Αναγνώστες

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗς ΚΡΙΣΗΣ 2

Και ύστερα  ,σιγά ,σιγά είδαν να ξεκολλά το ίδιο τους το δέρμα και  να αποκαλύπτεται , γυμνή , ωμή , ατόφια η ιδια τους  η σάρκα ,οι νευρώνες , οι αρτηρίες του αίματος ,οι πόθοι ,και η δίψα για νερό κι αγάπη, αφού πια πέρασαν τα κύματα των πλαστών συναισθημάτων , η δήθεν οργή , η αγανάκτηση , ο ενθουσιασμός ,η μοχθηρία ,η λύπη ,είδαν στον καθρέφτη το πρόσωπο τους , μια ανοιχτή πληγή , μια αιμάτινη θάλασσα, είδαν την απελπισία πια ,Γυμνή , πανεμορφη,σανν την Γοργω,τη Ρέα και τη Γαία ,την αγαπημένη τους  γιαγιά Γοργω    με τα μαλλιά της φίδια

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...