Καμιά φορά στις σκέψεις μου νιώθω σα λασπωμένος
Και στις καρδιάς μου τους ιστούς να είμαι μπερδεμένος
Και να βυθίζομαι εντός μέσα σε άδειες δίνες
Σαν να με καταπίνουνε των σκέψεων μου οι Ίνες
Καμιά φορά βυθίζομαι σε σκοτεινό πηγάδι
Μάταια παγιδεύομαι σ’ αράχνινο υφάδι
Καμιά φορά αισθάνομαι σα να ακουμπώ σε τοίχο
Και να ακούω αντίλαλο απ’ τον δικό μου ήχο
