ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΉ ΤΟΥ ΑΚΗ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ• Ο Aκης Γαβριηλίδης πηρε μερικά αποσπάσματα από το εν ροή άρθρο μου για την Μεταπολιτική και τα χρησιμοποιησε σε δικο του αρθρο .
Ομως τα καταλαβε ΛΑΘΟΣ. Θα απαντήσω ολοκληρωμένα σιγά σιγά :• ας ξεκινήσω με το εξής απόσπασμα από το άρθρο του Άκη οπου βγάζει τα συμπεράσματα του από το δικό μου άρθρο .. Λέει λοιπόν ο αρθρογράφος Άκης αναφερόμενος σε αυτά που λέω εγώ :«Επειδή το νόημα είναι η χρήση, το νόημα που εγώ τουλάχιστον συνάγω από όλες τις παραπάνω χρήσεις είναι το εξής απλό: «μεταπολιτική» είναι μία πολιτική που δεν μας αρέσει. Πρόκειται απλώς για μία ηθικολογική-στιγματιστική έννοια, με την οποία μπορεί κανείς μόνο να ονειδίσει, να εκφράσει το νόημα μιας πτώσης, μιας παρακμής («πού καταντήσαμε, πού βαδίζει ο κόσμος μας, στα χρόνια μας είχαμε αρχές και αξίες οι οποίες τώρα εκπίπτουν»), αλλά όχι να σκεφτεί κάτι.»Λάθος Άκη Δεν στιγματίζω ως ..μεταπολιτική την πολιτική που δεν μου αρέσει . Προσπαθώ να την κατανοήσω , να κατανοήσω την ρητορική της . Υπάρχει μεγάλη διαφορά : προσπαθώ να καταλάβω ΔΕΝ σημαίνει στιγματίζω .Αλλά μιας και αναφέρει την αρέσκεια και την απαρέσκεια μου δίνει ένα επιπλέον κλειδί για την κατανόηση της Μεταπολιτικής στην περίπτωση Κασσελακη ,
Θα θυμάστε που ο επιχειρηματίας αυτοδημιούργητος πολιτικός χρησιμοποίησε σε ένα από τα άπειρα ολιγόλεπτα βίντεο το ρήμα Γουστάρω . Το είπε πολλές φορές ‘’ Γουστάρω ‘’ Γουστάρετε ‘’ κλπ. …Κατά λάθος λοιπόν ο Άκης μας έδωσε ένα ακόμα κλειδί για την κατανόηση του συμπτώματος της Μεταπολιτικής Κασσελάκη : Μεταπολιτική είναι η Πολιτική που θεμελιώνεται όχι σε επιχειρήματα λογικά η παράλογα όπως η πολιτική της νεωτερικής εποχής – η οποία θεμελιώνονταν σε ιδεολογίες δηλαδή σε ιδέες με εσωτερική συνοχή αλλά σε ετσιθελικές ΑΠΟΨΕΙΣ σχετικές μεταξύ τους ,που η μονή τους θεμελίωση είναι το Ετσιθελικό Γουστάρω. .. Ο Κασσελακης λέει : έτσι είναι γιατί έτσι γουστάρω ..Ο Στάλιν , ο Ζαχαριάδης , ο Ανδρέας Παπανδρέου , ο Τσίπρας έστω προσπαθούσαν έστω και υποκριτικά και με προφάσεις να τεκμηριώσουν την άποψη τους.Ο Μεταπολιτικος Κασσελακης απλώς ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ και ανταποκρίνεται στα Γούστα των άλλων .. Γουστάρετε; Γουστάρετε ;Η Μεταπολιτική λοιπόν είναι και μια πολιτική του ΓούστουΕνα δευτερο σημειο που δεν κατανοησε επαρκως ο Ακης ΓαβριηλιδηςΓΡΑΦΕΙ‘’ Ας πούμε: στο παραπάνω κείμενο, ο αρθρογράφος επικρίνει τη θέση ότι πρέπει «να πληρώνουν οι φοιτητές τις ζημιές που κάνουν». Πολύ ωραία. Ωστόσο, η διαφορά ανάμεσα σε όποιον πρεσβεύει αυτή τη θέση και όποιον την απορρίπτει είναι μία απολύτως πολιτική διαφορά: ο ένας λέει ότι για ένα δημόσιο ζήτημα πρέπει να κάνουμε το Α, ενώ ο άλλος το Β. Δεν πρόκειται για τη διαφορά ανάμεσα στην πολιτική (με το οριστικό άρθρο στον ενικό) και σε κάτι εκτός αυτής, σε κάτι που είναι μεταπολιτική ή αντιπολιτικό.Έτσι, ο επικριτής της «μεταπολιτικής» την πατάει· γίνεται μέρος –και εργαλείο διάδοσης- εκείνου που θέλει να καταγγείλει. Διότι παρουσιάζει ως καινοφανές και σκανδαλώδες κάτι που ανέκαθεν αποτελούσε στοιχείο της πολιτικής. Με αυτό, παραχωρεί ασμένως στην αντίπαλη τάση τη θέση της πρωτοτυπίας, της καινοτομίας, αυξάνοντας το ενδιαφέρον γι’ αυτήν, ενώ για τον εαυτό του κρατά τη θέση της παράδοσης, της εγνωσμένης αυθεντίας/ αυθεντικότητας, αυτού που ξέραμε από πάντοτε.’''ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΙΚΉ ΜΟΥ Εδώ αρχίζω να καταλαβαίνω καλυτέρα την βασική παρανόηση που κάνει ο Άκη; . Νομίζει ότι με τον όρο μεταπολιτική εννοούμε κατι Που δεν είναι πολιτική ..
Μα όπως ειπα σε προηγούμενό σημείωμά είναι Πολιτική -νέου τύπου . (όπως κατά τις αρχες του προηγουμένου αιώνα το Κομμουνιστικό κόμμα θεωρήθηκε κόμμα ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ,. )
Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν . Η μεταπολιτική είναι πολιτική στα πλαίσια της Μεταμοντέρνας κατάστασης όπως την έδειξε π.Χ. ο Ντ Χαρβει ο Τζεημσον και άλλοι : Χαρακτηριστικό του Μεταμοντέρνου είναι η μείξη ετεροκλήτων υλικών και στυλ - όπως στην περίπτωση π.Χ. της ταινίας Blade runner όπου τα αρχιτεκτονικά στυλ (αρχαιοελληνικό – πυραμίδες – κίονες κλπ. συνδέονται αυθαίρετα με το νέο ) και η αποπλαισιωση και αναπλαισίωση /( με τρόπο που φαίνεται αυθαίρετος ) των νοημάτων ..Πως να το πω : είναι σαν να παίζεις με τα νοηματα των λεξεων αλλάζοντας τα τοποθετώντας τα σε διαφορετική πρόταση.
Σαν ένα παιχνίδι Σκραμπλ με διαρκή μετατόπιση των σημαινόντων και διαρκές γλίστρημα των σημαινομένων
Εν προκειμένω : Ο Κασσελακης έρχεται σε μια χώρα , την Ελλάδα για να διεκδικήσει την αρχηγία ενός αριστερού κόμματος , του μεγαλύτερου της αντιπολίτευσης .
Το κόμμα αυτό όπως όλος ο πανεπιστημιακός κόσμος – καθηγητές , φοιτητές κα έχουν εμπλακεί τα τελευταία τέσσερα χρονιά – να μην πω τα τελευτά είκοσι – σε μια τεράστια σύγκρουση ,με πορείες ,κατάργηση Πανεπιστημιακού Ασύλου , αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία , ίδρυση και κατάργηση Πανεπιστημιακής αστυνομίας κλπ. κλπ. … Και τι βρήκε να πει σε αυτό ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ο Κασελάκης στο πρόγραμμα του διεκδικώντας μάλιστα την ηγεσία ; βρήκε να πει – τουλάχιστον όταν εγώ διάβασα το πρόγραμμα που διατύπωσε Δημόσια «να πληρώνουν οι φοιτητές τις ζημιές που κάνουν»
.Έρχεται τώρα ο Γαβριηλίδης και θεωρεί ότι ..εγώ επικρίνω την θέση αυτή και αρχίζει να κεντάει.
Όμως εγώ δεν την επικρίνω …
Απλώς μένω με το στόμα ανοιχτό ..Είναι μια θέση από άλλο πλαίσιο …
Δεν έχει σχέση με την τρέχουσα ατζέντα .Αποπλασιώνει και Αναπλαισιώνει την συζήτηση, Αυτό ακριβως που κανει η Μεταμοντερνα κατάσταση .
Αποπλαισιωνει και ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ . Μας τοποθετεί ξαφνικά σε άλλο πλαίσιοΑυτό ακριβως που κανει η Μεταμοντερνα κατάσταση .
Αποπλαισιωνει
και ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ. Ειναι σαν να πετά τις λέξεις μιας πρότασης στο Πάτωμα και να σχηματίζει εντελώς καινούριες
Πριν συνεχίσω θελω να βάλω μερικά εμβόλιμα σχολια:1.Η η Μεταπολιτικη δεν παύει να είναι και πολιτική όπως η μετανεωτερικότητα δεν παύει να είναι και Ύστερη νεωτερικότητα .Νομίζω ότι ο Ακης κανει μια παρανόηση του Μετά θεωρώντας ότι αναφέρεται σε κάτι πέραν της πολιτικής .. Όχι η Μεταπολιτικη είναι πολιτική Νέου Τύπου,που φυσικά παραμενει πολιτικη.Φυσικά και η Μετά πολιτική είναι Άκρως πολιτική , μια πολιτική που αντί να αποκαλύπτει το πολιτικό ( π.χ με την πολεμική έννοια που έδινε στο Πολιτικό ο Καρλ Σμιτ " η έννοια του Πολιτικού είναι η η Διάκριση του Φίλου από τον Εχθρό " η αντίθετα η Χάννα Αρρεντ " πολιτικό είναι ένα στρογγυλό τραπέζι ( ο Δημόσιος Χωρος) που μας χωρίζει αλλά και μας Ενώνει ,το Καλύπτει ,το κρύβει η μάλλον το απωθεί ,το αποστειρώνει ,το εντάσσει στα πλαίσια της κυρίαρχης πια εντελώς Νεοφιλελεύθερης Ιδεολογίας " Δεν υπάρχει κοινωνία παρά μόνον άτομα '" που έλεγε και η Θάτσερ κάνοντας βέβαια πολιτική επίθεσης ενάντια στην τότε Κοινωνία .Σήμερα η Μεταπολιτικη πολιτική ( που Σύμπτωμα της είναι ο Κασσελακης ) εκφράζεται σε σένα φαινομενικά απολιτικο τεχνοκρατικό ουδέτερο δήθεν πλαίσιο : Είμαι αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας άρα ικανός να διευθύνω - ως Ceo- το κόμμα σας : Δε με νοιάζουν οι θέσεις σας ,θα τις μάθω." Όμως αυτή η κατάργηση της διάκρισης Ιδιωτικού / δημοσίου ,αυτή η οικειοποίηση του Πολιτικού και Δημόσιου - ως απλή προέκταση του Ιδιωτικού Δεν αποτελεί ταυτόχρονα και εκδήλωση του Νεοφιλελευθερισμού ως ιδεολογίας ; Αρχη του Νεοφιλελευθερισμού δεν είναι η αντίληψη της κοινωνίας ως ιδιωτικής επιχείρησης ,;Η ΜΕΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ τύπου Κασσελακη φυσικά και είναι Πολιτική .Νεοφιλελεύθερη Πολιτική .Πολιτική που αντιστρατεύεται την πολιτική όπως την ξέρουμε. ...Για πολλά χρόνια η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΘΕΑΜΑ. Τώρα το Θέαμα Γίνεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ...Το 2ο σχολιο αφορά στην για την Μεταπολιτικη ως πολιτική της εικόνας . Υπήρξαν θρησκείες της εικόνας και εποχές του γραπτου λόγου • θρησκείες σαν την ορθοδοξία και τον καθολικισμό που λατρεύουν την απεικόνιση του θείου άλλες σαν τον Ισλάμ που αποθεώνουν τον λόγο και απαγορεύουν την εικόνα • υπάρχουν επίσης και εποχές : η Νεωτερικότητα είναι η εποχή της Τυπογραφίας και ο Β.Άντερσον θέτει την τυπογραφία μαζί με άλλες προϋποθέσεις ως μια από τις πηγές του νεωτερική έθνους Η Επαναστατική ρητορική προϋποθέτει τον γραπτό Έντυπο λόγο και.από την Γαλλική επανάσταση με τις εφημερίδες της ως την Ρωσσικη επανάσταση οι ηγέτες ήταν πέρα από ρήτορες και δεξιοτέχνες της Γραφής έγραφαν βιβλία και μπροσούρες κλπ .Η εικόνα της εποχής του Στάλιν ήταν της εποχής της φωτογραφίας και του εντύπου ,της ασπρόμαυρης αναλογικής φωτογραφίας .Σήμερα ζούμε αντίθετα , σε μια σχεδόν ΟΝΕΙΡΙΚΗ στη δομή της ΜΕΤΑ νεωτερική εποχή όπου μας έχουν πλημμυρίσει εικόνες : Ψηφιακές εικόνες ,τηλεοπτικές εικόνες ,τηλεόραση ,βίντεο .Ηγέτες πλέον όπως ο Κασσελακης χρησιμοποιούν την ολιγόλεπτη εικόνα του τικ τοκ παρουσιάζοντας τον εαυτό τους ως Ευπωλητο προϊόν : δόντια με λευκανση προσεγμένη εικόνα σε κάθε λεπτομέρεια εικόνα όχι ακίνητη αλλά διαρκώς εν κινήσει έτσι ώστε να ταιριάζει στη νεωτερική κοινωνία της Επιτάχυνσης Όπως και κάθε εποχή έχει το είδος της επικοινωνίας που της ταιριάζει έτσι και η Μετά νεωτερική εποχή μας έχει και την Μεταπολιτικη της Εικόνας της Η κουλτούρα του Ναρκισσισμού εκφράζεται όντως από την λατρεία της Τηλε οπτικής εικόνας του Ντόριαν Γκρέυ ..ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ (ανάλογα με τις εξελίξεις και τα κέφια ,,).ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Υ.Γ Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗς ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΥΠΟΠΟΛΙΤΙΚΗ Ένα άλλο σημείο της κριτικής του Άκη Γαβριηλίδη που νομίζω ότι αφορά και μένα είναι το περί " ουσιοκρατιας " της Μεταπολιτικης . Εχει κάποιο δίκιο διότι όντως χρησιμοποίησα καταχρηστικά την λέξη Ουσία .Όμως δεν εννοούσα φυσικά κάτι ουσιοκρατικο αλλά αυτό που ονομάζουμε '" έννοια η ορισμο του Πολιτικού ,αυτό για παράδειγμα που ο Καρλ Σμιτ στο ομώνυμο βιβλίο του θεώρησε ότι είναι( ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ) ' η Διάκριση του Φίλου από τον Εχθρό ."(χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι αποδέχομαι τον ορισμό του Κ.Σμιτ ) . Ένα άλλο βιβλίο που επικαλουμαι( δεν το έχω μπροστά μου , αλλά τι θυμάμαι από μνήμης - όπως και τον πρόλογο σε αυτό στην ελληνική έκδοση από τον Γ Σταυρακάκη ) είναι της Σάντα Μουφ ,το δημοκρατικό παράδοξο ,όπου ακριβώς ,αν θυμάμαι καλά θεωρείται ότι η " ουσία ' της Δημοκρατίας έγκειται ακριβώς στην έλλειψη ουσίας : η Δημοκρατία συνιστάται στον αγώνα ,τον ανταγωνισμό ,ο οποίος όμως έχει κανόνες και πλαίσιο ,είναι αγώνας τιθασσευμενος και όχι ανεξέλεγκτος. Άρα για να το πω αλλιώς ,η Μετά πολιτική( που είναι πολιτική Νέου τύπου ,πολιτική της Μεταμοντέρνας κατάστασης ,η αλλιώς πολιτική που συγχέεται με αυτό που ο Ουρλιχ Μπεκ στο προ τριακοναετιαε περίπου βιβλίου του " Η Επινόηση του Πολιτικού ",ΥΠΟΠΟΛΙΤΙΚΗ. είναι μια πολιτική μεν σκληρή και αδυσώπητη χωρίς πλέον κανόνες ,όπου το αγωνιστικό πεδίο έχει διαφύγει από τα Γήπεδα της νεωτερικής πολιτικής και έχει διαχυθεί Τριχοειδώς ,θα έλεγε ο Φουκώ ,σε όλα τα πεδία μακροσκοπικά και μικροσκοπικά του κοινωνικού ..Η Μεταπολιτικη γίνεται και Υποπολιτικη. Αν θέλετε να το καταλάβετε με ένα in vivo παράδειγμα δείτε αυτό που γίνεται ,στα Μουλωχτα ,με χτυπήματα κυριολεκτικά κάτω από τη Ζώνη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ,με την περίπτωση και τους οπαδούς Κασσελακη όσο αυτός σκορπά τα λαμπερά του χαμόγελα στην κάμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου