Είδα την ταινία αυτή στην Αγγλία το 1989, σε κάποια πρεμιέρα. Έπαθα πλάκα, για τη γραφή και την ποίηση της εικόνας. Για τον Lynch είχα ανάμικτα συναισθήματα.΄Οτι είναι τεχνίτης της πλοκής αλλά ανώφελα παραδοξολόγος. Η ταινία έκανε τη βία ποίηση, μπόρεσε να μιλήσει για ζωές έξω απ' τα συνηθισμένα, όπου ο κόσμος των παθών κυριαρχεί και θεριεύει και προκαλεί τη δική μας καθημερινότητα.
Η Ροσσελίνι, το απόλυτο θηλυκό. Περίπλοκη προσωπικότητα. Και κορίτσι της Lancome, και με θητεία στην ποίηση. Ο Ντένις Χόπερ εξ ίσου θαυμάσιος. Η δύναμη παλιού τσαμπουκά στην ερμηνεία. Με τον Lynch προβληματίζομαι για τις πηγές της έμπνευσης του. Στην οδό Mulholland νομίζω πως μιλάει η "άσπρη" κατ' ευθείαν, όπως και στα περισσότερα του Τζόνυ Ντεπ. Άλλη ιστορία και τούτο.
@cirut o Lynch -νομίζω-ειναι μαστορας και σε κατι αλλο: Μεταφερει στην οθονη τα ονειρα και τους εφιαλτες μας ..Οχι ως περιεχομενο μόνο αλλά και ως μορφή..Δηλαδή οι ταινιες του εχουν κατι Ονειρωδες πρβλ την τελευταια την πως την λεγανε ρε γαμωτο ( Inside World?)που ηταν εκπληκτική ..(μαλλον πρεπει να βαλω κι αλλες του ταινιες
Ο Ζιζεκ αν θυμαμαι καλά χρησιμοποιει την ταινια blue Velvet αυτή σαν παραδειγμα του Βλεμματος στην πρωταρχική σκηνη ... 9εκεινο που τρεμει αυτος που βλεπει την πρωταρχική στιγμή ειναι η Στιγμή που βλεπει οτι τον Βλεπουν ..Οτι τον πιανουν να κρυφοκοιτάει...
- Χαιρομαι που σ' αρεσει ο σινεμάς ... και που ερχεσαι στη Σπηλιά...
Η σπηλιά με γυρίζει πολύ πίσω, στoν καιρό των σοβαρών συζητήσεων και αναζητήσεων. Κόντευα να την ξεχάσω αυτή την εποχή. Έχασα στο δρόμο και τον αναγκαίο χρόνο για να σκέφτομαι. Έτσι, για την ώρα, στη σπηλιά είμαι τακτικός και επαναληπτικός(αλλά σύντομος) επισκέπτης. Πώς λέει και κάποια φίλη, "πάμε για έναν κοντό καφέ;"!
Μπορεις να ερχεσαι στη Σπηλια για καφε και γι φαγητό και για ποτό οποτε θελεις επίσης -αν καταλαβα καλά για το ποιος εισαι -μπορουμε και να πιουμε και κανενα καφε κι εκτος Σπηλιας Μακάρι και να γινονταν και καποιες ευρυτερες συζητησεις και στονΧωρο που ξερεις ..Μακάρι
h ταινία του Λυντς που σουλεγα ηταν η iNLAND empire
H εξήγηση για την ομορφιά της εικόνας στον LYnch, είναι ότι ξεκίνησε από ...ζωγράφος. Είναι καθαρός εικαστικός σκηνοθέτης, του ονειρικού ρεαλισμού κλπ. Έλεγε ότι αντιμετωπίζει το σινεμά σα κινούμενες εικόνες.
10 σχόλια:
Είδα την ταινία αυτή στην Αγγλία το 1989, σε κάποια πρεμιέρα. Έπαθα πλάκα, για τη γραφή και την ποίηση της εικόνας. Για τον Lynch είχα ανάμικτα συναισθήματα.΄Οτι είναι τεχνίτης της πλοκής αλλά ανώφελα παραδοξολόγος. Η ταινία έκανε τη βία ποίηση, μπόρεσε να μιλήσει για ζωές έξω απ' τα συνηθισμένα, όπου ο κόσμος των παθών κυριαρχεί και θεριεύει και προκαλεί τη δική μας καθημερινότητα.
Η Ροσσελίνι, το απόλυτο θηλυκό. Περίπλοκη προσωπικότητα. Και κορίτσι της Lancome, και με θητεία στην ποίηση. Ο Ντένις Χόπερ εξ ίσου θαυμάσιος. Η δύναμη παλιού τσαμπουκά στην ερμηνεία. Με τον Lynch προβληματίζομαι για τις πηγές της έμπνευσης του. Στην οδό Mulholland νομίζω πως μιλάει η "άσπρη" κατ' ευθείαν, όπως και στα περισσότερα του Τζόνυ Ντεπ. Άλλη ιστορία και τούτο.
@cirut
o Lynch -νομίζω-ειναι μαστορας και σε κατι αλλο: Μεταφερει στην οθονη τα ονειρα και τους εφιαλτες μας ..Οχι ως περιεχομενο μόνο αλλά και ως μορφή..Δηλαδή οι ταινιες του εχουν κατι Ονειρωδες πρβλ την τελευταια την πως την λεγανε ρε γαμωτο ( Inside World?)που ηταν εκπληκτική ..(μαλλον πρεπει να βαλω κι αλλες του ταινιες
Ο Ζιζεκ αν θυμαμαι καλά χρησιμοποιει την ταινια blue Velvet αυτή σαν παραδειγμα του Βλεμματος στην πρωταρχική σκηνη ...
9εκεινο που τρεμει αυτος που βλεπει την πρωταρχική στιγμή ειναι η Στιγμή που βλεπει οτι τον Βλεπουν ..Οτι τον πιανουν να κρυφοκοιτάει...
- Χαιρομαι που σ' αρεσει ο σινεμάς ... και που ερχεσαι στη Σπηλιά...
Η σπηλιά με γυρίζει πολύ πίσω, στoν καιρό των σοβαρών συζητήσεων και αναζητήσεων. Κόντευα να την ξεχάσω αυτή την εποχή. Έχασα στο δρόμο και τον αναγκαίο χρόνο για να σκέφτομαι. Έτσι, για την ώρα, στη σπηλιά είμαι τακτικός και επαναληπτικός(αλλά σύντομος) επισκέπτης. Πώς λέει και κάποια φίλη, "πάμε για έναν κοντό καφέ;"!
cirut
Μπορεις να ερχεσαι στη Σπηλια για καφε και γι φαγητό και για ποτό οποτε θελεις
επίσης -αν καταλαβα καλά για το ποιος εισαι -μπορουμε και να πιουμε και κανενα καφε κι εκτος Σπηλιας
Μακάρι και να γινονταν και καποιες ευρυτερες συζητησεις και στονΧωρο που ξερεις ..Μακάρι
h ταινία του Λυντς που σουλεγα ηταν η iNLAND empire
H εξήγηση για την ομορφιά της εικόνας στον LYnch, είναι ότι ξεκίνησε από ...ζωγράφος. Είναι καθαρός εικαστικός σκηνοθέτης, του ονειρικού ρεαλισμού κλπ. Έλεγε ότι αντιμετωπίζει το σινεμά σα κινούμενες εικόνες.
http://www.youtube.com/watch?v=y4msdMl6HOY&feature=related
ευχαριστώ για την όμορφη ανίχνευση στην σπηλιά!
κι εσένα, cirut!
εγώ σ'αυχαριστω ανεπίδοτη (και ειμαι σιγουρος (αν του το επίδωσω ) και ο Cirut ..νασαι καλά καλή μου
OK. Να γιατί μ' αρέσουν τα blogs, ρε γαμώτο. Νάστε καλά να τα κρατάτε τα blogia. Εγώ κάηκα. Δε ματαξανακάνω!
Τι να πρωτοπεις για τον Lynch! Τεράστιος σκηνοθέτης!Επληκτικές όλες οι ταινίες του και το "Twin Peaks", φυσικώ τω λόγω.
βεβαι η πιο απιτευτα ομορφη ταινια του ειναι το inland empire
Δημοσίευση σχολίου