Αναγνώστες

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

καθε φορα που απο τη μνημη γατζωνομαστε

Νοσφερατος says:
καθε φορα που απο τη μνημη γαντζωνομαστε
σαν κρεμασμένοι σενα δεντρο του χειμώνα
στα νυχια αυτου του πλεον ασπλαχνου αιωνα
μες την ενδοτερη μας ψυχα ,βυθιζομαστε…

και μες τα μυχια του νου και της καρδιας
στα παραμυθια του παπου και της γιαγιάς
στην αγκαλιά και το νανουρισμα της μανας
και στην αναμνηση ενος φιλιου της Αννας

στην θαλπωρη των παιδικών μας χρονων
στης εφηβειας των ερωτικών  μας πόνων
μεσ’τη ενδοτερη αγαπη βυθιζομαστε
καθε φορα
που απο τη μνημη
γατζωνομαστε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...