Αναγνώστες

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ένα μικρό διήγημα του εθνικού συγγραφέα της Πορτογαλίας Φερνάντο Πεσσόα (1888- 1945), Η Ώρα του Διαβόλου από τις Εκδόσεις Νεφέλη σε μετάφραση και επιμέλεια της Μαρίας Παπαδήμα(.Από ημέηλ φίλου)ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕς ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Κυκλοφόρησε  για πρώτη φορά ένα μικρό διήγημα του εθνικού συγγραφέα της Πορτογαλίας Φερνάντο Πεσσόα (1888- 1945),  Η Ώρα του Διαβόλου από τις  Εκδόσεις Νεφέλη σε μετάφραση και επιμέλεια της Μαρίας Παπαδήμα.
Επέλεξα μερικά αποσπάσματα για να σας συντροφέψουν:
- «Αλλά, αν ο κόσμος είναι δράση, πως γίνεται και το όνειρο αποτελεί μέρος του κόσμου;»
«Είναι γιατί το Όνειρο καλή μου κυρία , είναι δράση που έγινε ιδέα και γι΄ αυτόν τον λόγο διατηρεί τη δύναμη του κόσμου απορρίπτοντας την ύλη, δηλαδή το να υπάρχει κανείς μέσα στο χώρο. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι μέσα στο όνειρο είμαστε ελεύθεροι;»
«Ναι και τι θλίψη να ξυπνάει κανείς;»
«Ο καλός ονειροπόλος δεν ξυπνά. Δεν ξύπνησα ποτέ. Ο ίδιος ο Θεός πιστεύω πως κοιμάται διαρκώς. Μου το είπε κάποτε.».
- «Υπάρχω από την αρχή του κόσμου και ήμουν ανέκαθεν είρων. Αλλά, όπως θα γνωρίζετε, όλοι οι είρωνες είναι ακίνδυνοι εκτός αν θέλουν να χρησιμοποιήσουν την ειρωνεία για να υπαινιχθούν μια αλήθεια. Εγώ ποτέ μου δεν ισχυρίστηκα ότι θα πω την αλήθεια σε κανέναν- αφενός γιατί δεν χρησίμευε σε τίποτα και αφετέρου γιατί δεν τη γνωρίζω. Και ούτε ο μεγαλύτερος αδελφός μου, ο παντοδύναμος θεός, πιστεύω πως τη γνωρίζει. Αλλά αυτά είναι οικογενειακές υποθέσεις»
-  «Μείνετε λοιπόν ήσυχη. Διαφθείρω, είναι βέβαιο, γιατί κάνω τους άλλους να φαντάζονται.. Τα όνειρα τουλάχιστον δεν σαπίζουν. Παρέρχονται. Δεν είναι καλύτερα έτσι;»
- «Οι καλύτερες δημιουργίες μου. Το σεληνόφως και η ειρωνεία».
- «. οι άνθρωποι εκλαμβάνουν τα σύμβολα όχι ως ζωές (όπως πραγματικά είναι), αλλά ως πράγματα (τα οποία δεν είναι δυνατόν να είναι). Προσπαθούν να εξευμενίσουν τον Δία σαν να υπήρχε αλλά ποτέ σαν να ζούσε».
- Ελάχιστοι είναι εκείνοι που φύτεψαν μια ακακία (το αθάνατο φυτό) πάνω στον τάφο του, για να τον αναστήσουν όταν θα έρθει η ώρα. Αλλά αυτοί είναι οι εκλεκτοί που αξιώθηκαν να τον βρουν γιατί τον ζήτησαν».
- «Είναι το πρώτο φως που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ορατό σκότος. Είναι η αρχή, γιατί το να βλέπεις τα σκότη σημαίνει ότι δέχεσαι το φως τους. Είναι το τέλος, γιατί σημαίνει ότι μαθαίνεις, μέσω της όρασης, ότι γεννήθηκες τυφλός. Έτσι το ζώο γίνεται άνθρωπος μέσω της άγνοιας που γεννιέται μέσα του.
- «Εποχές συσσωρεύονται επί εποχών και χρόνοι επί χρόνων και το μόνο που κάνεις είναι να βαδίζεις στην περιφέρεια ενός κύκλου που στο κέντρο του βρίσκεται η αλήθεια.»
- «Ο κόσμος που είναι όπου βρισκόμαστε, η σάρκα που είναι αυτό που είματε, ο Διάβολος που είναι αυτό που επιθυμούμε, τα τρία αυτά, τη Μεγάλη Ώρα, σκότωσαν μέσα μας τον Δάσκαλο που είχαμε προορισμό να γίνουμε».
- «Η ανώτερη μύηση τελειώνει με την ενσάρκωση της ερώτησης κατά πόσον υπάρχει κάτι που υπάρχει..Ενίοτε εγώ ο ίδιος, που θα έπρεπε να έχω φτάσει στο ανώτερο σκαλοπάτι μύησης, ρωτάω αυτό που είναι επέκεινα του Θεού, αν όλοι αυτοί οι Θεοί και όλα αυτά τα άστρα δεν είναι τίποτα περισσότερο από οπτασίες του εαυτού τους, οι απέραντες λησμονιές της αβύσσου».
- «Κάθε σύμβολο είναι μια αλήθεια που μπορεί να υποκαταστήσει την Αλήθεια έως ότου ο χρόνος και οι συνθήκες αποκαταστήσουν την πραγματική αλήθεια».
-«Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τίποτε». «Ας μην καταλαβαίνετε. Ακούστε απλώς. Κάποιοι άλλοι θα καταλάβουν».
- «Περισσότερο αξίζει η γαλήνη και η ειρήνη μιας οικογενειακής βραδιάς δίπλα στο τζάκι απ όλη αυτή τη μεταφυσική των μυστηρίων στην οποία  εμείς, θεοί και άγγελοι, είμαστε καταδικασμένοι από τη φύση μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια: