Αναγνώστες

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Κι αυτό που μέσα μας Κτυπά και είναι σα Ρολόι




Κι αυτό που μέσα μας Κτυπά και είναι σα Ρολόι
Κι όλο σκαλώνει σε Λυγμό και είναι Μοιρολόι
 

Αυτός ο Χτύπος της καρδιάς , το αίμα που κυλάει
σα μια φωτιά που σιγανά το κούτσουρο ρουφάει
 

Αυτό που κουλουριάζεται μέσα μας κι είναι Φίδι
που όλο τρώει την ουρά, εσωστρεφές σα στρείδι
 
Αυτό που είναι όστρακο και απο μέσα κλείνει
Κι ο εσωτερικός ρυθμός που η ζωή μας δίνει
 

Αυτό που ήτανε παιδί ! Αυτός που είναι γέρος
κι οι μνήμες που μας δέσανε γερά μ’ Αυτό το Μέρος
 
Αυτός ο τόπος ο Άτοπος, αυτή η Ου-τοπία
Και οι Ζωές οι εφτάψυχες που φεύγουν Μία- Μία
 
Αυτός ο πόνος κι η Χαρά , η Λύπη και η Θλίψη
Κι ο ιστός ο πιο βαθύς, αράχνης , που ‘ναι η Τύψη
 
Της ενοχής μας η φωλιά ,στα Μύχια που κουρνιάζει
Και είναι σαν Αρπαχτικό , την ομορφιά π’ αρπάζει
 
κι ο εαυτός μας που κυλά στ’ορμητικό ποτάμι
κι εμείς που αναπνέουμε στη Λίμνη με καλάμι …

Οι χτύποι λιγοστευουνε κι έρχεται το σκοτάδι
κι όλο περιμένουμε-μάταια- το σημάδι…

Σχόλιο από Νοσφεράτος | Φεβρουάριος 11, 2008

σχ 63

1 σχόλιο:

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ είπε...

Εξαιρετικό.Το αναδημοσιεύσαμε στις "Αναγνώσεις".

Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο -Στη τέχνη και στη Κοινωνία. Πέτρος Θεοδωρίδης

  Πέτρος Θεοδωρίδης (τμήμα κινηματογράφου Α.Π.Θ ) Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο Στη τέχνη και στη Κοινωνία   Α. :Μοντερνισμός   ...