Ενα από τα πλέον γνωστά, ίσως και το σπουδαιότερο μυθιστόρημά του, όπου το εύρημα των παράλληλων κόσμων χρησιμοποιείται και εδώ συμβολικά για να κριτικάρει τη σύγχρονη Ιστορία, είναι το «Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο», 1962. Σύμφωνα με το εξωτερικό περίγραμμα του μύθου του, η ναζιστική Γερμανία έχει κερδίσει τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κι έχει υποδουλώσει την Ευρώπη και τη μισή Αμερική. Η υπόλοιπη έχει περιέλθει στους Ιάπωνες. Οι Σύμμαχοι έχουν χάσει τον πόλεμο, και ο νέος φίρερ, δρ Γκέμπελς, έχοντας κατακτήσει τη Σελήνη και τους άλλους πλανήτες, προετοιμάζεται να εξαπολύσει μια πλήρη γενοκτονία. Κάπου στα Βραχώδη Ορη ένας διανοούμενος μελετητής, απομονωμένος σ' ένα κάστρο, γράφει ένα βιβλίο στο οποίο «φαντάζεται» έναν κόσμο όπου οι Σύμμαχοι έχουν νικήσει και ο Αξονας έχει ηττηθεί. Η ανθρώπινη κατάπτωση, υπό την πίεση και το βάρος ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, καθώς και οι εφιαλτικές επιπτώσεις του μιλιταρισμού πάνω στον ανθρώπινο παράγοντα περιγράφονται με ανατριχιαστική ακρίβεια και αληθοφάνεια.
απο το:
