτω μέσα, πάλι πνίγομαι στους σάπιους.
Φωνές. Ουρλιάζουν, διαμαρτύρονται – “έχουν δίκιο”.
Όλοι πιστεύουν πως το δίκιο τους το κλέψαν.
Και περιφέρουνε το δίκιο το ανοίκειο,
γύρω απ’ το τίποτα, το χώρο όπου σαλέψαν.
Άξιοι της μοίρας, δυστυχείς δημιουργοί της.
Είναι η πατρίδα τους του μίσους το γιορντάνι.
Είναι η πατρίδα μου η αγάπη κι η σιγή της.
Παίρνω τα όρη και η θάλασσα με χάνει.
Κ.Καλλωνιάτης: Kούρεμα χρέους με βαθύ ξύρισμα κοινωνίας /αυγη
Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/10/2011
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ
Βράδυ Τετάρτης και οι πληροφορίες μιλάνε για 50%
κούρεμα σε εθελοντική βάση του ελληνικού χρέους που κατέχουν ιδιώτες
πιστωτές και μείωση του επιτοκίου. Μολονότι δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες
ας δεχθούμε την πληροφορία αυτή ως βάση προκειμένου να δούμε τι σημαίνει
για την ελληνική οικονομία, τις εγχώριες τράπεζες και τους
εργαζόμενους.
Πρώτα απ’ όλα αφού το κούρεμα αφορά το 50% του
ιδιωτικού χρέους και είναι εθελοντικό (α) δεν συνιστά πιστωτικό γεγονός
ώστε να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα πιστωτικού κινδύνου και να
αποζημιωθούν μερικώς όσες τράπεζες είχαν ασφαλιστεί (β) καλύπτει περίπου
το 25% μόνο του συνολικού κρατικού χρέους και αυτό στην καλύτερη
περίπτωση που οι τράπεζες θα ανταποκριθούν κατά 85-90% στο κούρεμα
(πράγμα αβέβαιο με κριτήριο τη στάση τους στη συμφωνία του Ιουλίου για
κούρεμα 21%) διαφορετικά μπορεί να πέσει και στο 20% μόνον.
Από τα παραπάνω προκύπτει πως από το 160% του ΑΕΠ
που είναι σήμερα το κρατικό χρέος και με την ελάφρυνση του κατά 1/4 θα
πέσει στο 120%, επίπεδο που έχει εκτιμήσει για παρόμοιο μέγεθος
κουρέματος και η τρόικα αλλά για το 2020. Γιατί τόσα χρόνια μετά όμως
και όχι άμεσα; Η απάντηση βρίσκεται στις ευρύτερες επιπτώσεις της
εξέλιξης αυτής στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη δυναμική της
οικονομίας. Οι οποίες κάθε άλλο παρά ευνοϊκές θα είναι. Γιατί ναι μεν το
νέο κούρεμα αποτελεί ένα βήμα μπροστά από την αποτυχημένη συμφωνία του
Ιουλίου, όμως η ελάφρυνση από το βάρος του χρέους που προσφέρει στην
οικονομία παραμένει εξαιρετικά μικρή συγκριτικά με την πραγματική ανάγκη
(έχουμε εδώ και 1,5 χρόνο εξηγήσει πως χρειάζεται 60%-70% κούρεμα του
συνολικού χρέους), ενώ συγχρόνως γονατίζει τις ελληνικές τράπεζες και τα
ασφαλιστικά ταμεία παραλύοντας την επιχειρηματική δραστηριότητα και την
πραγματική οικονομία. Ιδού γιατί:
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στατιστικά στοιχεία της
Τράπεζας Ελλάδας (Αύγουστος 2011), ο εγχώριος χρηματοπιστωτικός τομέας
έχει στην κατοχή του 51 δισ. ευρώ ελληνικών κρατικών ομολόγων τα οποία
με ένα κούρεμα 50% θα διαγράψουν από τους ισολογισμούς τους 25 δισ.
