Ένα παιδί με ποδήλατο ,που διασχίζει την έρημο ,τον χρόνο και την ιστορία ,και οι μνήμες: σαν τα φτερά του ποδηλάτου……..
οι ακτίνες της ρόδας ,ο τροχός ,η επιτάχυνση και η αγάπη εξαφανίζεται,οι μυρωδιές της άνοιξης ,η σιωπή,η αυταπάτη,ο ουρανός σα λαβωμένος και οι καρδιές των ανθρώπων ανοιχτές : καρδιές ξεγυμνωμένες
Και το ποδήλατο συνεχίζει πια μόνο του ,το παιδί χάθηκε και οι μνήμες μένουνε μοναχικές ακτίνες μέσα στη ρόδα να περιστρέφονται γύρω απ’ τον άξονα τους , σε μια ατέρμονη περιδίνηση ,όλο και ταχύτερα ,όλο και πιο άσκοπα ενώ το ποδήλατο λάμπει μόνο του καθώς κινείται στην ερημιά σαν αστραπή στον παράδεισο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου