Κάποτε ο Φρουντ παρατήρησε ένα παιδάκι που έπαιζε με μια κουβαρίστρα επαναλαμβάνοντας τις λέξεις ''Εδώ- Εκεί'
Ο Φρουντ συμπέρανε οτι το παιδάκι εξόρκιζε την Απουσία της Μαμας του ,Μέσω της επανάληψης ..
Στην Μπλογκοσφαιρα . Καθόμαστε μπροστά στο Μόνιτορ περιμένοντας . Μπροστά σε μια ψυχρή Οθόνη . Και καθώς είμαστε Μόνοι και συγκεντρωμένοι στα Μύχια μας, είμαστε ευάλωτοι ....
Και ο άλλος/η μας έρχεται ξαφνικά .
Κι υστερα φεύγει .
Που πήγε ; Που χάθηκε...; Πως γεφυρωνεται αυτή η απουσια ..;
Επαναλαμβάνουμε μηχανικά το γράψιμο , σαν το παιχνίδι με την κουβαρίστρα . Ένα Γεφύρι για την απουσία
12 σχόλια:
αχ τι μας κάνετε κ.Φρόιντ...
Διαφωνώ και όχι μόνο χάριν της συζήτησης! Από το μόνιτορ δεν περιμενω άλλο από να διαβάσω, να βρω, να ανακαλύψω, να διασκεδάσω. Το ποιος βρισκεται κάπου_αλλού και παρέχει τα στοιχεία που συναντώ, δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι και το προσφερόμενο, τα ίδια τα στοιχεία δλδ. Οπότε, συναίσθημα δεν χωράει.
..όσο για το παιχνίδι με τη κουβαρίστρα.. μάλλον θα θύμωνα αν εμφανιζόταν η μαμά μου να μου το... διακόψει! :)
κάτι τι ακόμα, μετά λόγου γνώσης: αν η μοναξιά βρίσκεται στα μύχια της ψυχής, τίποτα δεν μπορεί να την εξορίσει από εκεί. Γνωρίζοντας καλά πόσο μόνοι είμαστε (απο τη γέννηση και κατά τη διάρκεια της ζωής μας) θα βλέπαμε τη μοναξιά ως αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα, όπως η ελευθερία περίπου...
..και.. το συναπάντημα με άλλους ανθρώπους δεν σημαίνει διακοπή της μοναξιάς ούτε καν διάλλειμμα.. ούτε η απουσία σημαίνει αύξηση του ποσοσού μοναξιάς φυσικά, μια και μοναξιά σημαίνει Υπαρξη. Οταν κάποιος λέει «δεν είμαι μόνος» μάλλον εννοείπως τα έχει βρει με τον εαυτό του πρώτ'απ'όλα.. :)
οπότε: παρουσία, απουσία, μοναξιά, ας μη τα χρεώνουμε στις οθόνες και... στη μπλογκόσφαιρα!!!
(ο Φρόϋντ έχει πεθάνει, σίγουρο αυτό)
συγγνώμη αν σε ζάλισα, ε
μπα ,ισα ισα ..Μ'αρεσει να με ζαλιζεις...
Καλά έγραψες ιστορία με αυτό το ποστ. Δεν συμφωνώ βέβαια επι της ουσίας της σκέψης του Φρούντ αλλά ποιητικά το συνέδεσες άριστα..
Αυτό το περιστατικό ήταν με τον εγγονό του Φροϋντ που τον παρατηρούσε ο ίδιος που έπαιζε λέγοντας Fort - Da (φεύγει - έρχεται). Αυτή η σύλληψη είναι κορυφαία, καθώς μέσα από το παιχνίδι το παιδί προσπαθούσε να εξοικιωθεί με την απουσία της μητέρας. Πάει η μητέρα - Νάτη ή μητέρα. Είναι το δικό μας που η μητέρα κρύβει το πρόσωπο στο βρέφος και του λέει "Κούκου" και μετά φανερώνει το πρόσωπό της και λέει "Τα"! Και το χαμόγελο του βρέφους στην επανεμφάνιση του προσώπου της μητέρας τα λέει όλα.
Καλη μέρα.
καλημερα φιλε κωστα και ευχαριστω για το σχολιο
TΡΟΜΕΡΗ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΟΥ Κ ΠΟΛΥ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ..ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΛΑΚΑΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΕΔΩ,ΤΟΣΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΛΛΟ Κ ΑΝΑΘΕΜΑ ΑΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ,ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΠΑΝΤΩΣ
to ΛΑΚΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ του ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗ το διαβασες ;
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΌΝΟ με το οποιο ξεκαθαριζει κανεις καποια πραματακια για τον λακαν .
oxi,εχω διαβασει τις ψυχωσεις,μια εισαγωγη του μπρους φινκ,τη βιογραφια του απτην ρουντινεσκο κ κατι αλλα[επισης εχω διαβασει ολα του ζιζεκ,αλλα κ αυτος ειναι δυσκολος]
α,εχω διαβασει κ το λακανικο λεξικο του εβανς,το οποιο ηταν αρκετα κατατοπιστικο
με συγκλονισε αυτο που λεει για τον διχασμο του υποκειμενου κ για τον μεγαλο Αλλον,που,εξαιτιας του εισερχομαστε-μεσω κ του Λογου -στη συμβολικη ταξη,με τιμημα ομως τη νευρωση,νομιζω οτι ο λακαν λεει οτι στη καλυτερη περιπτωση να ειμαστε νευρωτικοι
μη παρεξηγεις την ημιμαθεια η κ την αγνοια μου,αλλωστε δεν εχω σπουδασει ψυχαναλυση απλα με ενδιαφερει
σε ευχαριστω παντως για τη πληροφορια!θα τον αγορασω τον σταυρακακη
τον γνωριζω ηδη απο καποια εισαγωγικα σημειωματα στα βιβλια του σλαβοι ζιζεκ
κι εγω ερασιτεχνικά ασχολουμαι φιλε ...
νασαι καλά .
κιαν το διαβασεις περνα να μας πεις τη γνωμη σου ..Εχω αναρτησει και σχετική βιβλιοκριτική
χμμ εδω που τα λέμε περνα ετσι κιαλλιως να κουβεντιαζουμε
το αναδημοσιεύω...
http://8apeiro.blogspot.com/2011/11/blog-post_17.html
σευχαριστω
Δημοσίευση σχολίου