Και ύστερα ,σιγά ,σιγά είδαν να ξεκολλά το ίδιο τους το δέρμα και να αποκαλύπτεται , γυμνή , ωμή , ατόφια η ιδια τους η σάρκα ,οι νευρώνες , οι αρτηρίες του αίματος ,οι πόθοι ,και η δίψα για νερό κι αγάπη, αφού πια πέρασαν τα κύματα των πλαστών συναισθημάτων , η δήθεν οργή , η αγανάκτηση , ο ενθουσιασμός ,η μοχθηρία ,η λύπη ,είδαν στον καθρέφτη το πρόσωπο τους , μια ανοιχτή πληγή , μια αιμάτινη θάλασσα, είδαν την απελπισία πια ,Γυμνή , πανεμορφη,σανν την Γοργω,τη Ρέα και τη Γαία ,την αγαπημένη τους γιαγιά Γοργω με τα μαλλιά της φίδια
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
2 σχόλια:
Υπέροχο...
ευχαριστω Δειμε...Μ'ενθαρρυνεις ..
Δημοσίευση σχολίου