περίπου. Συγχρόνως, όμως, οι ελληνικές τράπεζες -όπως και οι ευρωπαϊκές-
είναι υποχρεωμένες να εμφανίσουν ως τα τέλη του χρόνου την πραγματική
κατάσταση του ενεργητικού τους και να βγάλουν στο φως τους ‘σκελετούς’
που έκρυβαν στα ντουλάπια τους τόσο καιρό, κάτω από την πίεση για
διαφάνεια που επιβάλλει στα βιβλία τους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω της
BlackRock. Η αυστηρή επιθεώρηση της οποίας εκτιμάται πως θα υψώσει τον
πήχη της επανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών πάνω από το επίπεδο
των 25 δισ. που θα μπορούσε να περιμένει κανείς λόγω κουρέματος
ομολόγων, προκειμένου να καλυφθούν οι απώλειες που αναμένεται να
προκληθούν από τις επισφάλειες και την επιδεινούμενη κατάσταση των
ελληνικών νοικοκυριών στα επόμενα χρόνια. Για τι ύψος, όμως, επισφαλειών
μιλάμε;
Οι απαιτήσεις των ελληνικών τραπεζών από δάνεια που
έχουν κάνει στο εσωτερικό της χώρας σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά
ανέρχονται σε 251 δισ. Σύμφωνα, δε, με τα στοιχεία της τελευταίας
έκθεσης της ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία, τα δάνεια σε καθυστέρηση
διπλασιάστηκαν από 5% του συνόλου το 2008 σε 10% τον Σεπτέμβριο 2010. Με
τον ρυθμό αυτό φέτος πρέπει να έχουν ξεπεράσει το 15%, εκτίμηση που
επιβεβαιώνουν ανεπισήμως έγκυροι τραπεζικοί κύκλοι. Αυτό πρακτικά
σημαίνει πως οι τράπεζες έχουν 40 δισ. περίπου σε δάνεια που είναι
ουσιαστικά χαμένα και με προοπτική περαιτέρω διόγκωσης τους. Συνεπώς, αν
στα 25 δισ. των χαμένων ομολόγων προσθέσουμε τα 40 δισ. των χαμένων
δανείων, οι άμεσες ανάγκες των τραπεζών σε νέα κεφάλαια ανέρχονται σε 65
δισ.! Και αυτό χωρίς να υπολογίσουμε πρόσθετες επισφάλειες από τις
επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης και τις έμμεσες επιπτώσεις που θα
προκύψουν σε λειτουργικά σήμερα δάνεια από τη διακοπή των πιστώσεων και
των αναχρηματοδοτήσεων λόγω κουρέματος και προσαρμογής των ισολογισμών
τους.
Ούτε λίγο ούτε πολύ το κούρεμα σημαίνει δηλαδή
πιστωτικό γεγονός ή κραχ για την ελληνική πραγματική οικονομία στον
βαθμό που (α) η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών δεν πρόκειται
να χρηματοδοτηθεί από την πάντα απρόθυμη αγορά ή το υπερχρεωμένο κράτος
και που ο ευρωπαϊκός μηχανισμός προβλέπει λιγότερα από 50 δισ. για όλες
τις ευρωπαϊκές περιφερειακές χώρες και (β) η ανακεφαλαιοποίηση αυτή δεν
περιλαμβάνει τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία με 50% κούρεμα θα απολέσουν
11 δισ. μόνον από τα κρατικά ομόλογα που έχουν στο χαρτοφυλάκιο τους
(χωρίς να υπολογίσουμε τις άλλες ζημιές από μετοχές).
Πρακτικά η αδυναμία των τραπεζών να βρουν νέα κεφάλαια θα οδηγήσει σε
δριμεία συρρίκνωση των ισολογισμών τους με πωλήσεις περιουσιακών
στοιχείων και περιορισμό των πιστώσεων με αποτέλεσμα να κλείσουν μία
σειρά επιχειρήσεις και να εκτιναχθεί εκ νέου η ανεργία συμπιέζοντας τους
μισθούς. Παράλληλα εξ ανάγκης θα αναθεωρηθεί πάλι το ασφαλιστικό
σύστημα για να λειτουργήσουν τα ταμεία, ασχέτως της κάλυψης που θα έχουν
από το κράτος (βλ. κυβερνητικές υποσχέσεις), γεγονός που θα προκαλέσει
νέο ψαλίδισμα των συντάξεων. Εάν στα παραπάνω προσθέσουμε και τους νέους
όρους δανεισμού της χώρας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, τότε
καταλαβαίνουμε γιατί η οικονομική ύφεση θα είναι παρατεταμένη και βαθιά
και γιατί η μείωση του λόγου χρέους/ΑΕΠ στο 120% δεν θα προκύψει άμεσα
αλλά σε βάθος χρόνων.
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τόσο το ότι η
άμεση και συστηματική εποπτεία της οικονομικής διαχείρισης θα περιέλθει
με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών
περιορίζοντας την όποια εναπομένουσα εθνική κυριαρχία και το ειδικό
βάρος του ελληνικού κοινοβουλίου και της κυβέρνησης στη νομοθέτηση και
λήψη των οικονομικών αποφάσεων. Το πρόβλημα είναι πως - εκτός και εάν
υπάρξει και νέο κούρεμα στην πορεία, κάτι όχι απίθανο - η οικονομία θα
παραμείνει σιδηροδέσμια του χρέους αδυνατώντας να ανακάμψει, την ίδια
ώρα που ο αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών που αναπόφευκτα θα
προκύψει - ενδεχομένως με τη μεταβατική κρατικοποίηση ορισμένων -
εξαιτίας της αδυναμίας τους να ανακεφαλαιοποιηθούν θα οδηγήσει σε μία
μεγάλη μεταβίβαση περιουσιών σε ξένα χέρια. Για παράδειγμα, μία πιθανή
εξαγορά της Εθνικής Τράπεζας από τη Deutsche Bank σημαίνει πως η
τεράστια ακίνητη περιουσία μαζί με τις καταθέσεις και το δανειστικό
χαρτοφυλάκιο της τράπεζας περνάνε στην κατοχή της DB. To ίδιο θα ισχύσει
και για τις άλλες τράπεζες.
Συνεπώς, παράλληλα με το όποιο σχέδιο ΕΥΡΗΚΑ
ενεργοποιηθεί για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, δημιουργούνται οι
προϋποθέσεις για την εκποίηση και ιδιωτικών περιουσιών σε τιμές
εξαιρετικά χαμηλές ελλείψει εγχώριας ζήτησης. Επιπλέον, αλλάζουν οι όροι
συναλλαγής του αποδυναμωμένου ελληνικού κράτους στην εκμετάλλευση του
αναξιοποίητου φυσικού πλούτου της χώρας. Γιατί ένα ισχυρό ελληνικό
δημόσιο θα μπορούσε να υπογράψει συμβάσεις με τις ξένες πολυεθνικές ώστε
να καρπούται το 35-50% των κερδών από μία π.χ. εξόρυξη πετρελαίου ή
χρυσού στην ελληνική ΑΟΖ ή επικράτεια. Όμως, ένα καταχρεωμένο κράτος θα
περιοριστεί πιθανά σε μία συμβολική προμήθεια της τάξης του 3-5% για
όποια άδεια εκμετάλλευσης παραχωρήσει.
Όπως σωστά έχει ήδη παρατηρηθεί, η διατήρηση του
χρέους στο 120% του ΑΕΠ με ορίζοντα το 2020 μας επαναφέρει στο σημείο
εκκίνησης του 2009, τη στιγμή που είναι από ερευνητές κύρους γνωστό πως
βιώσιμο χρέος πάνω από 90% δεν υπάρχει.
Συνεπώς, το κούρεμα είναι ουσιαστικά ήπιο και δεν μας λυτρώνει από
την αρνητική δυναμική που επιφέρει το χρέος στην οικονομία, ενώ πρακτικά
οδηγεί στην πλήρη εξαγορά της τα προσεχή χρόνια από το ευρωπαϊκό
κεφάλαιο. Ο μηχανισμός του χρέους αποδεικνύεται πως, εάν δεν οδηγήσει
στη διάλυση της Ευρωζώνης και την εξάρθρωση της παγκόσμιας οικονομίας
λόγω της υπερχρέωσης όλου του πλανήτη, θα είναι ο καταλύτης της με
βάναυσο τρόπο ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης. Δεν είναι αυτή η
Ευρώπη των λαών, όπως δεν είναι αυτό το κούρεμα που προτείνει η αριστερά
για να ανακάμψει η οικονομία.
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011
Σύνταγμα της Ελλάδος – άρθρα 30-50 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Άρθρα 30 – 50: Πρόεδρος της Δημοκρατίας ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Ανάδειξη του Προέδρου Άρθρο 30
Σύνταγμα της Ελλάδος – άρθρα 30-50
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Άρθρα 30 – 50: Πρόεδρος της Δημοκρατίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Ανάδειξη του Προέδρου
Ανάδειξη του Προέδρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Εξουσίες και ευθύνη από τις πράξεις του Προέδρου
Εξουσίες και ευθύνη από τις πράξεις του Προέδρου
(Το άρθρο 39 καταργείται). |
Ειδικές ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας
1. | Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει άλλες αρμοδιότητες παρά μόνο όσες του απονέμουν ρητά το Σύνταγμα και οι νόμοι που είναι σύμφωνοι μ’ αυτό. |
Καλό ή κακό το κούρεμα; Του Σπύρου Λαπατσιώρα/απο το rednote
|
|||||||
Γιῶργος Σεφέρης - Οἱ Γάτες τ᾿ Ἅι-Νικόλα Τὸν δ᾿ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνωδεῖ θρῆνον Ἐρινύος αὐτοδίδακτος ἔσωθεν θυμός, οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. 990 ἔπ.
πηγη: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/george_seferis/oi_gates_t_ai_nikola.htm
Γιῶργος Σεφέρης - Οἱ Γάτες τ᾿ Ἅι-Νικόλα
Τὸν δ᾿ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνωδεῖ θρῆνον Ἐρινύος αὐτοδίδακτος
ἔσωθεν θυμός,
οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. 990 ἔπ.
οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. 990 ἔπ.
«Φαίνεται ὁ Κάβο-Γάτα...», μοῦ εἶπε ὁ καπετάνιος
δείχνοντας ἕνα χαμηλὸ γιαλὸ μέσα στὸ πούσι
τ᾿ ἄδειο ἀκρογιάλι ἀνήμερα Χριστούγεννα,
«... καὶ κατὰ τὸν Πουνέντε ἀλάργα τὸ κύμα γέννησε τὴν Ἀφροδίτη
λένε τὸν τόπο Πέτρα τοῦ Ρωμιοῦ.
Τρία καρτίνια ἀριστερά!»
Εἶχε τὰ μάτια τῆς Σαλώμης ἡ γάτα ποὺ ἔχασα τὸν ἄλλο χρόνο
κι ὁ Ραμαζὰν πῶς κοίταζε κατάματα τὸ θάνατο,
μέρες ὁλόκληρες μέσα στὸ χιόνι τῆς Ἀνατολῆς
στὸν παγωμένον ἥλιο
κατάματα μέρες ὁλόκληρες ὁ μικρὸς ἐφέστιος θεός.
Μὴ σταθεῖς ταξιδιώτη.
«Τρία καρτίνια ἀριστερά» μουρμούρισε ὁ τιμονιέρης.
...ἴσως ὁ φίλος μου νὰ κοντοστέκουνταν,
ξέμπαρκος τώρα
κλειστὸς σ᾿ ἕνα μικρὸ σπίτι μὲ εἰκόνες
γυρεύοντας παράθυρα πίσω ἀπ᾿ τὰ κάδρα.
Χτύπησε ἡ καμπάνα τοῦ καραβιοῦ
σὰν τὴ μονέδα πολιτείας ποὺ χάθηκε
κι ἦρθε νὰ ζωντανέψει πέφτοντας
ἀλλοτινὲς ἐλεημοσύνες.
«Παράξενο», ξανάειπε ὁ καπετάνιος.
«Τούτη ἡ καμπάνα-μέρα ποὺ εἶναι-
μοῦ θύμισε τὴν ἄλλη ἐκείνη, τὴ μοναστηρίσια.
Διηγότανε τὴν ἱστορία ἕνας καλόγερος
ἕνας μισότρελος, ἕνας ὀνειροπόλος.
«Τὸν καιρὸ τῆς μεγάλης στέγνιας,
- σαράντα χρόνια ἀναβροχιὰ -
ρημάχτηκε ὅλο τὸ νησὶ
πέθαινε ὁ κόσμος καὶ γεννιοῦνταν φίδια.
Μιλιούνια φίδια τοῦτο τ᾿ ἀκρωτήρι,
χοντρὰ σὰν τὸ ποδάρι ἄνθρωπου
καὶ φαρμακερά.
Τὸ μοναστήρι τ᾿ Ἅι-Νικόλα τὸ εἶχαν τότε
Ἁγιοβασιλεῖτες καλογέροι
κι οὔτε μποροῦσαν νὰ δουλέψουν τὰ χωράφια
κι οὔτε νὰ βγάλουν τὰ κοπάδια στὴ βοσκὴ
τοὺς ἔσωσαν οἱ γάτες ποὺ ἀναθρέφαν.
Τὴν κάθε αὐγὴ χτυποῦσε μία καμπάνα
καὶ ξεκινοῦσαν τσοῦρμο γιὰ τὴ μάχη.
Ὅλη μέρα χτυπιοῦνταν ὡς τὴν ὥρα
ποῦ σήμαιναν τὸ βραδινὸ ταγίνι.
Ἀπόδειπνα πάλι ἡ καμπάνα
καὶ βγαῖναν γιὰ τὸν πόλεμο τῆς νύχτας.
Ἤτανε θαῦμα νὰ τὶς βλέπεις, λένε,
ἄλλη κουτσή, κι ἄλλη στραβή, τὴν ἄλλη
χωρὶς μύτη, χωρὶς αὐτί, προβιὰ κουρέλι.
Ἔτσι μὲ τέσσερεις καμπάνες τὴν ἡμέρα
πέρασαν μῆνες, χρόνια, καιροὶ κι ἄλλοι καιροί.
Ἄγρια πεισματικὲς καὶ πάντα λαβωμένες
ξολόθρεψαν τὰ φίδια μὰ στὸ τέλος
χαθήκανε, δὲν ἄντεξαν τόσο φαρμάκι.
Ὡσὰν καράβι καταποντισμένο
τίποτε δὲν ἀφῆσαν στὸν ἀφρὸ
μήτε νιαούρισμα, μήτε καμπάνα.
Γραμμή!
Τί νὰ σοῦ κάνουν οἱ ταλαίπωρες
παλεύοντας καὶ πίνοντας μέρα καὶ νύχτα
τὸ αἷμα τὸ φαρμακερὸ τῶν ἑρπετῶν.
Αἰῶνες φαρμάκι γενιὲς φαρμάκι».
«Γραμμή!
Τί νὰ σοῦ κάνουν οἱ ταλαίπωρες
παλεύοντας καὶ πίνοντας μέρα καὶ νύχτα
τὸ αἷμα τὸ φαρμακερὸ τῶν ἑρπετῶν.
Αἰῶνες φαρμάκι, γενιὲς φαρμάκι».
«Γραμμή!» ἀντιλάλησε ἀδιάφορος ὁ τιμονιέρης.
Τετάρτη, 5 Φεβρουαρίου 1969
(το προσεξα χαρη στην υπενθυμιση του Β. ΚΑΡΓΟΥΔΗ. )
«η αναγκαία δομική αυταπάτη "
: «η αναγκαία δομική αυταπάτη ,που
ωθεί τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η
αλήθεια μπορεί να ανευρεθεί στους νόμους, περιγράφει με ακρίβεια τον μηχανισμό
της μεταβίβασης: η μεταβίβαση είναι η υπόθεση ότι υπάρχει Αλήθεια ,Νόημα πίσω
από το ηλίθιο, ασυνάρτητο τραυματικό γεγονός του Νόμου.»[1]
Και επίσης ο Ζίζεκ επισημαίνει: «τί
άλλο είναι ένα «ταξίδι στο μέλλον» αν
όχι αυτή η «προσπέραση», μέσω της οποίας υποθέτουμε προκαταβολικά την παρουσία
μιας ορισμένης γνώσης στον άλλον, γνώσης όσον αφορά το νόημα των συμπτωμάτων μας –τί άλλο είναι ,αν όχι η
ίδια η μεταβίβαση;»[2].
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟΥ Παρουσίαση του βιβλίου της Ξένιας Καλαιτζίδου . / Πέτρος Θεοδωρίδης
ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟΥ Παρουσίαση του βιβλίου της Ξένιας Καλαιτζίδου : Πέτρος Θεοδωρίδης 1 Αγαπητοι φιλοι ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...