ενώ το Φιδι βγαζει τη γλώσσα του Πάντα Διχαλωτη , παντα αποκοσμα οικεια …

Να που μας ερχονται ολα μαζί,συμπυκνωμένα

Ο εμπρησμός του Ραιχσταγκ και η Piazza fontana

και η στενοκεφαλιά και η αδράνεια

και ο Φονταμενταλισμός της δηθεν ”πραξης ” και η Βία

ακομα πιο αλλλοκοτα ωμή, και η απελπισία

η αγανάκτηση που εντεχνα διοχετευεται στο ρατσισμό , το παρακράτος

Ξανά το Σειχ Σου κα Δρακοι , ανοιγουν παλι ολες οι πληγές μαζί , και βλέπουμε καταματα αυτό που βγαινει απο το αυγό μα δεν πιστευουμε στα μάτια μας : ”δεν ειναι ” ”δεν μπορει να ειναι, αποκλειεται , πανε να μας μπερδεψουν.” , γιατ΄αυτή ειναι η Γοητεια του Τρομου, ειναι το βλέμμα της Μορμώς που μας πετρωνει ”: Δεν υπάρχει , ειναι Μετεικασμα ”λένε  ενώ το Φιδι βγαζει τη γλώσσα του Πάντα Διχαλωτη , παντα αποκοσμα οικεια …