το ξαναβρηκα τυχαια και το αφιερωνω στην καινουρια μου φιλη την ΔΕΣΠΟΙΝΑ που ειναι παληκαρι :''Σαν δαχτυλίδι που φορά κεινος ο Νιμπελουγκεν Γυρνά του Χρόνου ο Τροχός και ειναι πολύ Λούμπεν /ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟ 2012

 ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΕΔΩ:

 

Μια ρίμα για το δυο χιλιάδες δώδεκα!

ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΣ είπε

4 Ιανουαρίου, 2012 στις 17:19

Το δυο χιλιαδες δωδεκα μας παιζει ασσο- δυο
κι ακριβυνε κι η θερμανση και κανει κιενα Κρυο !

και φευγει απ τα ποδια μας , η θερμανση δαπέδου
κι ουτε στιχακια δεν μπορω να φτιαξω επιπεδου

ασε που πινω ολο φραπέ,για να μη τον ζεστανω
ακριβυνε και η Δεη κι εγω το παρακα΄νω

Δεν κλεινω φωτα εγκαιρα και παιζω στο πΙ σΙ μου
κι ακριβυναν τα φαρμακα και για την πιεση μου

ασε που με ταραξανε στους Φορους στα Τσιγάρα
και συν τοις αλλοις εχουμε τηνΣαρα και τη Μάρα

παραξενο απογιομα εν μέσω του Χειμώνα
Τα χνωτα μας που σμιξανε θελουννα μεινουν Μόνα

Πως θαθελα να αποσυρθω ,καπου να κονιακέψω
Ησυχα τα στιχακια μου σιγά σιγά νε πλεξω

να ξετυλιγω Ηρεμα του Χρονου το Κουβάρι
- Αει πεσσευων ο Αιων κι εμεις ειμαστε Ζαρι

ειμαστε εμεις τα παιγνια που παιζει η Χιλετια
ΑΛΙΜΟΝΟ! πως μπλεξαμε μ’αυτήν την Αλητεια;

Σαν δαχτυλίδι που φορά κεινος ο Νιμπελουγκεν
Γυρνά του Χρόνου ο Τροχός και ειναι πολύ Λούμπεν .