ανθρωπιά: χοιρινά λουκάνικα για την έλευση του θεανθρώπου
Εμείς
οι άνθρωποι, δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τους άλλους συντρόφους μας
πάνω στον πλανήτη. Δεν μπορούμε να θέσουμε ένα τέλος στη φύση· το μόνο
που μπορούμε να κάνουμε είναι
να θέσουμε σε κίνδυνο τους εαυτούς μας. Η άποψη ότι μπορούμε να
καταστρέψουμε όλες τις μορφές ζωής, συμπερι- λαμβανομένων και των
βακτηρίων που αναπτύσσονται στις δεξαμενές νερού των πυρηνικών
εγκαταστάσεων ή σε στόμια θερμοπηγών, είναι γελοία. Ακούω κιόλας τα
αδέλφια μας που δεν έχουν ανθρώπινη μορφή να κρυφογελούν: "Τα
καταφέρναμε μια χαρά και χωρίς εσάς, τότε που δεν σας είχαμε ακόμη
συναντήσει· έτσι θα τα καταφέρουμε και τώρα". Τα ακούω να τραγουδούν εν
χορώ ολόγυρά μας. Τα περισσότερα από αυτά, οι φάλαινες, τα έντομα, τα
σπερματόφυτα και τα πουλιά, τραγουδούν ακόμη. Τα δέντρα του τροπικού
δάσους σιγομουρμουρίζουν μεταξύ τους, περιμένοντας να τελειώσουμε το
αλαζονικό μας ξυλοκόπημα, για να μπορέσουν να επιστρέψουν στη
συνηθισμένη ασχολία τους, την αδιάκοπη ανάπτυξή τους. Και θα συνεχίσουν
τις κακοφωνίες ή τις αρμονίες τους για πολύ καιρό ακόμη, αφότου εμείς θα
έχουμε αποχωρήσει.
Lyyn Margulis
Ο συμβιωτικός πλανήτης
Μια νέα θεώρηση για την εξέλιξη
εκδ. Κάτοπτρο, 2001
Μτφ. Δημήτρης Γιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου