Η Δύση, ο αντιπόλεμος, ο Μοντεσκιέ και οι πανστρατιές των ηλιθίων( απο την Ριτσα ...) ( Κλικ)

αποσπασμα Το ερώτημα είναι σε ποιά φάση βρίσκεται σήμερα ο δυτικός κόσμος και κατ’επέκτασιν η Ελλάδα. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του δικού μας αντιπολέμου ; Οικοδομούμε υπόγειους διαδρόμους, άρα επωμιζόμαστε ρόλους συναινετικούς και ειρηνικούς ; Μήπως μας θέλγει το επίσης κλασσικό δόγμα «είμαστε ετοιμοπόλεμοι γιατί αγαπάμε και σεβόμαστε την ειρήνη;» Η μήπως μετά δυσκολίας κρατάμε κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας για να μην λιποθυμήσουμε από τη δυσοσμία που θα προέλθει να τύχει και το ανοίξουμε ; Γιατί λέτε; Γιατί μέσα στην κατσαρόλα πετάξαμε τα ερπετά! Και ξέρετε, τα ερπετά δεν εξαφανίζονται ούτε για του βρασμού. Οποιαδήποτε απάντηση κι αν αποτολμήσουμε, θα κάνει βόλτες γύρω από τη συνήθη φαντασία του καθημερινού ανθρώπου. Γιατί οι αποφάσεις για το μέλλον του καθημερινού ανθρώπου λαμβάνονται σε επίπεδα όχι απλώς υψηλά, αλλά και άγνωστα για τους πολλούς, ενώ τελικά οι πολλοί είναι αυτοί που τις εκτελούν. Ναι, αυτοί που τη δεδομένη στιγμή γίνονται συμβιβαστικοί, επιβιωτικοί και με το γνωστό στρουθοκαμηλισμό τους διαγράφουν με ευκολία τις λέξεις «αντιπαλεύω», «αντιμάχομαι» .Στο προλογικό σημείωμά του στο βιβλίο «Η Ευημερία του Κακού», ο Ντανιέλ Κοέν, πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του γαλλικού ιδρύματος «Ζαν Ζορές» λέει ότι η Ευρώπη, παρά τη μεγάλη οικονομική κρίση θεωρείται ήπειρος της ειρήνης και της ευημερίας, προφανώς γιατί έχει ξεχάσει το πρόσφατο παρελθόν της. Για την Ευρώπη, το σύντομο χρονικό διάστημα στη διάρκεια του οποίου υπήρξε το επίκεντρο της ιστορίας της ανθρωπότητας τελείωσε με τη βαρβαρότητα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μερικές φορές ανακουφίζεται κανείς με τη σκέψη ότι η ευημερία θα είναι παράγοντας ειρήνης, ότι οι εμπορικές συναλλαγές θα φέρουν ειρήνευση στις διεθνείς σχέσεις. Ωστόσο ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε μέσα σ’ ένα κλίμα κοινής ευημερίας. Τίποτα, επομένως, δεν μας επιτρέπει να είμαστε σίγουροι. Ούτε ο πλούτος, ούτε η εκπαίδευση κάνουν τον άνθρωπο καλύτερο.