''Το τέλος της πολιτικής οικονομίας το ονειρευτήκαμε μαζί με τον Μαρξ , στην κατάργηση των τάξεων και στη διαφάνεια του κοινωνικού , συμφωνά με την αναπόδραστη λογική της κρίσης του Κεφαλαίου.
Κατόπιν το ονειρευτήκαμε στην εξαρνηση των ιδίων των αιτημάτων της Οικονομίας και εν αυτώ της μαρξιστικής κριτικής : εναλλακτική οδός που αρνοταν οποιαδήποτε προτεραιότητα του οικονομικού ή του πολιτικού –διότι η οικονομία απλώς θα καταργείτο ως επιφαινόμενο , νικημένη από το ιδιο της το Ομοιωμα και από μια ανώτερη λογική.
Σήμερα δεν έχουμε πια να ονειρευτούμε τίποτα :
η πολιτική οικονομία παίρνει τέλος μπροστά στα μάτια μας , μετατρεπόμενη μόνη της σε μια δια-οικονομία της κερδοσκοπίας ,που περιπαίζει την ίδια της τη λογική (τον νόμο της αξίας , τους νομούς της αγοράς ,την παραγωγή , την υπεραξία , την κλασσική λογική του κεφαλαίου) και που δεν έχει άρα , τίποτα το οικονομικό ή το πολιτικό .
Πρόκειται για ένα καθαρό παιχνίδι με κανόνες κυμαινόμενους και αυθαίρετους, για ένα παιχνίδι καταστροφής.
Και έτσι η Πολιτική Οικονομία μας τελείωσε ,
αλλά όχι με τους τρόπους που περιμέναμε .
Παροξυνόμενη σε βαθμό παρωδίας.
Η κερδοσκοπία δεν έχει να κάνει με την υπεραξία.
Είναι η έκσταση της αξίας χωρίς καμιά αναφορά στην παραγωγή ούτε στις πραγματικές συνθήκες της .
Είναι η καθαρή και κενή μορφή , η μορφή που έχει καθαρθει από την αξία και παίζει πια μόνο με την περιστροφή της (την τροχιακή κυκλοφορία της )
Αποσταθεροποιουμενη μόνη της με τρόπο τερατώδη και, θα λέγαμε , ειρωνικό, η Πολιτική Οικονομία αποκλείει κάθε εναλλακτική οδό.
Τι μπορούμε να αντιτάξουμε σε έναν τέτοιο υπέρ θεματισμό που προσοικειωνεται με τον τρόπο του την ενέργεια του πόκερ , του πότλατς, του καταραμένου αποθέματος , και συνιστά , κατά κάποιον τρόπο, το πέρασμα στην αισθητική και παραληρηματική φάση της Πολιτικής Οικονομίας ;
Αυτό το απροσδόκητο τέλος , αυτή η μεταβατική φάση , αυτή η καμπύλη διάχυσης είναι ,κατά βάθος , κάτι πολύ πιο πρωτότυπο απ’ όλες τις πολιτικές ουτοπίες μας. ''
Τι μπορούμε να αντιτάξουμε σε έναν τέτοιο υπέρ θεματισμό που προσοικειωνεται με τον τρόπο του την ενέργεια του πόκερ , του πότλατς, του καταραμένου αποθέματος , και συνιστά , κατά κάποιον τρόπο, το πέρασμα στην αισθητική και παραληρηματική φάση της Πολιτικής Οικονομίας ;
Αυτό το απροσδόκητο τέλος , αυτή η μεταβατική φάση , αυτή η καμπύλη διάχυσης είναι ,κατά βάθος , κάτι πολύ πιο πρωτότυπο απ’ όλες τις πολιτικές ουτοπίες μας. ''
Ζαν Μπροντιγιαρ : Η Διαφάνεια του κακού , Εξάντας Νήματα , μτφ Ζ Σαρίκας (1990) 1996
βλ και
4 σχόλια:
απο ΚΙΑΜΟΥΛ
για σου νοσφι και λογω γιορτων ας πουμε και καλες γιορτες ,να ξερεις στεναχωρηθηκα παρα πολυ που εφυγες απο το ποντος και αριστερα , η παρουσια σου τα σχολια σου κοσμουν το μπλοκ των ποντιων να ξερεις η αποσια σου μας εκανε φτωχοτερους, σε περιμενουμε
φιλικοτατα και συντροφικα
ΚΙΑΜΟΥΛ
κιαμουλ
χρονια πολλά. εισαι καλοδεχουμενος για σχολια και στο δικο μου μπλογκ.
Σε οτι αφορά τους Π&Α:Ημουν εκει -κατοπιν ροσκλησης του Μ-π κι του Μουμουλ για αρκετα χρόνια . Συνεχιζω να τους εκτιμώ πολύ.
Ομως τελευταια εχω την εντυπωση οτι τους εφερνα σε δυσκολη θεση . Εχω ττην εντυπωση οτι δεχοτανε πιεσεις λόγω των πολιτικών μου θεσεων . Για να μη τους φερω σε δυσκολη θεση - οπως παλιοτερα οταν καποιος αλλος επιμονως και με καθε μεσο απαιτουσε να με κοψουν να με φιμωσουν να με διαγραψουν και οτι αλλο περνουσε απο το μυαλό τουκαι επεδή κατι καταλαβαινω κι εγώ σε αυτή την Ρημαδα τηνΜπλογκοσφαιρα πλεον προτιμησα να αποχωρησω , ελπίζοντας οτι δεν θα αφησουν τους λογής λογής ακροδεξιους και δηθεν ''αριστερους''εθνολαικιστές και ξανα-σαλταρισμενους να ρημαξουν το πολύ αξιολογο μπλογκ τους. Φυσικά συνεχίζω να τρεφω αισθηματα φιλιας και φυσικά τους καταλαβαινω
Ν.
Γελιέσαι αγαπητέ Νοσφεράτε αν νομίζεις ότι μας έφερες σε δύσκολη θέση .
Αντέχουμε ακόμη... :)
Καλή χρονιά και ενδιαφέροντες καιροί να μας βρουν
mumul
χρονια πολλά...καλή χρονια μουμουλ
Δημοσίευση σχολίου