12 Ιουνίου 2013
Το συμβάν της 11ης Ιουνίου αφορά όλους τους ευρωπαίους δημοκράτες
Η Ελλάδα χωρίς δημόσια ραδιοτηλεόραση
(αναδημοσίευση από το περ. “Xρόνος”: http://www.chronosmag.eu/index.php/spls-s-11-2013-f-l-p-e.html)
του Δημήτρη Χριστόπουλου
Έργο του Μαρκ Σαγκάλ
Δεν νοείται
σύγχρονη δημοκρατία χωρίς δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Αυτό που θα
έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο αναφορικά με την πράξη νομοθετικού
περιεχομένου που έκλεισε τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα στην Ελλάδα,
πρέπει δυστυχώς να επισημανθεί. Διότι στα σύγχρονα κράτη το δικαίωμα
στην πληροφόρηση των πολιτών προϋποθέτει την παρουσία του κράτους στον
χώρο της ενημέρωσης. Συνεπώς, με τη χθεσινή κυβερνητική ενέργεια, η
Ελλάδα βρέθηκε κατάφωρα έξω από τον χάρτη των σύγχρονων δημοκρατιών σε
ό,τι αφορά το δικαίωμα της πληροφόρησης και συμμετοχής στην κοινωνία της
πληροφορίας. Ο δε τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε και υλοποιήθηκε η
απόφαση αυτή, φέρνει στο νου τις πιο σκοτεινές στιγμές του 20ού αιώνα
για το ελληνικό πολίτευμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακόμη και ο απλός
άνθρωπος που δυσανασχετούσε με τις χρόνιες παθογένειες της Ε.Ρ.Τ. έχει
μείνει ενεός. «Αυτό δεν πιστεύαμε ότι θα το βλέπαμε», ψιθυρίζουν οι
περισσότεροι. Και όμως, το πιο αποφασιστικό χτύπημα είναι αυτό που δεν
θα περίμενε κανείς… Προετοιμάζει για τα χειρότερα και κυρίως διδάσκει
τον κόσμο ότι δεν μπορεί ποτέ πια να είναι σίγουρος για τίποτε. Αυτό
είναι ο κύριος στόχος πίσω από τον τρόπο με τον οποίο πορεύονται οι
ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία τρία χρόνια υπό την επίβλεψη της
τρόικας. Αυτό συνιστά την πεμπτουσία του νεοφιλελεύθερου πειράματος.
Όποια
παρέμβαση ήθελε να κάνει η κυβέρνηση στη δημόσια ραδιοφωνία και
τηλεόραση προς την κατεύθυνση εξορθολογισμού των υπηρεσιών της έχει ως
συνταγματικό όριο τη λειτουργία της. Η παύση της λειτουργίας της Ε.Ρ.Τ.
ξεφεύγει από τα όρια του συνταγματικού πολιτεύματος, ενώ οι μαζικές
απολύσεις παραβιάζουν με προφανή τρόπο ό,τι απέμεινε από την ελληνική
εργατική νομοθεσία αλλά και το κοινοτικό δίκαιο. Η δημόσια
ραδιοτηλεόραση δεν είναι μια οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία. Είναι αγαθό
δημοσίου συμφέροντος, η απρόσκοπτη διάθεση του οποίου στους πολίτες δεν
επαφίεται στις ορέξεις του εκάστοτε κυβερνώντος. Ο έλεγχος της δημόσιας
ραδιοτηλεόρασης που προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα (Άρθρο 15, παρ. 2)
δεν είναι εμπράγματο δικαίωμα της κυβέρνησης επί της τηλεόρασης όπως το
αντιλαμβάνονται αυτοί που κυβερνούν την Ελλάδα προκειμένου να
ικανοποιηθεί η αξίωση των δανειστών της χώρας για 2.000 απολύσεις από το
δημόσιο. Αυτά τα αυτονόητα για μια σύγχρονη δημοκρατία πρέπει να
διευκρινίζονται στην Ελλάδα του 2013. (περισσότερα…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου