Να που βρεθήκαμε ξανά εντος του μέλλοντος μας
Ασθμαίνοντας σαν ρινόκεροι σε μάχη
Στον αγριότοπο του παρόντος
Με τα μάτια ερμητικά ορθάνοικτα
Ανήμποροι –όπως παντα –
Σ’αυτην την ολοφώτεινη μας Νύχτα
Σ αυτό το σκοτεινό Ξημέρωμα
Στο Θρόισμα του ανέμου
Στο κύμα
Παγιδευμένοι στην επιφάνεια ενός Καθρέφτη
Στο αιχμηρό μεταίχμιο των αιώνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου