Ο Ουμπέρτο Έκο για τον πρωτοφασισμό για δευτερη φορα:

Rodia Mixer: Ο Ουμπέρτο Έκο για τον πρωτοφασισμό


δειτε εδώ την πρωτη αναρτηση
http://gravityandthewind.blogspot.com/2010/01/blog-post_14.html

και το σχόλιο του Περαστικου στην πρωτοτυπη αναρτηση

16/1/10 1:30 PM

Περαστικός said...

Το κείμενο είναι επίκαιρο και για ένα άλλο λόγο. Κυκλοφορεί ένα κείμενο του Μ. Θεοδωράκη (νομίζω είναι γνήσιο) που τιτλοφορείται Απάντηση Μίκη Θεοδωράκη προς την κ. Θάλεια Δραγώνα. Μπορείτε να το βρείτε εύκολα με μια αναζήτηση. Αυτό βρίθει αντιλήψεων όπως αυτές που αναφέρονται στο έξοχο κείμενο του Έκο. Ο Μ.Θ. υποστηρίζει σχεδόν ρητά ότι έννοιες όπως το έθνος πρέπει να μένουν εκτός της επιστημονικής μελέτης, άλλως χάνουν την ισχύ τους και με αυτό τον τρόπο αποσαθρώνονται οι κοινωνίες, ότι δεν χωρά ορθολογισμός σε τέτοια θέματα και ότι ακόμη και αν πρόκειται για «παραμύθι», αυτό πρέπει να προστατεύεται. Επίσης, για να μάχεσαι για την ελευθερία σου, υποστηρίζει ο Μ.Θ., πρέπει να πιστεύεις στην ανωτερότητά σου ως λαού έναντι των άλλων (!) Η ανωτερότητά μας μάλιστα πηγάζει από τον Πλάτωνα και τον Αισχύλο.

Με άλλα λόγια, η αναζήτηση της (επιστημονικής) αλήθειας αποδυναμώνει (ακόμη και θρησκείες δεν έχουν φτάσει στο σημείο να απαγορεύσουν επιστήμες όπως η θρησκειολογία για να μη χάσουν την ισχύ και την ιερότητά τους ή σχετικοποιηθούν – ο Μ.Θ. καταφέρεται εναντίον της κοινωνιολογίας). Η κατανόηση του ποιος είσαι και πώς γίνεσαι αυτό που είσαι – και κατ’ επέκταση γιατί και πώς ανήκεις σε μια ομάδα, σε μια κρατική οντότητα - δεν σε ενδυναμώνει και δεν σε κάνει ικανό να κατανοείς τι πρέπει να αλλάζεις και τι πρέπει να κρατάς, τι είναι ωφέλιμο και τι όχι, ώστε να επιλέγεις συνειδητά (όπως ο παππούς Αριστοτέλης θα υποστήριζε). Το ψέμα (παραμύθι) σε κάνει δυνατό (όχι άβουλη τροφή για τα κανόνια και εύκολο υποχείριο). Για να αντλείς από τον Πλάτωνα και το Σοφοκλή πρέπει να έχεις πραγματικούς ή φανταστικούς δεσμούς αίματος ή κάποια άλλα μεγαλύτερα δικαιώματα επί της πνευματικής κληρονομιάς τους, που τα αποκτάς εκ γενετής και όχι με τη μελέτη και την κατανόηση. Το κορυφαίο φυσικά είναι ότι για να υπερασπιστείς την ελευθερία σου απέναντι στα Ες-Ες πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου «ανώτερο», δηλ., ούτε λίγο ούτε πολύ, να ενστερνιστείς την ιδεολογία τους. Αν έχετε την υπομονή βρείτε και το κείμενο και οι κρίσεις δικές σας.

Προσωπικά, προτιμώ την αναζήτηση της αλήθειας με την πεποίθηση ότι αυτή σε κάνει πιο δυνατό και όχι η μπαρουφολογία και η αποβλάκωση. Εξάλλου, δεν αξίζει να ζεις σαν εργαλείο σκοπιμοτήτων. Αυτά, ενώ έχω πολύ μεγάλο σεβασμό για το ανορθολογικό ή το πέρα από το λογικό, καθώς το θεωρώ αναπόφευκτο λόγω του προσωπικού ταξιδιού αυτογνωσίας που έχει να κάνει ο καθένας εδώ και τώρα, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι στη βάση του αγώνα για τη ζωή βρίσκεται μια μεγάλη άρνηση ή κατάφαση για την οποία δεν υπάρχει καμία προκείμενη. Η ζωή, η αγάπη, τα αξιώματα και οι βάσεις με τις οποίες ζούμε και πορευόμαστε, είναι αυθαίρετες ή, θα πρέπει να δεχθούμε, προϊόν βιολογικού προγραμματισμού, οπότε και πάλι δεν έχουν σχέση με κάποια καθολικής ισχύος λογική και ηθική. Ωστόσο, όταν το καταλαβαίνεις αυτό, δεν κατασκευάζεις δόγματα και ιδεολογίες ή θρησκείες από αυτό το υλικό, που είναι αποκλειστικά προσωπική υπόθεση, αλλιώς, το όνειρο μετατρέπεται αμέσως σε εφιάλτη.