Αναγνώστες

Κυριακή 12 Απριλίου 2015

η ποιηση -ψυχουλες μου-ειναι κερι που λυωνει ειναι χριστουλης μεσα μας που ο καθεις σταυρώνει

  1. η ποιηση -ψυχουλες μου-ειναι κερι που λυωνει
    ειναι χριστουλης μεσα μας που ο καθεις σταυρώνει
    ειναι ψυχης μας θραυσματα σταλαγματιες αγάπης
    ακανθινο στεφάνι μας ,οσμή μιας αυταπάτης
    ειναι ψωμι που τριβεται σε χιλια δυο κομματια
    ειναι που ερωτευσαι μεγαλα μαυρα ματια
    ειναι η μεσα εκρηξη ,η μεσα Σουπερ Νοβα
    ειναι κρασι που πινουμε σε ερωμένης Γόβα
    ειναι σαν του Βεζουβιου η λάβα , που πετρωνει
    το πιο παλιο κρεβατι μας,που η μαμά μας στρωνει
    η ποιηση ,τομαρι μας που καποιοι εχουν γδαρει
    και που ποδοπατησανε ,λογης λογής Γαιδάροι
    η σαρκα της ποησεως ειναι παχεια κι αφρατη
    Γονιμη λάσπη π’αφησε πλημμυρα  του Ευφρατη
    Μια μαυρη τρυπα μεσα μας, στην αυλη μας Υλη
    στη θαλασσα καταμαυρη με βαθος ενα μιλι


  2. .. μεδουλι ειν’η ποιηση σπονδυλικής μας στήλης
    ειναι το καλωσόρισμα μιας Γυναικειας Πύλης
    των λέξεων η ασκηση στα βαθη του Πεδίου
    ειναι φιλια που δινουνε τα χειλη ενός Αιδοίου ….

    ..Της κοσμικής χελώνας μας το σμαραγδενιο δάκρυ
    το ψυχανεμισμα του Νου που ψαχνει να βρει ακρη
    ειναι σαν την αναπνοή ,σαν ρογχος του θανάτου
    το Βλέμμα μεσα απ το γυαλί , του κοσμου τ΄αοράτου

    η ποιηση : ελεφαντας με ξυλινο ποδαρι
    σπαλχνα μιας ανοιχτης κοιλιάς ,σαν πληγωμένο Ψάρι
    σατν ταφος που ανοιξαμε ,κρανίο με σκουλήκια
    ή σαν νεκρος σκατζοχοιρος στους θαμνους και στα ρείκια
    ……….
    σαν ενας τυφλοπόντικας που σκαβει ενα λαγουμι
     σαν ενας πειρατης νεκρος που αποζητά το Ρούμι
    η ποιηση μονοφθαλμη με ενα αυγο για μάτι ‘
    ειναι το πιο πολυτιμο ενδοτερο μας Κάτι

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πως όλα αυτά ανάρτησες μέσα σε μία μέρα

Σα ναυαγός που ευτύχισε να ξεβραστεί σε ξέρα

Και που μετά χρόνους πολλούς έβαλε σε μπουκάλι

Ποτέ δεν θα το πίστευα αν μου το λέγαν άλλοι

(Και δεν το βλέπαν οι οφθαλμοί που έχω στο κεφάλι)

Μην είστε συγγραφείς πολλοίκαι διάφοροι συντρόφοι

Που ακόμα δεν ετόλμησαν να γίνουνε σιρόπι;

Για τον λαιμό πάντα μιλώ

Που όσο κι αν φωνάζω

Ωσάν κι εσένα τον τρελό

Με βλέπω να μη μοιάζω.

Κι αυτή η καθομοίωση, τι φρίκη - θεέ μου - λέξη

Ποιος βρήκε μες τη μεταφυσική, κουράγιο να την πλέξει;

Σε χαιρετώ προς τα παρόν με τούτη εδώ τη ρίμα

Που ακόμα και το ουσιαστικό, προάγεται σε ρήμα

Οσό για με; Προαγωγή, θα ήτανε βαρβάτη

Αν τύχαινε κι ανάσκελα βρισκόμουν στο κρεβάτι

Και διάβαζα από καιρό τα υπέροχα γραφτά σου

Αντί για πρώτη μου φορά να γράφω εδώ μπροστά σου.

Νοσφεράτος είπε...

διαλεξε ενα ψευδωνμο και ξαναελα

(οσογια μένα ειμαστε πολλοι σε ενα δεν το βλεπεις ):

Ανώνυμος είπε...

Επειδή είμαι λίγο άσχετος, γράφω το ψευδώνυμο προφανώς κάτω από το OpenID, το οποίο έχει τέσσερις επιλογές που πρέπει να κλικάρω κάποια, αλλά δεν ξέρω τι σημαίνουν. Ποιά επιλογή να κλικάρω; Πρέπει να κάνω κάτι άλλο;

Νοσφεράτος είπε...

OpenID OpenID LiveJournal WordPress TypePad AOL
Όνομα/Διεύθυνση URL
Ανώνυμος
μπορεις να διαλεξεις το Όνομα/Διεύθυνση URL
η ττο Ανωνυμος και να βαλεις ψευδωνυμο στο σχολιο

Νοσφερατος είπε...

ας δουμε ..Εγω π.χ διαλέγω την δευτερη επιλογη

Νοσφεράτος είπε...

λοιπόν ..με την ησυχια σου .. πειραματισου

Ανεκτίμητος Εωσφόρος είπε...

Αυτό είναι πολύ πομπώδες;

Νοσφεράτος είπε...

ε ..ναι

estragon είπε...

Αυτό;

Νοσφεράτος είπε...

μμμ

R.M. Renfield είπε...

Προσωρινά επιλέγω τον μεσίτη που επέστρεψε τρελός από την Τρανσυλβανία, και βλέπουμε…

Νοσφεράτος είπε...

ορεα

Νοσφεράτος είπε...

τωρα μπορεις να σχολιαζεις αβερτα... κοιτα ο ελευθερος σχολιασμός ειναι μονο για σημερ ..απο αυριο μετριασμμός και πάλι

Ανώνυμος είπε...

Bλέπω οτι η ποίηση σε έχει κυριεύσει
γιαυτό τι γράφεις πρόσεξε μην πάθεις καμιά ρεύση
καθώς εκστασιαζεσαι όταν φιλάς αιδοία
μου φαίνεται πως ξέφυγες ποιητική αδεία.
Μαζέψου πριν να είναι αργα και πρόσεχε τι γράφεις
στίχους τέτοιους δεν τόλμησε να γράψει ο Καβάφης
Αν θέλεις μαύρε ποιητή, βρώμικε λεξιθήρα
της ποιήσεως ο γαλατάς να σου χτυπάει τη θύρα
άφες την αιδιογλυφική και την αυτογαμία
αλλέως της ποιησεως θα είναι η αστυνομία !

Ο ποιητής Βαμφακούλος

Νοσφεράτος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Το τελευταίο σχόλιο που έχεις διαγράψει
θα γίνουνε τα λόγια του φωτιά που θα σε κάψει
και θα στοιχειώνει σαν καμιά αποβολή εμβρύου
που τη ζωή του έκοψες μια νύχτα του Νοεμβρίου
σαν το μωρό της Ροσμαρί θα σε καταδιώκει
και θα φωλιάζουνε τα troll σε τούτο εδώ το μπλόκι
και πλέον ανορθόγραφοι θα 'ναι και στοιχειωμένοι
με Έψιλον Γιώτα οι στειχοι σου και με περισπωμένη
κι εκεί που απερίσπαστος ήσουνα προηγουμένως
μες τη σπηλιά θα κρύβεσαι χλωμός και σπηλώμενος
Μα αν γράψεις ένα σχόλιο θα σου λυθούν τα μάγια
αλλιώς για πάντα στη σπηλιά βρικόλακα κανάγια.

Νοσφεράτος είπε...

ετουτα τα στιχακια σου Θυμιζουν τον Προπαππου
βρε μπας κα εισαι ο θειος μου;Του κοσμου του Αορατου
π'απέμεινε ασπρομαυρη θαμπη Φωτογραφια
και παντοτε τα μπερδευε με την Ορθογραφία;
αν εισ' ο Θειός Ισιδωρας Φαντασμα Φανερωσου
- ηταν φορεας παντοτε της Πιο κεφατης Νόσου
και τα Ποιηματακια του ηταν νε σαν Λαγουμια
που Τυμφβωρυχοι σκαβανε να φτασουνε στη Μουμια
Την Νεφερτιτη εννοώ , κεινη την Αιγυπτία
που παντοτε Κολυμπαγε σε μια θεση Υπτια
κιοταν Γυρισε Μπρουμυτα στη Θαλασσα επνιγη
Στ'αξιωμα της Φαραώ που απεδειχθη Λίγη ...


Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο -Στη τέχνη και στη Κοινωνία. Πέτρος Θεοδωρίδης

  Πέτρος Θεοδωρίδης (τμήμα κινηματογράφου Α.Π.Θ ) Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο Στη τέχνη και στη Κοινωνία   Α. :Μοντερνισμός   ...