Σελ 87
Η επαναλαμβανόμενη φωνή
Ένα άτομο, ενίστε ο ήρωας ή η πρωίδα, στριφογυρίζει στο κρεβάτι, ενώ οι φωνή κάποιου άλλου ατόμου αντηχεί στο μυαλό του, επαναλαμβάνο ντας ένα σημαντικό διάλογο από μια προηγούμενη σκηνή. Αυτό το είδος επανάληψης ονομάζεται επαναλαμβανόμενη φωνή. Στην ταινία του Hitchcock Rebecca (Ρεβέκκα (1940), η πρωίδα που ερμηνεύει ο Joan Fontaine ακούει κάποια σχόλια για τη Rebecca, που γίνονται αφορμή για να μείνει ξάγρυπνη όλη νύχτα. Η ίδια τεχνική χρησιμοποιείται και στο Άνθρωποι γάτες (Το φιλί της μάγισσας), όταν η Irena ακούει τη φωνή του ψυχιάτρου της,
Η τεχνική της επαναλαμβανόμενης φωνής είναι τόσο συνηθισμένη, που διατρέχει τον κίνδυνο να θεωρηθεί κοινότοπη. Μερικές φορές, όμως, μια «σύντομη ανασκόπηση» των τεκταινόμενων είναι αναγκαία, γι' αυτό ο κινηματογραφιστής πρέπει να αποφασίσει εάν η επανάληψη αυτή θα έχει οπτική ή ακουστική μορφή.
Εάν τα λόγια κάποιου ήρωα είναι σημαντικά, τότε είναι αναγκαίο να ακουστούν ξανά.
Στο τέλος της ταινίας Όσα παίρνει ο άνεμος, η Scarlett θυμάται όσα είχε πει νωρίτερα ο πατέρας της σχε-τικά με την αξία της γης και τη σημασία που έχει η φυτεία του βαμβακιού που της ανήκει, της λεγόμενης Tara.
Το άκουσμα των λόγων του πατέρα της είναι αρκετό για τη Scarlett. Η επανάληψη στην ταινία Murder on the Orient Express [Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές (1974)] είναι οπτική.
Εφόσον η ταινία εστιάζει στην ανακάλυψη του δολοφόνου, είναι φυσικό να απαιτείται η επανάληψη κρίσιμων σκηνών.
Η ενοχή ενίοτε αποκαλύπτεται όχι από τα λεγόμενα κάποιου, αλλά από τις αντιδράσεις του. Έτσι, επαναλαμβάνονται όχι μόνο τα λεγόμενα των επιβατών του τρένου, αλλά και οι αντιδράσεις τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου