αλιμονο . Μου φαινεται πως εχασα την Ρίμα
και δεν μπορω παπουλη μου να γραψω αλλο ποιημα
κι οι στιχοι μου με τσουζουνε σαν των πληγων τ’αλάτι
σαν καποιος να μου εβγαλε μοναδικό μου ματι ..
οι ποιηταί που πνίγονται απ’την πολύ αγάπη
μοιαζουν κρυμμένοι σκελετοι στης Ρίμας το ντουλάπι
και δεν μπορω παπουλη μου να γραψω αλλο ποιημα
κι οι στιχοι μου με τσουζουνε σαν των πληγων τ’αλάτι
σαν καποιος να μου εβγαλε μοναδικό μου ματι ..
οι ποιηταί που πνίγονται απ’την πολύ αγάπη
μοιαζουν κρυμμένοι σκελετοι στης Ρίμας το ντουλάπι
Nοσφερατος says:
καποιες φορές κανουμε Λαθος
και βυθιζομαστε μεσα στο παθος
καποιες φορές μενουμε μονοι
κι εχουμε χασει το τιμονι
καποιες φορες αλλο ζηταμε
λες και δεν ξερουμε που παμε
καποιες φορές ξυπναμε μονοι
σαν δολοφονοι στην αγχονη
--------------
nosfy says:
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ;
—————————
Για ποιά πατριδα μας μιλουν οι κηνσορες του εθνους
αφου πρωτα ανοιξανε μαυρα πανια του πένθους
αφου πρωτα μας ριξανε το πλοιο σε υφαλους
τωρα μας υποκρινονται -και πάλι τους δασκάλους
τι ταχατες καβαλησαν; ποιανης πατριδας άτια;
αυτοι που πρωτοιβγαλανε τα της πατριδας μάτια
αυτοι που πρωτοι προδωσαν αποκαλουν ”προδοττες”
οσους δεν υποκλινονται στις μαυρες τους τις μπότες
——–
ετσι που της τα βγαλανε τα μάτια,της πατριδας
και την αλυσσοδεσανε με κρικους αλυσσιδας
αυτοι που μας ρημαξανε,κανουν τους ”πατριωτες’
-μα ανεκαθεν στα δυσκολα, ητανε παντα κότες
νοσφερατος says:
νοσφερατος says:
και βυθιζομαστε μεσα στο παθος
καποιες φορές μενουμε μονοι
κι εχουμε χασει το τιμονι
καποιες φορες αλλο ζηταμε
λες και δεν ξερουμε που παμε
καποιες φορές ξυπναμε μονοι
σαν δολοφονοι στην αγχονη
--------------
nosfy says:
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ;
—————————
Για ποιά πατριδα μας μιλουν οι κηνσορες του εθνους
αφου πρωτα ανοιξανε μαυρα πανια του πένθους
αφου πρωτα μας ριξανε το πλοιο σε υφαλους
τωρα μας υποκρινονται -και πάλι τους δασκάλους
τι ταχατες καβαλησαν; ποιανης πατριδας άτια;
αυτοι που πρωτοιβγαλανε τα της πατριδας μάτια
αυτοι που πρωτοι προδωσαν αποκαλουν ”προδοττες”
οσους δεν υποκλινονται στις μαυρες τους τις μπότες
——–
ετσι που της τα βγαλανε τα μάτια,της πατριδας
και την αλυσσοδεσανε με κρικους αλυσσιδας
αυτοι που μας ρημαξανε,κανουν τους ”πατριωτες’
-μα ανεκαθεν στα δυσκολα, ητανε παντα κότες
νοσφερατος says:
σε τουτον τον Θαυμασιο κοσμο τον πιο καινούριο
οι αετοί που μας ουρουν ,στον Ανεμο τον ούριο
μας πιτσιλάνε κατουρλιο και μεις να λέμε ” βρεχει”
περιχαρής η ενοχή για οσα περιεχει
και ενας κοντρα αναμος ,ανεμος του Λεβαντε
φυσαει απ’την Ανατολή κι εμεσως λέει ”ΑΝΤΕ”
ετσι λοιπόν περικλειστοι εν μεσω των Ανέμων
στεκομαστε περιδεεις και να που ενας Δαιμων
που μοιαζει για πλατωνικός μα ειναι Ακηδίας
μας ψιθυρίζει στο αυτί-εν μέσω της κηδείας-
γιατι μολις κηδεψαμε αξιοπρεπεια μας
λατρευοντας,βοδι χρυσο,ξανα το φαντασμα μας-
μας ψιθυριζει ο δαιμονας: che vuoi ,πατριωτη
και μεις αμεσως νιωθουμε σαν και τον Δον Κιχωτη
και κυνηγάμε τερατα , δρακους ανεμομυλους
-χανοντας τη διακριση απο εχθρους και φιλους-
κι βθιζομαστε ξανά σε Ναρκισσου καθρεφτη
και βλέπουμε απο ψηλά ,τον εαυτο να πέφτει..
οι αετοί που μας ουρουν ,στον Ανεμο τον ούριο
μας πιτσιλάνε κατουρλιο και μεις να λέμε ” βρεχει”
περιχαρής η ενοχή για οσα περιεχει
και ενας κοντρα αναμος ,ανεμος του Λεβαντε
φυσαει απ’την Ανατολή κι εμεσως λέει ”ΑΝΤΕ”
ετσι λοιπόν περικλειστοι εν μεσω των Ανέμων
στεκομαστε περιδεεις και να που ενας Δαιμων
που μοιαζει για πλατωνικός μα ειναι Ακηδίας
μας ψιθυρίζει στο αυτί-εν μέσω της κηδείας-
γιατι μολις κηδεψαμε αξιοπρεπεια μας
λατρευοντας,βοδι χρυσο,ξανα το φαντασμα μας-
μας ψιθυριζει ο δαιμονας: che vuoi ,πατριωτη
και μεις αμεσως νιωθουμε σαν και τον Δον Κιχωτη
και κυνηγάμε τερατα , δρακους ανεμομυλους
-χανοντας τη διακριση απο εχθρους και φιλους-
κι βθιζομαστε ξανά σε Ναρκισσου καθρεφτη
και βλέπουμε απο ψηλά ,τον εαυτο να πέφτει..
σιγά σιγα απεμεινε ανημπορος ο χολος
πρασινο σαλιο και κραυγες :”προδοτες” και ο δολος
μας εμεινε η μικροτητα και η μνησικακια
σαν ακαυτη φλεγομενη ,βατος η μοχθηρια
σαν αυτον τον τοπο βγαζουμε, ο εις το ματι τ’αλλου
αιωνιο μαρτυριο, των σπλαχνων του Τανταλου
ανεκαθενο φθονος μας και η υποκρισα
φανταζε σαν μικροψυχη -εις τον Μολώχ Θυσια..
ετσι λοιπόν μικροι φθηνοι ,κι ανημποροι ανταμα
ματαιως θα προσμενουμε του μελλοντος το Θάμα
πρασινο σαλιο και κραυγες :”προδοτες” και ο δολος
μας εμεινε η μικροτητα και η μνησικακια
σαν ακαυτη φλεγομενη ,βατος η μοχθηρια
σαν αυτον τον τοπο βγαζουμε, ο εις το ματι τ’αλλου
αιωνιο μαρτυριο, των σπλαχνων του Τανταλου
ανεκαθενο φθονος μας και η υποκρισα
φανταζε σαν μικροψυχη -εις τον Μολώχ Θυσια..
ετσι λοιπόν μικροι φθηνοι ,κι ανημποροι ανταμα
ματαιως θα προσμενουμε του μελλοντος το Θάμα
νοσφερατος says:
--------------------------------
παλι φορτωθηκαμε με μνημες
παλι σπαν τα ποδια μς και κνημες
παλι θα γυρισουμε την πλατη
παλι στεγνωμένοι σαν αλάτι .
παλι στην αρμυρα του αιώνα
παλι μες το κρυο του χειμώνα
παλι μας πουλανε σαν και τότες
πάλι θα ξαναρθουν μαυρες ΜΠΟΤΕΣ
νοσφερατος says:
νοσφερατος says:
παλι σπαν τα ποδια μς και κνημες
παλι θα γυρισουμε την πλατη
παλι στεγνωμένοι σαν αλάτι .
παλι στην αρμυρα του αιώνα
παλι μες το κρυο του χειμώνα
παλι μας πουλανε σαν και τότες
πάλι θα ξαναρθουν μαυρες ΜΠΟΤΕΣ
νοσφερατος says:
σαυτό το θριλερ με κομένη την χολή
κιενω το θεαμα δεν λεει να τελειωσει
-η παγωμενη μας καρδια ποτε θα λυωσει ,
σαυτο το κουρεμα με μηχανη ψιλή.
- ενω αρχικά κατηγορούσαμε τον παιχτη
και λοιδωρουσαμε τον καθε εναν φταιχτη ..
στο τελος μενουμε σκιες
στου καραγκιοζη τον μπερντε
οπως και πάντα ,γαιδαρακο,παλι : ΝΤΕ!
κιενω το θεαμα δεν λεει να τελειωσει
-η παγωμενη μας καρδια ποτε θα λυωσει ,
σαυτο το κουρεμα με μηχανη ψιλή.
- ενω αρχικά κατηγορούσαμε τον παιχτη
και λοιδωρουσαμε τον καθε εναν φταιχτη ..
στο τελος μενουμε σκιες
στου καραγκιοζη τον μπερντε
οπως και πάντα ,γαιδαρακο,παλι : ΝΤΕ!
θεε μεγαλοδυναμε
στον ουρανο κει πανω
εσυ που ανοιγεις τις πληγες
ασε με ν’αποκαμω
θεε Μολωχ, συγχωρα μας
την πιο δειλή μας πραξη
και κρυψε την ρομφαια σου
που θελει να μας σφαξε
ετσι που σριμωχτηκαμε
στον λακο των λεόντων
ετι που γιναμε βορά,
των αγοραιων όντων
ετσι που ξεγυμνωθηκε
η πιο χυδαια λύση
θα αντκρισουμε ξανά(θεουλη μου)
την αγρια μας την φυση
ι
στον ουρανο κει πανω
εσυ που ανοιγεις τις πληγες
ασε με ν’αποκαμω
θεε Μολωχ, συγχωρα μας
την πιο δειλή μας πραξη
και κρυψε την ρομφαια σου
που θελει να μας σφαξε
ετσι που σριμωχτηκαμε
στον λακο των λεόντων
ετι που γιναμε βορά,
των αγοραιων όντων
ετσι που ξεγυμνωθηκε
η πιο χυδαια λύση
θα αντκρισουμε ξανά(θεουλη μου)
την αγρια μας την φυση
ι
* τωρα το παιδακι της ειναι το ΤΡΕΛΟ ΚΟΡΑΚΙ ..ΔΕΙΤΕ ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ
δεν βγηκε ολοσούμπιτος,μοναχος μες την πιστα
κιαν ειχε στιγμα πάντοτε την δεξιά την μαυρα
παντα του πρυπέθετε μια μανια λαυρα
τουτεστιν ταμιστακο μου ο φασισμός γεννηθη
σε κλιμα εθνικιστικό με αγρια τα ηθη
κι υπήρχανεκατρωθεν κραυγες υπέρ της βιας
κα για κρεμάλες φωναζαν και αλλας τιμωριας
—
μουμαθε κατι η ζωή,πως ,παντοτε οι κλεφτες
πάντα ξελαρυγγιζονται πως αλλοι ειναι’οι κλέφτες
φουσκώνουνε τα μαγουλα και δειχνουν καποιον αλλον
το κανουν για ξεκαρφωμα-ετσι νομιζω -μαλλον
-αναλογα και οι Ναζι εκει στην Βαιμαρη
παρισταναν τους ηρωες,πως ειχανε παπάρι
οι αλλοι ητανε πουστηδοι κιαυτοι μου ταχα αντρες
κιοταν αποκαλύφθηκε πως παιζαν με τις χαντρες
και κανανε και Οργια ,κιειχανε ερωμενους
αγριευαν,παρισταναν τους…συκοφαντημένους
γιατι ειναι αναποφευκτο: ο καθε εις αλήτης
καθε που τρωει τα λεφτα ,(του Παγκαλου ) κοπριτης
καθε ψευτρονι ανικανο ,καθε ταγμαΤαλήτης
πως παριστανει τον καλό ,και πως δεν ειναι θυτης….
κι αυτήνα την κατασταση ,αγαπητε Ταμιστα
βλέπω να επανερχεται και πάλι μεσ την Πιστα
μη ταχα δενσυνεβη αυτο μετα την κατοχή
που βγήκαν ..”εθνικοφρονες” αυτοι που ησαν Χι ;
και βγαζανε ως μιασματα αυτους που αΝτιστεκόταν
αυτο συνεβη αλλωστε μετα την Χουντα, οταν
φωναζε για ξεκαρφωμα Ο καθε εις Χουνταιος
κι εκαννε ταχα αντισταση ακομα και ο..Τεως;
ΓιατΙ ειν’αδιεξοδος η των ανθρωπων φυση
σ’αυτο το αινιγματικό δεν βλέπω αλλη λυση
παρα να υποψιαζοιμαι πως ολοι που φωναζουν
λένε ..”κρεμαλες” και Γουδί κι υστερικά κραυγαζουν
το κανουν για να κρυψουνε τον πωλο τον δικό τους
βγαζοντας ματι αλλουνου φυλανε το δικο τους
(συνεχιζεται)
(
που οταν μας κυβερναγε τα εκανε σκατα
και οι παπάδες μοιραζαν λαγους και πετραχειλια
-ακομα και αρχιερεις με τα παχεια τα χειλια
που πανε κι αγοραζουνε σπιτια στην Ιγκλιτερα
κι εδω μας κανουν τους φτωχους φωναζοντες ”αερα”
ανεξαρτητως του Πασοκ τα χαλια και τα λαθη
http://roides.wordpress.com/2011/10/27/27oct11b/
οι Σαμαραδες πονταραν στα των ανθρωπων πάθη
-γιατι -οπως γνωριζουμε ειναι και..ποκαδοροι
(αραγες μήπως θαπρεπε να παρουμε τα όροι
εν μέσω των Γιωργαπηδων κι αυτών που λέν ”κρεμάλες”;
μήπως και μεις να ψαξουμε σε ευκαιριες αλλες;
μηπως να δραπετευσουμε απο αυτην την Χωρα;
η να κρυφτουμε σε γωνιες μπροστα σ’αυτήν την μπόρα)
τι να πιστεψω ,πεστε μου ,σε ολο αυτο το ψεμμα
-το ξερω πως για τους πολλους δεν ειν’αυτό τοο θεμα
αυτοι, συνηθως ,βριζουνε τον καθε μαυρο τραγο
και κανουν καθε ΔΗΘΕΝΙΑ να μοιαζει μεναν Μάγο
ειναι’εποχη ημιμαθων , μονοφθαλμων σωτηρων
ετσι ,Ταμιστα ,δεν μπορω πάρα να ειμαι Ειρων
και οταν βλέπω τους μικρους να κανουν τους Φωστηρες
-ενώ -ολοι το ξερουμε -πως ειναι ολετήρες
να παριστανουν γιγαντες κουνοντας Γουδοχέρια
να φασκελώσω μουρχεται και με τα δυο τα χερια
”που ησασταν ρε ,,..Γιγαντες ολα αυτα τα χρονια;”
του τζαμπα μάγκα η μαγκια , ειναι αρρωστια αιωνια
ανεκαθεν τους ηρωες, παρισταναν τα Μουτρα
και στον καθρεφτη βλέπουνε πάντα ,των λαλων ,κουτρα
τους πατριωτες κανουνε ,οι αλλοι εν”προδοτες”
μα παντα και στα δυσκολα ,αυτοι ειναι οι κότες
μια μπερδεμένη πετονια η των Ελληνων φυσις
Σαυτον τον Γορδιο δεσμό ,δεν βρισκεται η λύσις .
μη ταχα να πεταξουμε; σαν και τα Περιστερια;
μενα σάλτο να φτασουμε μεχρι ψηλά στ’αστερια;
η μη να μεινουμε εδω , εν μέσω της Μικροτης
μες τα δεινα προστιθεται και η ,θνητων. Τρωτοτης
ουτε καν σάλιο μουμεινε Υποκριτές να φτυσω
μετα το ποιημα μου αυτό Ταμιστα θα σάφήσω
κι αν θεωρεις πως μεχουνε ”μη σταξει κα μη βρεξει”
θα γινω πια Αυγερινος που βγαινει πριν να φεξει
σ’αυτήν την Νυχτα ,δεν χωρα των στιχων η αλήθεια
και η αγαπη σαν πουλι φτεροκοπά στα στηθεια
σαυτή τη χωρα επικρατεί ανεκαθεν η Λασπη
-ενω Αρχαιοι πολεμουν στον ποταμο Υδασπη…………………….