αποσπασμα:Ο Ασημάκης Πανσέληνος, στο θαυμάσιο βιβλίο του «Τότε που ζούσαμε», αναφέρει πως όταν ήρθε από τη Μυτιλήνη στην Αθήνα για σπουδές, ανακατεύθηκε με το τότε αριστερό κίνημα, ενώ παράλληλα δημοσίευε ποιήματα σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Κάποτε λοιπόν τον καλέσανε στην Αστυνομία «δι’ υπόθεσίν του» και εκεί ένας αγέλαστος αστυνόμος υπηρεσίας του λέει:
«Μάθαμε πως είσαι λογοτέχνης και κομμουνιστής.»
Μετριόφρων ο Ασημάκης, τού απάντησε:
«Κομμουνιστής είμαι, όχι όμως και λογοτέχνης. Για κάποια κομμάτια που γράφω, δεν μπορώ να θεωρηθώ λογοτέχνης.»
«Δηλαδή αρνείσαι ότι είσαι λογοτέχνης;», επέμενε ο άλλος.
«Μα σας είπα, δε θεωρώ τον εαυτό μου λογοτέχνη…»
«Εξακολουθείς να μην ομολογείς πως είσαι λογοτέχνης.»
«Μα σας είπα…»
Ο άλλος δεν τον άφησε να συνεχίσει. Τον κοίταξε με αποστροφή και του λέει:
«Από τον φάκελό σου εξακριβώσαμε πως είσαι παιδί καλής οικογενείας. Και πας και γίνεσαι λογοτέχνης! Άντε να μου χαθείς.»
Εξάλλου σε παλιά αναφορά του Τμήματος Χωροφυλακής Καισαριανής,
αναγράφεται για κάποιον διανοούμενο, που η συμπεριφορά του είχε κινήσει
την προσοχή των Αρχών:
«Κατόπιν διακριτικής παρακολουθήσεως διεπιστώθη ότι συχνάζει εις το επί
της οδού Ασκληπιού καφενείον “ο Μαύρος Γάτος” ένθα συχνάζουσι λογοτέχναι
ποιηταί και άλλα ύποπτα στοιχεία.»
Τέτοιο «ύποπτο στοιχείο» ήταν για τις Αρχές και ο Μενέλαος Λουντέμης,
ένας από τους καλύτερους λογοτέχνες και ποιητές του δεύτερου μισού του
20ού αιώνα. Κατά καιρούς είχε κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία και
αντεθνική δράση και έκανε μερικά χρόνια εξορία στον Άι-Στράτη, την
Ικαρία και τη Μακρόνησο. Το 1954 δημοσίεψε τις «Βουρκωμένες μέρες»
συλλογή πολύ τρυφερών διηγημάτων, γραμμένων με απαράμιλλη ποιητική
γλώσσα. Το βιβλίο όμως εκρίθη από τις Αρχές (διάβαζε Ασφάλεια) αντεθνικό
και επαναστατικό και ο συγγραφέας του παραπέμφθηκε σε δίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου