-Βικτόρ Σέρζ, « Υπόθεση Τουλάγιεφ»
Διαβάζοντας τον Σερζ ανά την Ευρώπη
της Σάρας Χαλκίδη
Η γνωριμία μου με τον Σέρζ ξεκίνησε πριν
τρία χρόνια περίπου, όταν διάβασα τη βιογραφία του για τον Τρότσκι. Πήρα
τόσες απαντήσεις τότε …
Στη συνέχεια τον αναζήτησα και διάβασα τις «Αναμνήσεις ενός επαναστάτη»
και …τον ερωτεύτηκα, ίσως γιατί κάπως έτσι ήθελα να είναι ο αρχηγός
μου. Τότε ευχήθηκα να ζούσε. Θα πήγαινα και στο Μεξικό, στο τόπο εξορίας
του, για να τον συναντήσω!
Φαίνεται πως ο άγγελος μου απλά σχεδίαζε να γνωρίσω τον Σέρζ για να καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου και αυτό που ερχότανε.
Μπορεί ένα βιβλίο να σε κάνει να
συνειδητοποιείς ακόμη περισσότερο γιατί θαυμάζεις έναν άνθρωπο που
γνωρίζεις; Να βλέπεις ακόμη καλύτερα πλευρές του που τον κάνουν να
διαφέρει τόσο από άλλους καθ’ όλα αξιόλογους ;
Διαβάζοντας την «Υπόθεση Τουλάγιεφ» στην Ιρλανδία, σελίδα 197, βεβαιώθηκα πως ναι:
…..Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος… ο
αναρχικός Στεφάν Στέρν, έχοντας διαφύγει από τη Σοβιετική –Σταλινική-
Ένωση για να αγωνιστεί στην Ισπανία διαπιστώνει :
«Τι νίκη που μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει εδώ πέρα! Κανείς δεν τη σχεδίασε, κανείς δεν μπόρεσε να διακρίνει τα μονοπάτια της, σαν μία κλοτσοπατινάδα τυφλών έγιναν όλα…
Καλούς αγωνιστές ικανούς να
αυτοσχεδιάσουν εφ’ όλης της ύλης, να μεταμορφωθούν σε ήρωες σε κάθε
γωνιά του δρόμου, τέτοιους είχαμε δεκάδες χιλιάδες, δεν είχαμε όμως ούτε
ένα μυαλό να αντιληφθεί σφαιρικά τη κατάσταση, να δει μακριά, να
σκεφθεί τολμηρά, να εκφράσει σε αποφασιστική γλώσσα αυτά που ένας
ολόκληρος λαός προσδοκούσε δίχως καλά-καλά να το καταλάβει κι ο ίδιος,
αυτό που ήθελαν εκατομμύρια άνθρωποι που βάδιζαν στα τυφλά.
Ούτε μία συντονισμένη ομάδα
καλοπροαίρετων ανθρώπων, αρκετά διορατικών, αρκετά γενναίων …Χανόμαστε
επειδή ακριβώς μέσα σε τόσα εκατομμύρια ανθρώπους λείπουν αυτοί οι
άνθρωποι.»
Αναρωτιόμουν αν είναι δυνατόν ένα βιβλίο
ιστορίας, φιλοσοφίας να σε κάνει να ερωτευτείς ή να αγαπήσεις βαθύτερα
… ή μήπως πάλι είναι περίεργος ο τρόπος που προσεγγίζω τα πράγματα;;;
Διαβάζοντας την «Υπόθεση Τουλάγιεφ»
στο Βουκουρέστι , σελίδα 321, βεβαιώθηκα πως ναι μπορεί , ή αν μη τι
άλλο δεν είμαι η μόνη που αντιλαμβάνεται έτσι τα πράγματα:
…στην προεπαναστατική Τσαρική Ρωσία, ο
φυλακισμένος Ρύζικ ανακαλύπτει την Ιστορία του πολιτισμού του Μπάκλ και
τον ιστορικό υλισμό του Πλεχάνοφ.
«Ξαναδιάβαζε τις ίδιες και τις ίδιες
σελίδες οργώνοντας το κελί, κι ήταν τόσο μεγάλη η χαρά του επειδή
καταλάβαινε, που ήθελε να τρέξει και να φωνάξει και έγραψε στη Τάνια : «
Συγχώρεσε με που θέλω να μείνω κάμποσο εδώ, για να τελειώσω αυτά τα βιβλία. Ξέρω επιτέλους γιατί σε αγαπώ …»
Δείτε επίσης: http://pandoxeio.com/2008/06/19/serge/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου