http://luciferidis.wordpress.com/2008/09/30/%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%b1/
Τα βήματα μας ,βήματα μονότονα
Σαν τους διαβάτες ,που όλη νύχτα περπατάνε
Σαν τις ψυχές μας που δεν έχουν που να πάνε
Κι’ ειν΄οι αράχνες σαρκοβόρες σαν την Μνήμη
Τα βήματα μας ,βήματα μονότονα
Σα πεφταστέρια πού στον ουρανό γλιστράνε
και σαν τους φίλους , την στιγμή που μας πουλάνε
Σα και τη νύχτα που βουλιάζει σε μια Λίμνη
Τα βήματα μας ,βήματα μονότονα
Κι αυτά τα δεντρα ολο τα τρώνε οι Τερμίτες
που πάει η πνοή μας οταν βγαινει απο τις μύτες;
Κι ειναι η ζωή μας σαρκοβόρα σαν την μνημη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου