«Εχω σκεφτεί πολύ για όλα αυτά που ακούω να λένε για μας, ότι δεν είμαστε Ελληνες. Ο μόνος τρόπος για να απαντήσω σε αυτό είναι να το διηγηθώ σαν μια ιστορία. Είναι σαν μια οικογένεια που έχει δικά της παιδιά και μέσα στο σπίτι της φιλοξενεί και κάποια παιδιά που δεν είναι δικά της κι ας έχουν γεννηθεί σ’ αυτό. Κάποια στιγμή λοιπόν οι γονείς λένε στα παιδιά που έχουν γεννήσει ότι σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε και τα παιδιά που ζουν μαζί μας. Η φυσιολογική αντίδραση είναι ότι κάποια παιδιά θα το δεχτούν και κάποια θα έχουν αντίρρηση και δεν θα θέλουν. Είναι αναμενόμενο και ειδικά από τον πολιτικό χώρο που προέρχονται οι όποιες διαφωνίες. Το θέμα όμως είναι ποιο είναι το ηθικά σωστό. Και ελπίζω ότι θα γίνει το ηθικά σωστό»
η συνεχεια εδώ:
http://odromos.wordpress.com/2010/01/29/%C2%AB%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%82%C2%BB/
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου