η ταυτοτητα ως περιοδεύουσα πανήγυρις

Εν τούτοις αυτές ακριβώς λέγεται οτι μεταβάλλονται σήμερα. Το υποκείμενο ,πού ως πρόσφατα θεωρούταν ότι είχε μια ενιαια και σταθερή ταυτότητα΄. Συντίθεται όχι από ενιαία αλλά από αρκετές ταυτότητες, πολλές φορές αντιφατικές ή ανολοκλήρωτες. Αντιστοίχως ,οι ταυτότητες πού συνθέτουν τα κοινωνικά τοπία και οι οποίες διασφάλιζαν την υποκειμενική συμμόρφωση μας με τις αντικειμενικές ανάγκες του πολιτισμού διασπώνται ως αποτέλεσμα δομικής και θεσμικής αλλαγής.
Ετσι, εμφανίζεται το μετανωτερικό υποκείμενο εννοούμενο ως μη έχον σταθερή , ουσιαστική και μόνιμη ταυτότητα. Η ταυτότητα γίνεται μια «περιοδεύουσα πανήγυρης»: Σχηματίζεται και μετασχηματίζεται συνεχώς , ανάλογα με τους τρόπους πού μας αναπαριστούν τα πολιτιστικά συστήματα πού μας περιβάλλουν

Εάν αισθανόμαστε ότι έχουμε ενιαία ταυτότητα από τη γέννηση ως το θάνατο, αυτό συμβαίνει γιατί κατασκευάζουμε ένα παρηγορητικό ιστόρημα .¨η αφήγηση του εαυτού»γύρω από τους εαυτούς μας

Το υποκείμενο που ως πρόσφατα θεωρούνταν ότι είχε μια ενιαία και σταθερή ταυτότητα κατακερματίζεται ολοένα και πιο πολύ

-------------------------------------------------------------------

Stuart Hall, Το ζήτημα της Πολιτιστικής ταυτότητας