Heroico Desembarazo
Posted on Σεπτεμβρίου 29, 2012 by heroicodesembarazo
Ο φόβος της κατάρρευσης αφορά την πρωταρχική αγωνία της κατάρρευσης της οργάνωσής του υποκειμένου. Το νοσηρό σύνδρομο έχει να κάνει με το φόβο της κατάρρευσης που όμως έχει υπάρξει ήδη ως εμπειρία και κρύβεται βαθιά στο ασυνείδητο. Ασυνείδητο εδώ σημαίνει την ανικανότητα του εγώ να συγχωνεύει, να συμμαζεύει τα φαινόμενα στο εσωτερικό του κατά τον δια-συνδετικό του χαρακτήρα.
Τώρα, αν έχει βιωθεί ήδη ο φόβος της κατάρρευσης, ποιος ο λόγος που ενοχλεί το υποκείμενο και στο παρόν; Επειδή υπάρχει, αλλά τότε δεν υπήρχε το κατάλληλο εγώ για να το συμμαζέψει στην εσωτερική του εμπειρία. Το εγώ αναζητά ψυχαναγκαστικά την παρελθοντική βιωμένη εμπειρία του στο μέλλον. Στην ουσία, ο ασθενής του παρόντος απλούστατα δεν ήταν εκεί, όταν βίωνε την εμπειρία της κατάρρευσης. Για τον Ουίννικοτ, η μεταβίβαση είναι αυτή που θα τον κάνει να θυμηθεί την παρελθοντική εμπειρία του θανάτου, να αρθεί δηλ. η απώθηση με τη βίωση αυτού που συνέβη στο παρελθόν.
Παράδειγμα-υποπερίπτωση : ο φόβος θανάτου
Σε μία περίπτωση, στην ασθενή είχαν ξεκινήσει διαταραχές προγεννητικά από ένα μητρικό πανικό συν το ότι ο τοκετός είχε επιπλακεί από έναν μη διαγνωσθέντα πρόδρομο πλακούντα. Η ασθενής ζητούσε επίμονα “Αυτό που σας ζητώ να κάνετε είναι να με βοηθήσετε να αυτοκτονήσω για έναν αληθινό λόγο αντί για έναν ψεύτικο”. Ο Ουίννικοτ δεν κατάφερε να καθυστερήσει το σωματικό θάνατο μέχρι τα φυσικά γεράματα. Η γυναίκα αυτοκτόνησε. Η αφάνιση ήδη είχε επέλθει στο παρελθόν. Στη γυναίκα αυτή ο θάνατος είχε ήδη επέλθει πολύ νωρίς αλλά δεν ήταν δυνατό η ίδια να το εγγράψει ως εμπειρία ώστε να αποκτήσει νόημα η αφάνιση. Εδώ, το περιβάλλον(επιπλοκές και μητρικός πανικός τουλάχιστον) σφετερίστηκε τον ψυχικό χώρο του βρέφους διακόπτοντας την οντολογική του συνέχεια.
Από το ο φόβος της κατάρρευσης σελ. 25-32
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου