η Δημοκρατία; ..... αποσπασμα απο το ''ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ''ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ θΕΟΔΩΡΙΔΗ

Τι είναι σήμερα η Δημοκρατία;

Φανταστείτε –ελεγε ο ο σκηνοθέτης  Καρλ Ντραγερ - -ότι βρίσκεστε σ¨ ένα συνηθισμένο δωμάτιο . Ξαφνικά, το δωμάτιο όπου βρισκόμαστε εχει αλλάξει ολωσδιόλου: κάθε τι που υπάρχει μέσα σ¨ αυτό έχει πάρει άλλη όψη ¨το φως η ατμόσφαιρα αλλάζον παρόλο που από φυσική άποψη είναι ίδια.» [1]

Παρόμοια η  Δημοκρατία σήμερα μοιάζει σαν να αντανακλάται σε σπασμένο καθρέφτη:θρυμματισμένη ομοίωμα που εμπεριέχει αναμνήσεις, εκλάμψεις κοπώσεις ,αναλαμπές.,σημαίνον που τα σημαινόμενα του γλιστρούν  και διαφεύγουν ενώ εμείς –οι άνθρωποι τα υποκείμενα της ιστορίας, οι πολίτες αλλάζουμε . Η Δημοκρατία για τους αρχαίους Έλληνες ήταν μια «μαχητική»λέξη απέπνεε από τις απαρχές της ενθουσιασμό προσδιόριζε τόσο τις φιλοσοφίες για την ορθή διακυβέρνηση ,όσο και τις χαμηλοτερες κοινωνικές τάξεις, τον Δήμο ,τον λαό και αρχικά συνδεόταν με τον πόλεμο και την αρρενωπότητα. «η(αρχαία) ελληνική ηθική -εγραφε ο Μισελ Φουκό-«  ήταν συνδεδεμένη ,με μια καθαρά ανδρική κοινωνία  με δούλους, όπου οι γυναίκες ήταν καταδυναστευόμενοι άνθρωποι, των οποίων η ηδονή δεν είχε σημασία[2] 

Ο πολίτης στην αρχαία Αθήνα ήταν κυρίως ο Οπλίτης αυτός δηλαδή που μπορούσε να συντηρήσει μια πανοπλία. Η Εκκλησία του Δήμου αρχικά ήταν η συνέλευση πολεμιστών. Παρόμοια στους Ρωμαίους η «αρετή » του πολίτη η virtus:αποτελούσε την ενείχε μια σημασία πλησιέστερη στην έννοιας του «θάρρους»  και παράγεται από την λέξη vir (ανδρας )[3].

Η δημοκρατία -μας θυμίζει ο Jacues Ranciere σημαίνει την «εξουσία εκείνων που δεν έχουν κανένα τίτλο, καμία ειδική ικανότητα να ασκούν την εξουσία »[4] 

Στη σκέψη των αρχαίων Αθηναίων η δημοκρατία οριζόταν βάσει μιας αρχής της ομοιότητας: υπήρχε μόνο εκεί που ο άρχοντες και οι υπόλοιποι ιθύνοντες έμοιαζαν σχεδόν με κάθε λεπτομέρεια με τους  κυβερνώμενους: έπρεπε να είναι εναλλάξιμοι και να διαθέτουν ένα μέσο επίπεδο γνώσεων των υποθέσεων της πόλης. Αυτός ο μηχανισμός δημοκρατικής ανανέωσης ρυθμιζόταν με κλήρωση[5]. η αρχή της ισότητας ερμηνευόταν σχεδόν κατά γράμμα.Αντίθετα η εκλογική διαδικασία φαινόταν στους αρχαίους ως το διακριτικό γνώρισμα ενός αριστοκρατικού πνεύματος το οποίο βέβαια αφορούσε όχι μόνο τους  πλούσιους η τους ευγενείς αλλά κι τα νέα ταλέντα[6]

---

[1] S Kracauer «Θεωρία του κινηματογράφου, η απελευθέρωση της φυσικής πραγματικότητας ,μτφ Δημοσθενης Κουρτοβικ

[2] Μισελ Φουκό« Για την  γενεαλογία της ηθικής  1987 

[3] Bernard Crιc Δημοκρατια ,

[4] jacues RanciereTo  Μίσος για την δημοκρατία,ο.π  

[5] Ωστόσο παρέμενε τα πρόβλημα της ειδίκευσης:οι κάτοχοι λειτουργημάτων ασυμβίβαστων  με τον ερασιτεχνισμό(οι δέκα ταμίες, οι λογιστές, θρησκευτικοί λειτουργοί , οι δέκα στρατηγοί κ.α ΄δεν κληρώνονταν αλλά εκλέγονταν 

[6] Guy Hermet Η δημοκρατία ,