μουσκευει η αγαπη μας στην ακρη των κυμάτων,
σαν αυρα,φως αυγερινου , σωματων αοράτων
σαν τις σκιές που χάνονται στο Ντάλα μεσημέρι
σαν τις καμηλες λικνιστές στης Ερημου τ’ Αλγέρι
σαντην γλυκεια την χαυνωση, στη ζεστη ,τα τζιτζικια
που τζιτζικουν αδιακοπα,στους θάμνους και τα ρύκια
τα σωματα μας τιποτε και οι ψυχές αστερια
π’απλωνονται στον ουρανό, σαν την χαρά μας ,πλέρια,
και ανυψωνομαστε αργά, σα σφαιρες στν Γαλήνη
η ευτυχια ,μια στιγμή,για πάντα εινή οδύνη
ομως αποσταγμα στιγμών,σα μια δροσοσταλίδα
μες της Πανδωρας το κουτι, απομειν’η Ελπίδα..
Σαν το χρυσαφι ειν’ η ζωή,ζωή μαλαματενια
ακομα και τα δάκρυα ,λαμπουνε διαμαντενια
Λαμπεις ζωή στη θάλασσα , ολοχρυση χελώνα
Τα αστερια της Αγαπης μας ,λαμπουν ,Χρυσά και μόνα ….
σαν αυρα,φως αυγερινου , σωματων αοράτων
σαν τις σκιές που χάνονται στο Ντάλα μεσημέρι
σαν τις καμηλες λικνιστές στης Ερημου τ’ Αλγέρι
σαντην γλυκεια την χαυνωση, στη ζεστη ,τα τζιτζικια
που τζιτζικουν αδιακοπα,στους θάμνους και τα ρύκια
τα σωματα μας τιποτε και οι ψυχές αστερια
π’απλωνονται στον ουρανό, σαν την χαρά μας ,πλέρια,
και ανυψωνομαστε αργά, σα σφαιρες στν Γαλήνη
η ευτυχια ,μια στιγμή,για πάντα εινή οδύνη
ομως αποσταγμα στιγμών,σα μια δροσοσταλίδα
μες της Πανδωρας το κουτι, απομειν’η Ελπίδα..
Σαν το χρυσαφι ειν’ η ζωή,ζωή μαλαματενια
ακομα και τα δάκρυα ,λαμπουνε διαμαντενια
Λαμπεις ζωή στη θάλασσα , ολοχρυση χελώνα
Τα αστερια της Αγαπης μας ,λαμπουν ,Χρυσά και μόνα ….
πεφταστέρια
———————–
και απο το
MHNYMAL