Πάθος, σταθερό φυσικό χαρακτηριστικό, παρά τα δόγματα και τους κανόνες που θα ήθελαν να το απαγορεύσουν,
Σαρλ Φουριέ
Ο αναρχισμός δεν μπορεί να οριστεί αποκλειστικά ως ένα πολιτικό κίνημα, μια φιλοσοφία ή ενός είδους κοι- νωνική ευαισθησία. Η δύναμη και η σημασία του συνίστανται στην ηθική τάση και στην αναγκαιότητα στοχασμού την οποία προωθεί και προς την οποία προ- τρέπει.
Τα
ελευθεριακά πάθη, με αυτή την οπτική, γίνονται ένα σύνολο αρχών και πεποιθήσεων, που ανακινούν έρωτες και συναισθήματα: μια έκφραση ελευθερίας -αλλά επίσης και βασάνων και συγκινήσεων- που επιβεβαιώνεται όχι στην πρακτική της βίαιης επανάστασης ή στον κοινοτικό πειραματισμό, αλλά στις πεποιθήσεις σχετικά με τον έρωτα και τις συγκινήσεις που θεωρούνται δυνατές, πραγματικες συγκεκριμένες. Η Έμμα Γκόλντμαν υποστήριζε ότι ο έρωτας δεν είναι μια θεωρία του μέλλοντος αλλά «μια ζωντανή δύναμη σχετικά με τα πράγματα της ζωής μας, που διαρκώς δημιουργεί νέες συνθήκες». Υπό αυτή τη θεώρηση το ελευθεριακά πάθη δεν είναι, λοιπόν, ουτοπικές πρα-κτικές, αλλά ιδέες με δυναμική, πρόδηλες καταστάσεις, ελευθερία σωμάτων και συγκινήσεων, ποιότητα στην καθημερινότητα.
Πρόκειται για μια σφοδρή επιθυμία να προσανατολίσουμε τα πάθη προς μια πιθανή και δίχως όρια ολοκλήρωση: είναι μια θέληση ίσως οραματιστική, αλλά συγχρόνως δεμένη με τις αισθήσεις μας και απολύτως ανθρωπιστική, το να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο.
12
11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου