Τα. στερεότυπα : υπεραπλουστευμένες ,γενικευμένες αντιλήψεις
-αφορούν στη σκέψη(π.χ «οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι » «οι γυναίκες είναι συναισθηματικές»τα στερεότυπα μαθαίνονται μέσα από την κοινωνικοποίηση
Ρατσισμός
Εκδηλώνεται με τη
α) δυσμενή διάκριση, β)την περιθωριοποίηση και τον γ) κοινωνικό αποκλεισμό αυτής της ομάδας
διακρισεις Ρατσισμου:
θεσμικός ρατσισμός
όταν βασίζεται σε ειδικούς νόμους και μηχανισμούς που θεσπίζει το κράτος( Ροδεσία , Νοτια Αφρική , Η.Π.Α , , Χιτλερική Γερμανία«Τελική λύση»
Κοινωνικός ρατσισμός:
συμπεριλαμβάνει και αλλά χαρακτηριστικά που αποτελούν κριτήριο αξιολόγησης του διαφορετικού (φύλο , ηλικία εθνότητα , θρησκευτική ταυτότητα , σεξουαλικές προτιμήσεις )
Τα κριτήρια αυτά κατασκευάζονται κοινωνικά
Κλασσικός Ρατσισμός
Στηριζεται στην ”ιεραρχια των Φυλών ”: Αρια φυλή σε διακριση με τις ”κατωτερες φυλές”
διαφοριστικός ή πολιτισμικός ρατσισμός :Στηρίζεται στο ”δικαίωμα στη διαφορά ”. Δεν ιεραρχεί τις φυλές αλλά θεωρεί ότι θα έπρεπε οι «κοινότητες να ζουν χωριστά »
-αφορούν στη σκέψη(π.χ «οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι » «οι γυναίκες είναι συναισθηματικές»τα στερεότυπα μαθαίνονται μέσα από την κοινωνικοποίηση
Ρατσισμός
Εκδηλώνεται με τη
α) δυσμενή διάκριση, β)την περιθωριοποίηση και τον γ) κοινωνικό αποκλεισμό αυτής της ομάδας
διακρισεις Ρατσισμου:
θεσμικός ρατσισμός
όταν βασίζεται σε ειδικούς νόμους και μηχανισμούς που θεσπίζει το κράτος( Ροδεσία , Νοτια Αφρική , Η.Π.Α , , Χιτλερική Γερμανία«Τελική λύση»
Κοινωνικός ρατσισμός:
συμπεριλαμβάνει και αλλά χαρακτηριστικά που αποτελούν κριτήριο αξιολόγησης του διαφορετικού (φύλο , ηλικία εθνότητα , θρησκευτική ταυτότητα , σεξουαλικές προτιμήσεις )
Τα κριτήρια αυτά κατασκευάζονται κοινωνικά
Κλασσικός Ρατσισμός
Στηριζεται στην ”ιεραρχια των Φυλών ”: Αρια φυλή σε διακριση με τις ”κατωτερες φυλές”
διαφοριστικός ή πολιτισμικός ρατσισμός :Στηρίζεται στο ”δικαίωμα στη διαφορά ”. Δεν ιεραρχεί τις φυλές αλλά θεωρεί ότι θα έπρεπε οι «κοινότητες να ζουν χωριστά »
για τον Διαφοριστικό ρατσισμό δειτε:
απο τον ΙΟ
απο τον ΙΟ
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΛΕΝ ΝΤΕ ΜΠΕΝΟΥΑ
αποσπασμα :
''Ο αντιρατσιστικός ρατσισμός
Το κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνεται στο άρθρο του Αλέν ντε Μπενουά «Εναντίον όλων των ρατσισμών" από τη συλλογική έκδοση της GRECE «Δέκα χρόνια πολιτισμικού αγώνα για μια αναγέννηση» (Παρίσι 1977):«Είμαι εναντίον των διακρίσεων, υποστηρίζω την αποαποικιοποίηση, και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών. Όμως υπό έναν όρο: ότι σ’ αυτό τον κανόνα δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Αν είναι κανείς εναντίον της αποικιοκρατίας, τότε πρέπει να υποστηρίζει την αμοιβαία αποαποικιοποίηση, δηλαδή να είναι εναντίον όλων των μορφών αποικιοκρατίας: τη στρατηγική, την οικονομική, την πολιτισμική, την καλλιτεχνική, κλπ. Αναγνωρίζω το δικαίωμα κάποιου να υποστηρίζει την Black Power, υπό τον όρο όμως να αναγνωρίζει και την White Power, τη Yellow Power και τη Red Power
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Pierre-Andre Taguieff “Sur la Nouvelle droite » (Descartes & Cie, Paris 1994). Ακολουθώντας τη συμβουλή του Ρεϊμόν Αρόν, ότι «όποιος αποστρέφεται τις ιδέες του Αλέν ντε Μπενουά οφείλει να τις πολεμά με ιδέες, όχι με ξύλο ή με βιτριόλι», ο συγγραφέας αναλύει το φαινόμενο της Νέας Δεξιάς και δίνει αναλυτικές απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που γεννά η αναβίωση του ρατσιστικού λόγου. Το εκτενέστερο από τα δοκίμια που περιλαμβάνονται στον τόμο αναφέρεται στην προσωπική διαδρομή του Αλέν ντε Μπενουά. Ο φιλόσοφος Πιερ Ταγκιέφ είναι ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο διαφοριστικός ρατσισμός, για να περιγράψει τη νέα ρατσιστική θεωρία που εγκαταλείπει τα παλιά βιολογικά στερεότυπα.
Ετιέν Μπαλιμπάρ-Ιμμανουέλ Βαλλερστάιν «Φυλή Έθνος Τάξη» (μετάφραση Αγγελος Ελεφάντης, Ελένη Καλαφάτη, εκδόσεις Ο Πολίτης, Αθήνα 1991). Στο πρώτο δοκίμιο του Μπαλιμπάρ που περιλαμβάνει αυτός ο τόμος («Υπάρχει νεορατσισμός;») περιγράφεται η θεωρία του διαφοριστικού ρατσισμού και η μετατόπιση των σύγχρονων ρατσιστών από την κλασική θεωρία της ανισότητας των φυλών.
Pierre Andre Taguieff “La force du prejuge » (La Decouverte, Paris 1987). Ανάλυση του ρατσισμού ως του πιο ισχυρού σύγχρονου ταμπού. Απάντηση στο ερώτημα για ποιο λόγο κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δηλώσει ρατσιστής. Η δύναμη της προκατάληψης στη «μεταμοντέρνα» κοινωνία.
Pierre Andre Taguieff “Les metamorphoses ideologiques du racisme et la crise de l’antiracisme » (στο συλλογικό «Face au racisme », La Decouverte, Paris 1991, με επιμέλεια του ίδιου). Η νεορατσιστική χρήση της πολιτισμικής ταυτότητας πληθυσμιακών ομάδων και ιδιαίτερα εναντίον των μεταναστών στην Ευρώπη.
ΔΕΙΤΕ
Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας (American History X) του Τόνι Κέι (1998).
Από την διαπίστωση της ιδιαιτερότητας, στην απόρριψη και μετά στη στράτευση κατά του Άλλου. Είναι δυνατόν ένας μορφωμένος γόνος λευκής μικροαστικής οικογένειας να φτάσει στο ρατσιστικό έγκλημα; Είναι. Με τη διακριτική καθοδήγηση ενός διανοούμενου της Νέας Λευκής Δεξιάς, η ζωή των νέων μέσα στο πολυπολιτισμικό κοινωνικό περιβάλλον δηλητηριάζεται. Οι "ξενόφερτοι" από φιλαράκια θεωρούνται σταδιακά υπεύθυνοι για όλα τα κακά της μίζερης ζωής των "γηγενών" λευκών μικροαστών.
(Ελευθεροτυπία, 5/3/2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου