Και ύστερα ,σιγά ,σιγά είδαν να ξεκολλά το ίδιο τους το
δέρμα και να αποκαλύπτεται , γυμνή , ωμή , ατόφια η σάρκα ,οι
νευρώνες , οι αρτηρίες του αίματος ,οι πόθοι ,και η δίψα για νερό κι αγάπη,
αφού πια πέρασαν τα κύματα των πλαστών συναισθημάτων , η δήθεν οργή , η
αγανάκτηση , ο ενθουσιασμός ,η μοχθηρία ,η λύπη ,είδαν στον καθρέφτη το πρόσωπο
τους , μια ανοιχτή πληγή , μια αιμάτινη θάλασσα, είδαν την απελπισία πια ,Γυμνή
, πανέμορφη, σαν την Γοργώ, τη Ρέα και τη Γαία ,την αγαπημένη τους γιαγιά Γοργω
με τα μαλλιά της φίδια.
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου