αποσπασμα
Στα μετανεωτερικά έθνη κράτη κάτω από την μεταναστευτική πίεση οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να βιώνουν αυτό που μπορεί να θεωρήσουμε μια ζωή χωρίς ξεκάθαρα σύνορα και χωρίς σίγουρες ή μοναδικές ταυτότητες. Η διαφορά είναι ,κατά κάποιο τρόπο διάσπαρτη, ώστε την αντιμετωπίζουμε παντού, καθημερινά. Τα άτομα δραπετεύουν από τις στενές τοπικιστικές τους εμπλοκές και αναμειγνύονται ελευθέρα με τα μέλη της πλειονότητας, όμως δεν είναι απαραίτητο να αφομοιώνονται σε μια κοινή ταυτότητα.
Στη σημερινή εποχή οι ξένοι δεν επιλέγονται πια, ούτε καθορίζονται και ούτε ξεχωρίζονται από μια αξιωματική αρχή, όπως συνέβαινε σε καιρούς όπου το κράτος είχε αναλάβει την οικοδόμηση μιας τάξης πραγμάτων μέσω συνεπών και σταθερών προγραμμάτων:σήμερα η έννοια του ξένου είναι τόσο ασταθής και πρωτεϊκή όσο η ταυτότητα του καθενός μας, δηλαδή είναι φτωχά θεμελιωμένη, ακανόνιστη και ευμετάβλητη
Στα μετανεωτερικά έθνη κράτη κάτω από την μεταναστευτική πίεση οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να βιώνουν αυτό που μπορεί να θεωρήσουμε μια ζωή χωρίς ξεκάθαρα σύνορα και χωρίς σίγουρες ή μοναδικές ταυτότητες. Η διαφορά είναι ,κατά κάποιο τρόπο διάσπαρτη, ώστε την αντιμετωπίζουμε παντού, καθημερινά. Τα άτομα δραπετεύουν από τις στενές τοπικιστικές τους εμπλοκές και αναμειγνύονται ελευθέρα με τα μέλη της πλειονότητας, όμως δεν είναι απαραίτητο να αφομοιώνονται σε μια κοινή ταυτότητα.
Στη σημερινή εποχή οι ξένοι δεν επιλέγονται πια, ούτε καθορίζονται και ούτε ξεχωρίζονται από μια αξιωματική αρχή, όπως συνέβαινε σε καιρούς όπου το κράτος είχε αναλάβει την οικοδόμηση μιας τάξης πραγμάτων μέσω συνεπών και σταθερών προγραμμάτων:σήμερα η έννοια του ξένου είναι τόσο ασταθής και πρωτεϊκή όσο η ταυτότητα του καθενός μας, δηλαδή είναι φτωχά θεμελιωμένη, ακανόνιστη και ευμετάβλητη
«Οι σημερινοί ξένοι είναι τα υποπροϊόντα, αλλά και τα μέσα παραγωγής στην ασταμάτητη διαδικασία οικοδόμησης της ταυτότητας»
Στη σημερινή εποχή όλοι είμαστε εν δυνάμει ξένοι:ως υπεράριθμοι, ως πλεονάζον πληθυσμός «Η παραγωγή υπεράριθμων σωμάτων που δεν είναι πλέον απαραίτητα για κάποια εργασία αποτελεί άμεση συνέπεια της παγκοσμιοποίησης»υποστηρίζει ο Hauke Brunkhorst.
Στη σημερινή εποχή όλοι είμαστε εν δυνάμει ξένοι:ως υπεράριθμοι, ως πλεονάζον πληθυσμός «Η παραγωγή υπεράριθμων σωμάτων που δεν είναι πλέον απαραίτητα για κάποια εργασία αποτελεί άμεση συνέπεια της παγκοσμιοποίησης»υποστηρίζει ο Hauke Brunkhorst.
Προσθέτει ότι η ιδιομορφία της παγκοσμιοποιημένης εκδοχής του «υπερπληθυσμού»,είναι ο τρόπος με τον οποίο προσθέτει , πάνω από την αυξανόμενη ανισότητα, και τον αποκλεισμό των «υπεράριθμων σωμάτων » από τη σφαίρα της επικοινωνίας.
«Για όσους μένουν εκτός λειτουργικού συστήματος , είτε βρίσκονται στην Ινδία είτε στη Βραζιλία ή την Αφρική, η τώρα πια ακόμα και σε πολλές συνοικίες της Νέας Υόρκής η του Παρισιού ,όλοι οι αλλοι γρήγορα γίνονται απροσπέλαστοι.Η φωνή τους δεν εισακούεται πλέον , συχνά μάλιστα κυριολεκτικά μένουν άλαλοι»
Σήμερα όλοι είμαστε νομάδες «ξένοι στη κοινωνία των ξένων »(σύμφωνα και με την γνωστή ρήση του Σαρτρ).
Σήμερα όλοι είμαστε νομάδες «ξένοι στη κοινωνία των ξένων »(σύμφωνα και με την γνωστή ρήση του Σαρτρ).
Στην ταινία Οι άλλοι, η ηρωίδα Νικολ Κιντμαν ,μια μητέρα που ζει με τα δυο μικρά παιδιά της σε ένα στοιχειωμένο σπίτι στο Jersey Island ανακαλύπτει στο τέλος ότι όλοι οι οικείοι ,κι αυτή η ίδια είναι οι πραγματικοί ξένοι ,φαντάσματα:ένα δυο χρόνια πριν στραγγάλισε πρώτα τα παιδιά της και μετά αυτοπυροβολήθηκε .Οι «εισβολείς»που διαταράσσουν πού και που την ησυχία της είναι οι πραγματικοί άνθρωποι, πιθανοί αγοραστές που ενδιαφέρονται για το σπίτι τους--------------------------------------------------------------------
Του Πέτρου Θεοδωριδη. Δημοσιευτηκε στην Εφημεριδα της Θεσσαλονικης ''Εν Οίκω''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου