Κάφκα στο υπερώο και άλλα μεζεδάκια
αποσπασμα:
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στον Κάφκα. Μια από τις 366 λέξεις που παρουσιάζονται στο βιβλίο μου “Λέξεις που χάνονται“, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, είναι η λέξη καύκα.
Καύκα και καύχα στα κυπριακά είναι η ερωμένη, και καύκος ο αγαπητικός.
Παλιότερα η λέξη ακουγόταν και στον υπόλοιπο ελληνόφωνο χώρο: στις Κουκλοπαντρειές,
ο Παπαδιαμάντης καταγράφει γυναικοκαβγάδες σε μια αυλή αθηναϊκού
φτωχόσπιτου γύρω στο 1900: «να γκρεμοτσακιστεί γρήγορα, να φύγει απ’ εδώ
αυτή κι ο καύκος της!». Ανάμεσα στ’ άλλα, στο βιβλίο γράφω και το
εξής: Μπορεί να μην είναι αληθινό, αλλά απλώς ben trovato, λέγεται
πάντως ότι στη δεκαετία του 1970, όταν έφτασαν από Ελλάδα στην Κύπρο
αντίτυπα της Δίκης του Κάφκα που είχε παραγγείλει ένα βιβλιοπωλείο, ο
τελωνειακός υπάλληλος απαγόρευσε την εισαγωγή διότι βλέποντας στο
εξώφυλλο ΚΑΦΚΑ σκέφτηκε την καύκα και νόμισε ότι… είναι άσεμνο το
περιεχόμενο!
Φίλος από την Κύπρο, που διάβασε το βιβλίο, επιβεβαιώνει ότι το
επεισόδιο είναι αληθινό (και όχι απλώς μπεντροβάτο), αλλά με διορθώνει
στις λεπτομέρειες. Το επίμαχο βιβλίο, που απαγορεύτηκε η εισαγωγή του,
δεν ήταν η Δίκη, αλλά το “Στο υπερώο”. Ο υπάλληλος είδε να γράφει το
εξώφυλλο ΚΑΦΚΑ Στο υπερώο, κι επειδή υπερώο έχουν και οι εκκλησίες, το
θεώρησε άκρως άπρεπο να παίρνει κανείς την καύκα του και να την πηγαίνει
στο υπερώο, όπου ποιος ξέρει τι ακατονόμαστα πράγματα θα έκαναν! Μα κι
αυτός ο αθεόφοβος, στο υπερώο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου