Περι εαυτου και εξελιξης του

Γιάννη λες ”δεν είναι ο παρών εαυτός σου αποτέλεσμα της μίας από τις πολλές δυνατότητες εξέλιξης που είχαν διαμορφωθεί ώς τα 13 του;

Ειναι …και αυτό. Αλλα οχι ως Εντελεχεια (με την αριστοτελικη εννοια…

Ειναι αποτελεσμα της μιας απο τις πολλες δυνατοτητες
και ταυτοχρονα της συναρμογής αυτής της δυνατοτητας με απειρες αλλες επιρροές του εξωτερικου κσομου … οπως
και της μετεξελιξης αυτης της δυνατοτητας σε πολλές αλλες δυνατοτητες και συναρθρωσεις ..στα 15 , 20 30 κ.ο.κ
Και μιας εκ των υστερων αφηγηματικής δομής που να δινει σε αυτή την απειρία συναρμογών μια συνεκτική αφομοιωτική δομή…

(Σαν να μπαινεις σε ενα λαβυρινθο- και βλεπεις ας πουμε 5 πορτες -μπαινεις στη μια και βλεπεις αλλες 5 , κ.ο.κ
και οταν φτανεις καπου -_οπου παντα υπαρχουν απειρες αλλες δυνατοτητες - να λεςαπο μεσα σου’ Ηταν γραφτό μου να ακολουθήσω αυτή την διαδρομή”

( και αυτό ειναι ανθρωπινο …πολυ ανθρωπινο -γιατί σκηνοθετει τη σχεση σου με το Πραγματικό που ειναι απειρο με μια εκ των Υστερων φαντασιωση Νοήματος-κατι σαν εσωτερικός ”Μιτος της Αριαδνης” )

Πω Πω ..Μπουρδουκλωθηκα πάλι
πάντως …ο ”εαυτός” - Η προσωπική ταυτοτητα- αλλη μια εξαιρετικά ενδιαφερουσα συζήτηση.

Σχόλιο από Νοσφεράτος | Δεκέμβριος 5, 2007

http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/11/13/5-11-2007/
σχ 277