Αναγνώστες

Σάββατο 24 Μαΐου 2025

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλησαν  έντονα     λίγες   μέρες     πρίν ;  


Ή   Κοινωνια  μας  ειναι     Κοινωνία - σμήνος     οπως   ελεγε ο  Μπάουμαν,      που    αλλάζει  κατεύθυνση  ανεξήγητα...                                 


Είναι  σαν  καθε  .μερα  , καθε  στιγμή     να  μην εχει    συνεχεια   και  συνοχή με  την προηγούμενη     αλλα  και   την επόμενη.                   


Ο Χρόνος  σβουριζει  προς  κάθε  κατεύθυνση.  Αυτο     φυσικα  εχει   την   εξήγηση του   στην πυκνότητα    πολλαπλότητα     και ετερόκλητο  της πληροφόρησης,      στους    καθημερινούς αντιπερισπασμούς της   εξουσίας   ...


                                                       


  Αλλά  και    στο  οτι  συρρικνώθηκε  πολύ    ο Δημόσιος  χώρος       η μαλλον   ιδιωτικοποιηθηκε  πολύ,  εξατομικευτηκε     πολύ :  


Καθώς  ο  καθενας    μας κλείστηκε στο  μικροσκοπικό  Ναρκισσιστικο  καβούκι  του   τα ζητηματα  που συγκρατούν     το  Κοινό  ενδιαφερον     σπάνε  ενα   ενα      σαν  τις κλωστές     που   συγκρατούν  την κοινωνία 

   μας ....

Πέτρος Θεοδωρίδης 

Προσελήνωση .

 Προσελήνωση " 

   Πέτρος  Θεοδωρίδης
 
  Ο διπλανός του έκανε νόημα  να πλησιάσει.

     Ο Κάππα σύρθηκε ξαπλωμένος, όσο πιο κοντά μπορούσε στο διπλανό κρεβάτι.
     Ο διπλανός ήταν φανερό ότι θα πέθαινε· όλη τη νύχτα βογκούσε από τον πόνο.  Η φωνή του σχεδόν δεν έβγαινε· ότι έλεγε έμοιαζε με ρόγχο.
   « Η  π-ρο- σε -λή- νωσ- η» ψέλλισε  . 
   « Ναι ,τι ;» απάντησε ο Κάππα;» «Τι τρέχει   με την προσελήνωση»;
   « Λ- έ-ν-ε  πως έγινε το χίλια ενν…. εξήντα εννέα .. « Είναι ψέμα ..
    Δεν έεεε…γινε ποτέ»
      Ο Κάππα τον κοίταξε με ενδιαφέρον:
      «Τι εννοείς  δεν έγινε  ποτέ ; Όλος  ο κόσμος την είδε στην τηλεόραση σε απευθείας  μετάδοση. Είδαμε  φωτογραφίες  με τη σημαία  να κυματίζει πάνω στο φεγγάρι, υπάρχουν ντοκουμέντα….”          

       « Δεν έγινε σσσσς λέω"  φώναξε  ο διπλανός. 

        Κούνησε το χέρι του προς  τα πάνω αγριεμένα ,παραλίγο να  βγει ο  ορός.
        Ο Κάππα  τρόμαξε  βλέποντας το κοκκινισμένο πρόσωπο του με τις φλέβες του μετώπου του σχεδόν να πετάγονται· ήταν έξαλλος από τον θυμό .
        « Ήταν σκηνοθετημένα όλα», φώναξε σχεδόν ουρλιάζοντας ·« ψέματα» .

        Αυτή την φορά ο θυμός του έκανε τις λέξεις  να ηχούν ολοκάθαρα:«Πώς γίνεται να κυματίζει η σημαία στο φεγγάρι; Δεν υπάρχει αέρας! »
        Μετά σώπασε· εξαντλήθηκε. 
       Ο Κάππα γύρισε το κεφάλι του από την άλλη .Είδε από το φινιστρίνι τα σμήνη των αστεροειδών να διασχίζουν το σκοτεινό διάστημα προς την αντίθετη  κατεύθυνση ·« ευτυχώς  μας προστατεύει η ασπίδα…» σκέφτηκε .
       Υστέρα έκλεισε  τα μάτια  για λίγο  προσπαθώντας να ανακαλέσει την εικόνα 

      « άκου σκηνοθετημένο!» . 
       Τη είχε δει την εικόνα άπειρες φορές παντού ,σε βιβλία, στο κινητό του, σε βίντεο, την προσσελήνωση με τους κοσμοναύτες και την Σοβιετική σημαία με το σφυροδρέπανο να κυματίζει πάνω στο φεγγάρι ,κατακόκκινη σαν παπαρούνα την άνοιξη. 

        «Αυτό το ταξίδι  διαρκεί πολύ» ψιθύρισε πριν ξανακοιμηθεί.










Για την ταινια fight club , κειμενο Πετρου Θροδωριδη

 Βλέποντας αναδρομικά μετά από 22 περίπου χρόνια την ταινία fight club, μπορώ εκ των υστέρων να διακρίνω πλευρές  που δεν είχα δει τότε .   ...